شريف فى مكتبه ...بيسمع اقوال أيمان (الساكنه بالدور الاول)...
"انا فى اليوم ده بنتى تعبت أوى وكنت لازم انقلها المستشفى....نزلت بسرعه ومن خوفى على بنتى مكنتش شايفه قدامى...ركبت الاسانسير ونزلت وانا خارجه من الاسانسير خبطت واحد بكتفى ومن استعجالى نسيت اعتزرله....لقيت عبد البر واقف قدام باب العماره ناديت عليه بسرعه وقولتله يشوفلى تاكسى علشان مكنتش قادره اسوق وانا فى الحاله دى....عبد البر جابلى التاكسى ورُحنا المستشفى وفضلنا فى المستشفى لحد الصبح....وتانى يوم رجعنا...... خلصت ورق السفر وسافرت علطول علشان كان فيه فحوصات واشعه لازم اعملها لـ بنتى برا واعرضها على دكاتره فى انجلترا "
"وعبد البر راح معاكى؟"
"اه كان معايا "
"طول الليل كان معاكى....ما اختفاش ورجع تانى؟"
"لا ..انا قولتله يروّح....بس هو قالى انه هيستنى علشان لو احتجنا حاجه وفضل جانبى انا وبنتى لحد الصبح"
"مدام أيمان ....يوم الحادثه ....مشفتيش اى حاجه غريبه فى العماره"
"لا بصراحه...من خوفى على بنتى مكنتش مركزه مع اى حاجه "
"الراجل اللى انتى خبطيه لو شفتيه تفتكريه؟"
"اه طبعا...انا شوفته فى العماره قبل كده مرتين ثلاثه بس معرفش هو طالع لمين"
"شكرا ليكى يا مدام أيمان.....هنحتاج لحضرتك كمان مره علشان تتعرفى على الشخص اللى خبطيه ...ممكن جدا يكون هو القاتل"
"انا تحت أمرك يا فندم"
بتمضى ايمان على اقوالها وأستأذنت وخرج......شريف بينادى على العسكرى ....بيدخل العسكرى وشريف بيطلب منه انه ينادى محمد...بيرد العسكرى......
"تمام يافندم......فى واحد بره عايز يقابل سعادتك."
"اسمه ايه؟"
بيدى العسكرى الكارت اللى فى ايده لشريف...
"المهندس جاسر وجدى؟!....خليه يدخل"
********************************************************************
وليد فى اوضته.....احسان بتخبط على الباب...
"أدخل "
بتدخل احسان...
"انت لسه نايم يا وليد...اصحى بقى ....الساعه بقت 10"
"سيبينى انام كمان شويه يا عمتو...انا بقالى كام يوم منمتش"
"قوم يا حبيبى افطر معانا ...ابوك مش عايز يفطر من غيرك "
"حاضر يا عمتو ...هقوم"
بيقوم وليد من النوم بيدخل الحمام وبيرجع أوضته ...بيمسك تليفونه وبيتصل بينهال....
"الووو. ...أزيك يا نيهال ......اتكلمتى مع جاسر .....مال صوتك؟.....حصل حاجه؟....ايه؟"
"يلا يا وليد"
أنت تقرأ
حلم أميرة
Azioneلعشاق المغامرة والخيال والاثارة والتشويق مكانكم هنا فى الرواية ده بقلم : احمد عز الدين
