Adopted (Voltooid)

6.

De volgende ochtend

"Emma, wakker worden" hoor ik. Ik schrik wakker en kijk snel om me heen, niemand. Dan hoor ik gebonk op de deur, "Ben je al wakker?". "Ja nu wel" zeg ik en ik sta op. "Kan ik binnenkomen?" vraagt Joost."Ja is goed" zeg ik met een gaap. Joost opent de deur en loopt een stukje naar binnen. "Goeie morgen, we gaan zo eten" zegt Joost met een grinnik. "Ik kom zo"zeg ik. Joost knikt en draait zich om, hij loopt weg. Ik doe de deur dicht en zucht, nieuwe dag betekend nieuwe kans. Ik kleed mezelf om en haal snel de borstel door mijn haar heen. Ik loop redelijk ontspannen naar beneden maar ik ben wel alert. Als ik de woonkamer in loop zie ik dat de jongens al aan de tafel zitten. "Ga zitten" zegt Pascal. ik ga op de stoel tegenover Ronald zitten. Ronald glimlacht warm dus ik glimlach precies zo terug. Ik zie een verbaasde blik van Joost en Link en ze kijken elkaar schouderophalend aan. Ik schenk er verder geen aandacht aan. "Wat eten we?" vraag ik. "Je glimlacht en ziet er ontspannen uit" zegt Milan verbaast en verward. "Ja, ik probeer jullie te vertrouwen" zeg ik en uit mijn ooghoek zie ik dat Ronald breed glimlacht. "Eten is klaar" roept Harm ineens. Een sprankel angst ontsnapt en ik zie dat de andere dit merken. "Maakt niets uit, het is logisch" fluistert Pascal in mijn oor. Ik knik en adem diep in. Harm loopt de kamer binnen met een pan. Ik kijk verbaast naar de pannenkoeken. "Wat is er?" vraagt Joost. "De pannenkoeken bij het weeshuis zagen er altijd zo zielig uit en dit is zo...", ik ben even stil,"perfect". Harm glimlacht verlegen. Als iedereen zijn eten op heeft ruimt Harm alles af. "Wat gaan we doen?" vraagt Jeremy na een tijdje niets doen. "We kunnen doen durf of waarheid spelen" stelt Link voor. "Wattes?" vraag ik. "Dat is een spel" zegt Joost en hij legt het uit. Ik voel me er niet erg fijn bij."We kunnen ook iets anders doen" stelt Harm ineens voor. "Zoals?" vraagt Milan."Nou, dichtbij zit toch zo'n cafétje? We kunnen een ijsje halen" zegt Harm."Dat is leuk en lekker!" zegt Pascal vrolijk. "Al ooit een ijsje op?" fluistert Ronald in mijn oor. Ik knik, "Eentje en toen was ik nog erg klein" fluister ik terug. "Laten we een ijsje gaan halen zegt Ronald vrolijk. "Kom, we gaan" zegt Joost als Milan het geld heeft gepakt. Onderweg praten de jongens vrolijk over van alles en na een tijdje kan ik het niet meer volgen. Als we bij het café aankomen zie ik de jongens ineens helemaal vrolijk worden. "ENZO! DEE! HALLO!"roept Milan. Een jongen en een meisje draaien zich om en glimlachen dan breed."Nou dat is nog eens een verrassing" zegt de jongen, ik denk dat hij Enzo is."Zeker wel" antwoord Jeremy. De jongens praten een tijdje met Enzo en Dee, ik sta er een beetje ongemakkelijk naast. Ronald merkt het op. "Enzo, Dee, dit is Emma" zegt hij en hij loopt naar me toe. Enzo en Dee glimlachen vriendelijk."Hallo, ik ben Enzo" zegt Enzo en hij steekt zijn hand uit. "Emma" antwoord ik. Ik vraag me af wie Enzo en Dee echt zijn. Alsof Dee mijn gedachte leest zegt ze, "Enzo is Milan zijn broertje en ik ben de vriendin van Enzo". Ik knik meteen kleine glimlach. Milan fluistert iets in de oren van Enzo en Dee en die knikken. "Laten we een ijsje gaan halen want het duurt allemaal wel erg lang"zegt Link ongeduldig. We moeten lachen en lopen het café binnen.     

--------------------------------------------

HAPPY NEW YEAR MENSEN EN ALIENS! 

Hebben jullie al jullie lichaamsdelen nog? Ik hoop van wel ;D

Mijn voornemen voor dit nieuwe jaar is om meer te gaan schrijven en beter te gaan schrijven! 

Oh ja, dit verhaal heb ik ergens in de zomer geschreven dus ik vind het heel cringe want ik ben nu beter in verhalen schrijven met een goede verhaallijn, dit verhaal komt online omdat ik mezelf verplicht voelde om in 2018 jullie nog een beetje verhaal te schenken. 

Het volgende verhaal is ook al in de maak, het word een fanfic over een ship binnen het MCU ;D

Dat was het wel zo'n beetje, FIJN 2019 MENSEN EN ALIENS!