Uyandığımda saat 18.00'dı. Kalktım ve telefonuma baktım. Can mesaj atmıştı. - Hoca seni yarın sınava alacağını söyledi. Seni çalıştırmamı ister misin?- . Ne yazacağımı açıkçası bilememiştim. Ya yine konuyu beni sevmesine getirirse... Can'ı aradım ve evin çok da müsait olmadığını ve yorgun olduğu, eğer hatırlıyorsa soruları göndermesini istedim. Daha sonra sorulara e notlara bi göz gezdirdim ve yattım.
Sabah olduğunda uyandım' üstümü giyindim ve evden çıktım. Kapının önünde bir araba bekliyordu. İçinden Can çıktı. "Seni almaya geldim." dedi. Arabaya bindim. Beni okula kadar getirdi. Sınava girdim , çıkışta kapının önünde bekliyordu Can. "Nasıldı sınav?" "Fena sayılmaz." dedim ve koridorda yürümeye başladık. "Ee ne yapalım şimdi?" . Anlaşılan benimle bir şeyler yapmak istiyordu. Ben de istiyordum, ama konuyu tekrar açmasından kokuyordum. "Bimem. Sen ne yapmak istersin?" dedim. Durdu,düşündü. En sonunda gülümseyerek "Istersen ödeve başlayalım. Tabi dersin yoksa, alıkoymak istemem yani seni. " dedi. "Olabilir. " dedim. Yürümeye devam ettik. Tam o sırada telefonu çaldı. Can telefonu açtı ve yüzü düştü. "Babaannem." dedi. "Durumu kötüleşmiş de . Ya müsaitsen birlikte hastaneye görmeye gidelim mi?" dedi. Tamam anlamında başımı salladım. Koridordan yürüdük, dışarıya çıktık ve arabaya bindik. Yol boyunca hiç konuşmadık. Yüzü çok solgundu. Hastaneye vardığımızda arabadan indik ve onkoloji bölümüne girdik. Demek ki babaannesi kanserdi. Yürüdük. Babaannesinin odasına geldik. İçeriye girdik babaannesinin elini öptü ve yanıma geldi. Yatağın önünde ayakta duruyorduk. Babaannesi gülerek ikimize baktı ve Can'a bakarak "Bu kız kim oğlum?" dedi. Can bana baktı. Sonra babaannesine dönerek "Iıı... Şey, bu Janset." . "Memnun oldum efendim." dedim. Babaannesi gülümseyerek baktı. Can babaannesine dönerek "Janset... Janset benim kız arkadaşım babaanne. " dedi. Şaşırıp kalmıştım. Ne, kız arkadaşı mı?
