Illegal Love.

Timon is back

Nora kijkt hopeloos naar Meneer van Dijk's rug als hij wegloopt. Ze wilde het hem vertellen. Ze wilde vertellen dat ze hem niet uit haar hoofd kon krijgen. Maar daar kreeg ze de kans niet voor.
Ze draait zich om en loopt de deur uit.

-Nora

Ik duw de glazen deur van de school open en loop naar de fietsenstalling. Ik moet nu niet aan mezelf denken maar aan Manon. Ik moet er voor haar zijn.

Ik tref Manon aan leunend tegen haar fiets.
'Eindelijk' zegt ze met een zucht en ze steekt haar sleutel in het slot.

'Sorry' verontschuldig ik haar. 'Hoe is het met je?'

'Ik weet het niet meer, moet ik hem bellen?' Vraagt ze twijfelend en ze kijkt naar haar telefoon.
'Je moet hem zo snel mogelijk laten weten dat het over en uit is tussen jullie Manon.' Zeg ik vastberaden.
'Ik doe het vanavond wel..' Manon stopt haar telefoon weg en stapt op haar fiets.

'Wat zullen we doen?' Vraagt Manon als we de fietsenstalling uit zijn.
'We kunnen gaan shoppen en iets lekkers eten? Ik trakteer!' Zeg ik enthousiast.

Ik had toch nog wat geld over. Ik krijg van mijn ouders elke maand €100. Ik moet het eigenlijk besteden aan kleding, maar ik heb het al 3 maanden opgespaard zodat ik iets groters kan kopen.

'Gezellig!' Zegt Manon en ze kijkt gelukkig al wat blijer.

Als we fietsen naar het centrum praten we over Lieke.

'Hoe kan ze zo zijn?' Vraagt Manon.
'Ik dacht ook dat ze anders was..'
'En Mo wist het dus ook!'
'Blijkbaar, vind je dat hij het je had moeten vertellen?' Vraag ik voorzichtig.
'Ik weet het niet, het is natuurlijk wel een moeilijke situatie voor hem...' Zegt Manon.

We praten verder en fietsen naar de stad.
'Zullen we eerst wat drinken?' Vraag ik.
'Top idee, ik heb zin in warme Chocomel!' Zegt Manon enthousiast.

We lopen ons favoriete cafetje binnen en gaan in een gezellig hoekje zitten. We bestellen twee warme chocomel met extra Slagroom. Als we onze chocomel zitten te drinken duik ik plots in elkaar.

Timon komt het cafe al druk pratend binnen met een van zijn vrienden. Ik heb hem al sinds Zondag niet meer gezien, toen hij me alleen in zijn huis achter liet. Hij heeft me geen eens meer een Appje gestuurd.

Moet ik nu boos doen of hoi zeggen?
Ik besluit om hem te negeren en neem nog een slok van mijn Chocomelk.
Ik hou hem ondertussen wel goed in de gaten. Als zijn twee vrienden wat bestellen kijkt Timon omzich heen.

Hij ziet er behoorlijk
lekker uit, hij draait nonchalant een Sigaretje en stopt deze in zijn mond.
Terwijl hij hem aansteekt draait zijn hoofd langzaam naar het hoekje waar ik en Manon zitten.

Ik kijk snel weg.
'Manon, niet kijken en doe alsof ik net iets grappigs zei!' Fluister ik paniekerig.
Manon kijkt verbaasd. 'Wat?'
'Doe nou maar!' Fluister ik wat harder.
Manon snapt niet wat ik bedoel en schud haar hoofd.

'Nora?!' Hoor ik vanuit de andere kant van het Cafe.