13.

190 7 0
                                    

Ik klik erop en schrik. xLinktijger, Jeremy, Gameneer, Ronald, HARM, JoostSpeeltSpellen, Pascal, Milan en DagelijksHaaDee (DHD is hierbij het gezamenlijke kanaal van de jongens :P). Ik klik op DagelijksHaaDee en zie video's staan. Ik scroll er doorheen, het zijn video's met de jongens. Ik voel tranen opkomen, ze hebben me dit niet vertelt, daarom ontweken ze het onderwerp! Ineens voel ik mezelf kwaad worden. Ik storm met mijn telefoon naar beneden en gooi de deur hard open. De jongens kijken verschrikt naar de deur. "Emma?" vraagt Joost verbaast. "Jullie leugenaars! Al die tijd hebben jullie me niets vertelt!" roep ik boos. "Waar heb je het over?" vraagt Pascal en ik zie dat de kleur uit zijn gezicht is weggetrokken. "YouTube! Jullie zijn YouTubers!" roep ik boos. "Emma, we kunnen het uitleggen" zegt Ronald moeizaam. "Ik dacht dat ik jullie kon vertrouwen maar ik zat fout!" roep ik terwijl mijn ogen zich vullen met tranen. "Emma..." begint Milan maar ik kap hem af, "Nee!". Ik ren naar boven maar ik wil niet naar mijn kamer. Ik loop naar het balkon en ga erop zitten. Ik adem diep in en uit en sluit mijn ogen. Langzaam voel ik mezelf rustig worden. Na een tijdje hoor ik een zacht geklop achter me. Ik draai me om en zie dat Ronald in de deuropening staat. "Emma, we kunnen het uitleggen" zegt Ronald zacht. "Waarom loog je tegen me, ik vertrouwde je" werp ik hem toe. "We waren bang dat je bang zou worden als we het vertelden" zegt Ronald zacht. "Ik vertrouwde eindelijk mensen, ik dacht dat jullie altijd eerlijk tegen me zouden zijn, ik..." zeg ik en ineens komt Ronald naar me toe en pakt me bij mijn bovenarmen vast. Ik verstijf. "Emma, het was niet onze bedoeling, dit is ook nieuw voor ons en het spijt ons zo dat je er zo achter bent moeten komen" zegt Ronald en ik zie dat er een traan over zijn wang rolt. Ik ben sprakeloos van de blik in zijn ogen. De mengeling van pijn, verdriet en wanhoop is duidelijk te zien. Meteen duw ik mijn trots weg, gooi mijn armen om Ronald zijn middel en trek hem tegen me aan. "Sorry, ik dacht niet na bij mijn woorden" mompel ik tegen Ronalds borst. "Geeft niet, we hadden je het moeten vertellen" zegt Ronald en hij gaat met een hand door mijn haar. Ik laar hem los en adem een paar keer diep in en uit. "Kom je mee?" vraagt Ronald. Ik zie dat de pijn en wanhoop uit zijn ogen zijn verdwenen maar er is nu een mengeling van verdriet en liefde. "Wat is er?" vraag ik een beetje geschrokken. "Ze gaven mij de schuld van je uitbarsting daarnet" zucht Ronald en hij kijkt naar de grond. "Wat?" vraag ik en ik doe geen moeite om de boosheid in mijn stem zachter te maken. "Alleen maar omdat jij mijn vriend bent" zeg ik boos en ik loop, met Ronald meesleurend, naar beneden. "Sinds wanneer is dit Ronalds fout" vraag ik op een kalme toon maar de blik in mijn ogen verraad mijn stille woede. "Hij heeft je niets verteld" zegt Link. "Jullie hebben allemaal een kanaal, niet alleen Ronald" zeg ik. Ik adem diep in en probeer mijn zelfbeheersing te behouden. "Maar waarom was je dan zo boos" vraagt Harm niet-begrijpend. "Ik was boos omdat ik me verraadde voelde door de mensen om wie ik geef" zeg ik eerlijk. "Dus je geeft om ons?" vraagt Jeremy. "Duh, jullie zijn als familie voor me" zeg ik. "Emma, we wilde niet dat je anders over ons zou denken" zegt Joost. "Waarom zou ik anders over jullie denken, jullie zijn alles wat ik heb en ik ben er blij mee" zeg ik en ik voel een traan over mijn wang rollen. "Em, we bedoelde het echt niet zo, vergeef ons alsjeblieft" zegt Link. Ik kijk op en zie dat de jongens me hoopvol aankijken. Ik zucht, "Oké dan, maar geen geheime meer!". "Afgesproken!" klinkt er door de kamer heen. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. "Kom op, groepsknuffel" zegt Ronald en hij opent zijn armen. Iedereen staat op en geeft een knuffel. "Jullie zijn geweldig" zeg ik blij.

------------------------------------------------------------------------------------------

HALLO MENSEN EN ALIENS!

Het volgende deel is het einde van dit verhaal :0

Ik heb erg lang nagedacht over een einde maar omdat ik totaal geen inspiratie meer heb voor dit verhaal word het waarschijnlijk maar heel kort... 

MAAR! Het nieuwe verhaal! Ja, ik ben er al even mee bezig dus ik heb al wat deeltjes klaarstaan. Wanneer ik ze precies online ga gooien... dat hoor je na het volgende deel ;0 

Adopted (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu