Umutlarımı yitirmeye bırakmıştım. Artık hiçbir umuda kapılmamak için elimden gelen gayreti gösteriyordum. Boynuz benimle oyun oynuyor ve umutları elime zorla iktiriyordu. Birden düşündüm.
Ona ne gerek vardı ?
Neden onu kendimden tiksindirmiyordum ?
Diye düşündüm. Kalbimden geçen bir söz tekrar umuda kapılmama neden oldu.
" Satanı Öldürmek " konu başlığı altında oturup düşünüyordum. Ama imkansız olduğunu bildiğim halde umudumu yitirmedim. Haftalarım fazla kanlı ve üzücüydü. Ne yaptığımı bilmeden neşterlerle oynuyordum. En azından kendime gelene kadar oynamaya devam ettim. Kendime geldiğimde aynadan kendime baktım.
Bu kırmızı su bana mı ait ?
Acaba aynadaki kişi gerçekten ben mi ?
Neden bunu kendime yapıyordum ?
Gülümsedim ve kahkahalar için de bir kuyu daha açtım. " Lanet Olsun ! Bu acıttı. "
Gozlerimdeki kızıllığı hissedebiliyordum. Aslında Satan işin içindeydi yoksa gözlerimin rengini bulamazdım. Sessizce " Eksik Ol Boynuz " diye mırıldandım. Banyodan çıktım. Gece 3 ve yatağıma oturup geceyi izledim. Uyuyakalmışım ve bu hoş değil. Evden çıktım. Karargaha uğradım. KKK üyeleri de bizimleydi yine nolmustu ? Ugrasamazdım, bu yüzden basımı eğip yanlarından sıyrıldım. Herkes beni gördüğüne sevinir gibi davranıyor yada ben yanlış anlıyorum. Odama çekildim. Cenk geldi ve biraz zaman öldürdük. Jane her zamankinden kızgın şekilde odama birisini yollamış ve gerçekten onu farkedince korkmuştum. Saçımı yolarcasına çekip beni sürükleyerek götürmeye başladılar. Cenkin " Hassiktir Lan " diyerek şok olma duygusu son hatırladığım şey olmuştu. Jane önüne köpeklere kemik atar gibi atıldım. Canım yandı ne kadar belirtiye vermesemde çok acımıştı. Jane'nin önünde ondan habersiz kalkamaz ve hareket edemezdik. Yani kurallar böyleydi. Korkmuyordum,kaltım. Sırtıma vurulan çengelli bir halatın acısını hissettim. Bi daha ve bidaha. Birşeyler konuşuldu. İstemediğim herşeyi bana icirmisti. Ağrılarım kan ağlıyordu âdeta. Buse beni kaldırdı. Odama getirmişti. Beni yatağıma yatırdı ve kulağıma " bunlar hiç gecmicek " demişti.
Dürüst olduğu için anlamsızca mutlu olup gülüyordum.
Benim yerimde olsa ne yapardın Buse ?
- Eğer her geldiğimde burada acı çeksem,boktan bir hayatım olsa bi an düşünmez ölceğımide bilsem Janeyi öldürürdüm.
Bana yardım etmeye ne dersin ?
- Seve seve,dedikten sonra yılan gibi gözlerime bakıp gülümsedi.
Artık sayfamı değiştiriyordum. Plan üstüne plan sigara üstüne bira içiyordum. Delirmistim çünkü her plandan sonrası ölümdü. Ölmek istemiyordum sadece sistemi artık ben oynatmak istiyordum. Yani birisi beni öldürene kadar yürütmek isterdim. Silah teçhizat herşeyi almıştım. Buseyle arada konuşuyorduk bu konuları ve her seferinde bana " emin misin ? " sorusunu sorarak bir korkuya kapılmamı sağlıyordu.
" Ne yapcağımı bilmiyorum. " bir ritüel yapmak istedim. Oturdum gerekeni yapıp kabile ve seytanlardan bir yardım istedim istediğim şeye karşı istedikleri şey kolay değildi. Bu yüzden kabul etmemek zorunluluğu hissettim.
