Chasing Katrina

Chapter Two

Necklace

"Manang, hindi niyo po ba nakita bracelet ko? Nakapatong lang 'yon sa table ko," tanong ko kay Manang.

"Hindi po ma'am Trina, ako nalang bahala maghanap," sabi nito.

"Sige salamat bigay kasi ni Mama 'yon," sabi ko pa.

Anong oras na nang makaalis na ako sa bahay. Malapit lang naman ang bahay ko sa opisina ko wala naman din traffic kaya mabilis akong nakarating sa office.

Hingal na hingal akong naglalakad papunta sa opisina ko. Nang marating ko ang tapat ng silid ko agad akong sinalubong ni Fonda.

"Anong nangyari?" tanong niya pero hindi ko na siya sinagot.

Pinihit ko ang seradura ng pinto at agad na pinasok ang loob. Dali dali akong umupo sa swivel chair. Hindi ko namalayan na kanina pa nakasunod sa akin si Fonda.

"Coffee?" tanong ni Fonda tanging tango lang ang sinagot ko.

I have to fix the problems nangangailangan na ng stocks ang kompanya ni Caleb ng supplies ko. Caleb is one of the best business partner. Kaya hindu pwede mawala siya sa negosyo ko.

"Here." Inilipag ni Fonda ang kape.

"Fonda, please cancell all of my appointments. We need to check our factories."

Hindi na siya sumagot pa. Agad niyang ginawa ang bagay na pinapagawa ako.

Habang ako ay nakakabasa ng mga sandamakmak na emails mula sa MonteCarlos Hotel and Restaurant.
Sumasakit na talaga ang ulo ko sa problema na 'to.

"Anong problema? Bakit hindi mo mabigay ang mga stocks na hinihingi ng kompaniya ko?" sabi ng taong nasa harapan ko. Hindi ko na kailangan pa tignan kung sino siya dahil boses palang niya ay kilala ko na.

"I'm sorry for inconvenience Caleb, pero ginagawan ko na ng paraan."

"You must fix this, nagkakaroon ng mga paglipat ng customer sa kalapit na hotels dahil nakukulangan sa serbisyo namin," seryosong sabi niya. Nakikita ko sa mga mata niya ang pagiging apektado sa bagay na ito.

"I have to go. Kailangan kong ayusin ito. Pupunta ako ng factories para tignan kung ano ang problema."

Sandali akong napatigil nang marinig ko siyang magsalita.

"I'll go with you," he said. I nodded.

Hindi na ako umalma pa. Mas maganda rin iyon nang makita niya kung ano nga ba talaga ang problema.

"Get in," utos niya.

Kaya naman agad ko passenger seat sa likuran pero hindi ko mabuksan naka-locked. Nakngtokwa.

"Hindi ka diyan uupo. You will sit here, beside me," sabi niya pero nakatuon pa rin ang kanyang tingin sa harap ng sasakyan.

Ano pa ba ang magagawa ko? Kung 'di ang sumunod.

Nasa kalagitnaan kami ng biyahe nang gisingin niya ako sa pagkakaidlip.

"Come on, let's eat." Napansin ko nalang na nakatigil kami sa isang kainan.

Isa-isang nilagay ang pagkain sa mesa namin. Mga pagkain na sakto lang sa amin sa dalawa.

Siya na rin ang naglagay ng pagkain sa plato ko.

"Eat this or else..." pagpuputol niya.

"Or else what?" matapang kong tanong.

"Or else I'll eat you," diretso niyang sabi na akala mo siguradong sigurado sa sinasabi.