Illegal Love.

A new start

~ Martijn

Zijn lippen raakte de hare, en ze kustten. Na zo een lange tijd, was daar eindelijk, die gewilde kus. Hij pakte haar hand en-

'Schaaaat!'
Ik draai de bladzijde van mijn nieuwe boek om,  stom boek, vind ik zelf. Maar ik heb niks beters te doen.
'Hmm' Mompel ik al lezend.
'Luister je wel naar me?' Hoor ik jennifer roepen.
'Jahaa'
Ik draai me om. Jennifer staat met haar armen over elkaar voor het bed. 'Waar zijn mijn sleutels?'
'Weet ik veel.' Zeg ik mijn schouders ophalend. Hoe moet ik dat nou weten.
'Jij had ze toch gebruikt voor de mercedes?' Snauwt ze geirriteert.
Ik leg mijn boek naast me neer en kijk haar verbaasd aan. 'Ik heb ze gewoon op het kastje naast de tv gelegd, zoals het hoort.'
Jennifer draait haar ogen en rent gehaast de slaapkamer uit. Ik pak mijn boek en lees weer verder.

-En ze bloosde. 'Rosa, je bent voor mij de ware, ik wil je nooit kwijt.' Rosa kijkt verdrietig naar Niels. 'Maar onze ouders..'
Niels stopt met een tweede kus haar woorden.
'Het maakt me niet uit, ik heb alles voor je-'

'DAAR LIGGEN ZE NIET MARTIJN!'
Ik draai mijn ogen, sluit het boek en loop vermoeid de trap af. 'Ik kom al' Schreeuw ik.
Kan ze nu niks zelf?
'Laat maar, ik zoek ze zelf wel' Hoor ik jennifer vanuit de woonkamer momperen.
Ik sla mijn hand voor mijn gezicht. Zo gaat het nu altijd.

- De volgende ochtend -
Ik rek me uit en kijk uit het raam, het is best lekker weer zie ik. Maar dat brengt me geen goeie zin, want het is maandag. Vandaag zie ik Nora weer.. Ik heb mijn les niet goed voorbereid en ik heb weinig slaap gehad.

Als ik me heb aangekleed loop ik naar de keuken en maak ik wat koffie. Hoe zal het met Nora zijn? Zou ze nog boos zijn? Dat soort vragen stel ik me al het hele weekend. Maar vandaag zou ik antwoorden krijgen. Ik heb besloten om met haar in gesprek te gaan, zodat we dit normaal kunnen 'beïndigen'.

Ik drink mijn koffie op en pak mijn spullen, ik sla nog een diepe zucht en vertrek naar school.

- Nora
Het is maandag, ik sta voor mijn kluisje en haal mijn boeken eruit.
'Ey Noor, waarom wilde je nu niet mee gisteren?' Manon zet haar tas op de grond en gaat voor me staan. 'Sorry, teveel huiswerk' lieg ik. 'Daar geloof ik geen fuck van, Volgende week is het klassenuitje al.' Manon kijkt me doordringend aan en schud haar hoofd. Ik kijk haar verlegen aan. 'Ik was bij Timon..' ik zie aan Manon's blik dat ze het al begrijpt.

'Hey meiden.' Ik kijk op. Lieke komt op ons af gelopen. Manon en ik kijken elkaar aan. 'Je hoeft niet zo te doen' Snauwt Lieke. 'Als je binnen 3 seconden niet weg bent geef ik je nog een klap, maar dan harder' Zegt Manon dreigend en ze keert zich naar Lieke. 'Wow rustig, ben je er nog niet over heen?' Lieke zet gedurft een stap naar voren. 'Je hebt het voor jezelf verpest, niemand mag je' ze raken elkaars neus bijna aan. Lieke lacht gespannen. 'Maar rik wel'
Manons ogen worden groot en ze staat op het punt Lieke aan te vallen, maar dan komt iemand ertussen. 'Ho ho ho dames' Een sterke cologne geur vult de ruimte. Als ik opkijk zie ik meneer van Dijk bezorgt kijken. 'Wat is hier aan de hand?'
'Niks meneer' Zegt Lieke en ze loopt zonder iets te zeggen weg. 'Laat maar' Zegt Manon en ze pakt ook haar tas. 'Aub geen ruzie maken, oké?' Meneer van dijk geeft een vlugge blik naar me en hij kijkt op zijn horloge. 'Ben ik te laat?'
'Nee, de les begint over 5 minuten' probeer ik zo neutraal mogelijk te zeggen. 'Ah oke'
Meneer van dijk kijkt me even aan en loopt dan weg. 'Ik zie jullie zo dan!' Roept hij nog.

Manon kijkt me vragend aan. 'Is er iets tussen jullie?'
'Wat?!' Zeg ik geschrokken. 'Natuurlijk niet!'
Manon rolt haar ogen en trekt me mee naar de kantine, waar Mo al op ons zit te wachten.

- 30 minuten later -

Nog een halfuurtje en dan kan ik hier weg. Ik kijk om me heen. Iedereen zit zoals gewoonlijk weer te kladderen op een papier. We weten allemaal dat we eigenlijk niks uitvoeren maar zo lijkt het tenminste alsof we iets doen.
Meneer van dijk zit op zijn laptob en speelt ondertussen met een pen. Hij kijkt op. Shit wat is hij knap, ik was het even vergeten. Ik kijk snel weg.
Ik wacht een paar seconden en kijk dan stiekem weer. Zijn neutrale gezicht is nu veranderd in een kleine glimlach. Komt dat nu door mij?
'Jongens!' Schreeuwt hij plots.
Iedereen kijkt op.

'Het klassenuitje, ik heb alle informatie!' juigt hij. De klas word gelijk roemoerig.
'Het word volgende week woensdag, om 12 uur verzamelen bij de Plas. Neem wat eten mee en natuurlijk zwemkleding! Wie erna nog wilt, kan mee naar de friture.'
'Woehoee!' Schreeuwt Mo naast me.
Manon tikt me blij aan en Lieke is nergens te bekennen. 'Hebben jullie vakantieplannen?' Vraagt meneer van Dijk dan om de sfeer te houden.
'Ik ga naar Spanje!' schreeuwt iemand door de klas.
'Ik ga lekker naar Amerika!'
'Amerika? Zo ver?!'
'Ik ga naar texel!' Schreeuwt weer een ander.

Ik rol mijn ogen. En ik, ik ga helemaal nergens heen. Lekker saai.
'we zijn vorig jaar al geweest' zei mijn vader als excuus. Maar Damian, Mama en ik weten allemaal wel dat hij het gewoon te druk heeft met zijn stomme baan.

Ik leg mijn hoofd op tafel en mijn ogen vallen dicht. Ik heb vanacht bijna niet geslapen, ik heb niks meer van Timon gehoort en heb maar wat netflix gekeken.
Ik val langzaam in slaap.

- 25 minuten later -

TUUT!
Ik schrik wakker. Manon en Mo lachen.
'Beauty slaapje gedaan schat?' Manon pakt haar tas langzaam in.
Ik mompel wat. 'Welk vak heb je nu?'
'Wiskunde' Ik pak ook vermoeid mijn tas in. Ik zie dat de helft van de klas al het lokaal uit is.

'Nora' Hoor ik meneer van Dijk zeggen. Hij staat achter me, zie ik als ik me omdraai.
'Ja?'
'Kan ik je nog even spreken?
Mijn blik veranderd. Ik dacht dat hij me nooit meer wilde spreken? Manon geeft me een stomp onder te tafel en Mo loopt al het lokaal uit.
'Uhm, ja'
Manon trekt haar wenkbrauwen op. 'Ik zie je in de pauze wel'

Als Manon het lokaal uit is pakt meneer van Dijk een stoel en zet deze voor me. Als hij erop zit pakt hij mijn hand. Waar is hij mee bezig.
'Nora..' Zegt hij, zonder me aan te kijken. 'Ja' schors ik. 'Die zoen, was fout'
'Dat weet ik nu wel'
'Maar, ik wil dat je het echt begrijpt'
'Ik begrijp het'
'Oke, snap je dan dat we nu gewoon normaal tegen elkaar moeten doen?'
'Nee'

Meneer van Dijk slaat een zucht. Ik kijk hem aan, mijn ogen worden waterig. Snapt hij nou niet dat een kus niet zomaar één kus is?

'Luister' Hij laat mijn hand los.
'Oke'
'Nog maar een paar maanden school en jij gaat naar de universiteit.'
'Dat hoop ik'
'Dat hoop je niet, dat is gewoon zo. Je bent een top leerling Nora en dat weet je zelf ook.
'Ja'
'Jij gaat je eigen weg, en we kunnen dit vergeten.'
Wat? Klootzak! Eerst kust hij me en nu zegt hij dat ik het maar moet 'vergeten'.

'Dat kan ik niet, dat weet je'
'Ik kan het ook niet, maar we moeten het op zn minst proberen.'
'Ik moet naar de les.' Ik pak mijn tas en zonder hem aan te kijken loop ik weg.
'Nora.'
'Ja?!' Zeg ik, nu iets feller.
'Nee niks, laat maar.'
Martijn slaat zijn ogen neer en hij loopt naar zijn bureau. Ik loop gehaast het klaslokaal uit
en loop naar het wiskunde lokaal.

Vergeten? Nooit.