What if I told you a secret

H36

Shawn P.o.v

Lana en Jessy zijn op school, en Kyle op zijn slaapkamer. Hij weet het nog niet, maar over een paar dagen hoeft hij niet meer op zijn kamer te zitten.
Ik moet toegeven dat ik het vreselijk vind, ik weet niet hoe ik het moet uitleggen aan al mijn fans en andere mensen. Ze zullen me vast een slechte vader vinden, en dat ben ik ook. Wie houd er nou zijn kind geheim? Ik dus, de slechte vader. 

"Goedemorgen Shawn, heb je al ontbeten?" Bo staat achter me met een pak cornflakes, ze ziet er zeer vrolijk uit voor een ochtend. Ik sta op het punt te vragen waarom ze zo vrolijk is, maar ze zegt het zelf al.
"Het is fijn om een goede relatie te hebben met je kinderen." Ze gaat nu voor de trap staan en roept Kyle.
"Ja, ik merk het." En lach om de manier hoe ze zijn naam riep, dat klonk niet echt als blij geroep.

Kyle komt naar beneden gelopen, ik weet eigenlijk niet hoe ik met hem moet praten nu. Soms is hij chagrijnig en soms ook helemaal niet.
"Zal ik vandaag je helpen met les?" Vraag ik zo vriendelijk mogelijk. Kyle schud zijn hoofd. "Kan niet, ik moet vandaag zelf dingen doen. Er komen mensen vandaag, voor jou. Weet je nog." Zegt hij en gaat naast mij zitten. "Oh, ja natuurlijk." Zeg ik, ook al ben ik het totaal vergeten dat er mensen komen om mij te interviewen.
"Misschien kan je morgen helpen,  het is dan toch vrijdag en dan doen we niet veel moeilijke dingen." Stelt Bo voor. "Oké, dat is een deal. Dan kunnen wij ook eens leuke dingen samen doen Kyle." Zeg ik blij. "Hm, dat is dan de eerste keer denk ik." Zegt Kyle, en loopt weer weg.
"Ik ben blij dat je binnenkort elf word, misschien word je dan wat vrolijker." Zeg ik. Bo kijkt me niet begrijpend aan.
"Je weet zelf wel." Zeg ik en kijk haar aan. "Ohja." Zegt ze en lacht.

Bo helpt me om wat dingen opzij te zetten voor het interview. Ik geef haar de aanwijzingen en zij volgt ze op.
Ik heb Kyle sinds het ontbijt niet meer gezien, en ik begin te denken dat hij nog steeds boos op mij is.
"Shawn?" Bo kijkt me met een glimlach aan. "Je kijkt zo treurig." Zegt ze. "Ik zat even ergens aan te denken. Denk jij dat Kyle me mag?" Vraag ik. Bo antwoord niet, maar begint te lachen. Ik kijk haar vragend aan. "Natuurlijk Shawn, hij is alleen even boos. Geloof me maar, met zijn verjaardag word hij je beste vriend." Zegt ze. Ik knik, ik hoop het maar.

De bel is net gegaan en Bo heeft al open gedaan, het zijn de mensen die me gaan interviewen. Het zijn een man en een vrouw, en ze hebben hun handen vol met allemaal technische dingen.
"Hallo, ik ben Nathan, en dit is Marlene mijn assistente." Zegt de man. "Shawn Mendes, maar dat weten jullie wel." Zeg ik, Marlene lacht en zet wat spullen neer. "Aangenaam." Zegt ze en geeft een hand aan mij en Bo.

"We hebben even een halfuur nodig, is het erg om even te wachten?" Vraagt Nathan. "Nee, natuurlijk niet. Kan ik hier blijven zitten?" Vraag ik. "Uhm, ja. Dat lijkt mij wel handiger aangezien je situatie." Zegt Nathan.
Ik zie hoe Bo in de keuken stiekem zit te lachen, ze vind het vast vermakelijk.
"Bo, kom erbij. Ze willen je vast straks ook interviewen." Zeg ik, en zie Bo al schudden met haar hoofd.
"Hm, dat is wel een leuk idee." Zegt Nathan en pakt zijn telefoon erbij. "Ja, dat kan. We hebben kunnen een minuutje voor je inplannen." Zegt hij en kijkt naar Marlene. Ze knikt snel. "Mooi." Nathan klapt in zijn handen en doet nog wat met een camera.

Nathan had gelijk, ze hadden maar een halfuur nodig om alles klaar te zetten.
Ik zit op de bank en er is veel licht op mijn gezicht gericht, niet bepaald prettig.

Nathan gaat naast de camera zitten en begint wat dingen te vragen. Het zijn allemaal van die basis vragen, dus het is een makkie om die te antwoorden.
Nathan is na tien minuten klaar met de vragen, en vraagt aan Bo of ze naast mij kan gaan zitten.
Met een glimlach klop ik op de bank als teken dat ze er bij kan zitten, ik weet dat ze er geen zin in heeft.
"Dit ga je terug krijgen Shawn Mendes." Zegt ze zachtjes zodat alleen ik het hoor.

"Veel mensen weten over de jongen die een fan is en ook iemand is die jullie goed kent, betekent dat dat fans goede vrienden van jullie kunnen worden?" Vraagt Nathan aan Bo. "Uh, de fans zijn natuurlijk altijd vrienden." Zegt ze. "Maar waarom is die jongen dan de gelukkige?" Vraagt Nathan nu aan mij. "Omdat uhm. Mag ik even een momentje?" Vraag ik. Nathan knikt en gaat in een discussie met Marlene.

"Bo, wat moeten we daarover zeggen?" Vraag ik zachtjes aan haar. "Geen idee, denk je dat we het nu zouden moeten vertellen?" Vraagt ze aan mij. "Nee, we gaan het echt pas vertellen op hun verjaardag. Kom op Bo, we kunnen heus wel een leugen vertellen en daarna hoeft het nooit meer." Zeg ik. "Oké, maar ik ben aan het woord." Zegt ze en zegt tegen Nathan dat we weer klaar zijn.

"Oké, dus wat is het antwoord op de vraag?" Vraagt hij gelijk. "De jongen is bekend in onze familie." Zegt ze. Nathan knikt en stelt de volgende vraag aan haar. Ze heeft het goed opgelost, en ook nog zonder een leugen.

Nathan en Marlen zijn bezig met opruimen en ondertussen kijken wij het interview.
Het is nog best een goed interview. Ze hebben ons verteld dat het interview op zaterdag op YouTube komt, dus dat betekent dat het een dag voor de verjaardag is van Jessy en Kyle. Kyle zal dan wel al blij zijn dat we iets over hen zeiden.

"Bedankt voor het interview, je hoort nog als het interview online komt." Nathan geeft mij en Bo een hand. "Fine dag nog." Zegt hij. "Dag." Zeggen Bo en ik. Marlene was te druk met het helpen van Nathan dus zij is al in de auto.

"Kyle, je kan komen hoor." Roept Bo naar boven. "Nee, ik zit hier wel goed?" Roept Kyle terug.
Bo komt naar mij toe en haalt haar schouders op.
"Over een paar dagen zal je een betere relatie met hem hebben, je moet alleen nog wachten." Zeg ik.
"Dat wachten duurt nu al veel te lang." Klaagt ze.