Çocukluğunuzu geçirip sonrasında ayrı düştüğünüz birine hissettiğiniz aşk mıdır yoksa özlem midir?
Hayatındaki herşeyi yazdığı maddelere göre yaşayan bir adamın ve hayatını oluruna bırakmış gelişigüzel yaşayan bir kızın hikayesi...
Yaşanan her olayın bir sebebi vardır, her anın. Herkesin hayatı birbirine bağlı. Tıpkı bir ağaç gibi. Her yaprak kendi hayatını sürse de ağacın bir parçası olmaktan kaçınamaz.
Hiç keşke bunu yapmasaydım şimdi başıma bu gelmedi dediğiniz oldu mu. Ya ne yaparsanız yapın o felaketten kaçamayacak olduğunuzu söylersem.
Birbirimize dallarla bağlı olsak bile kendi hayatımızı yaşıyoruz. Mesela kötü bir babanın çocuğu kötü bir baba oluyor. Öğrenilmiş çaresizlik deyin ne derseniz deyin. Peki o çocuk iyi bir baba da yetişecek olsa iyi bir baba mı olacaktı. Öyleyse iyi ailenin kötü çocukları nedir. İyi bir babanın kötü baba oğlu nedir. Ya da kötü bir babada yetişip ondan ders almış ve çok iyi bir baba olmuş adam nedir.
Evet olaylar birbirine bağlıdır. Ama sonuçları bize....
Oğuz, 'eğer o metroya binmeyip Sedef'in peşinden attığı tokadın hesabını sormaya gitseydim acaba yine de burada olur muydum?' diye düşünmekten kendini alamadı. Şimdi kliniğin bekleme salonunda oturmuş karşısında göz yaşları içerisinde kendisine söylenen kızı izliyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kız hem kızgın hem de üzgündü. Oğuz kızın bu iki duyguyu aynı anda yüzünde nasıl taşıdığına inanamadı. Gözlerinde yaşlarla beraber kızgın pırıltılar vardı.
"Nasıl yaa, nasıl bunu yaparsınız. İnsan hiç sormaz mı komşulara yakını var mı yok mu diye? Bu nasıl bir boşvermişlik. Bunu bize neden yaptınız? O benim tek ailem, babam o benim be babam."
Son sözlerini yerinden kalkıp Oğuz'un üzerine yürüyerek söylemişti. Yavuz ise kızın kolunu tutmuş onu sakinleştirmek için bir şeyler mırıldanıyordu. Oğuz ilk başta özür dilemeyi düşünse de vazgeçti. Muhtemelen bu kızı daha da delirtecekti.
" Korktuk tamam mı? Ne yapacağımızı bilemedik. Şu halimize bak, çokta mantıklı düşünebilecek durumda değiliz malesef."
Oğuz'un söylediklerinden sonra kız onları baştan ayağa süzüp gidip sessizce yerine oturdu. Yavuz'un kapa çeneni hareketlerine aldırmadan doğruyu söylemişti. İşe de yaramıştı işte. Kız sessizce yerinde ağlıyordu. Onları suçlamayı bırakmıştı.
Zaten dün gece zor geçmişti, bir de üzerine bu adam. Açlıkta cabası. Ağlayan kıza baktığında ona sert çıktığı için biraz suçluluk duygusu hissetti Oğuz. Tabi bunda kızın yanına oturmuş onu teselli etmeye çalışan arkadaşının öldürücü bakışlarının da etkisi vardı. Adama bak sanki adamı birlikte şikayet etmemişler gibi kızın yanına geçmiş kendisini suçluyordu. Kız düşkünü Yavuz işte diye geçirdi içinden.
Sonra kıza hitaben ; "Bak üzgünüm tamam mı? Belki doktor iyi şeyler söyler. Biz sana yardım edeceğiz. Bu iş sonuçlanana kadar yanındayız."
Oğuz'un söylediklerinin üzerine kız Oğuz'a göz çevirip ağlamaya devam etmişti. Yavuz'un elini de kolundan savurup dokunma bana diye bağırdı.
