Accident✴Peter Parker

o n a l t ı

Valerie Stark: Hey, Peter?

Valerie Stark: Sabahtan beri ne mesajlarıma ne de aramalarıma cevap verdin.

Valerie Stark: Her şey yolunda mı?

Peter Parker: Eve yeni girebildim.

Peter Parker: Yasadışı silah ticareti ile ilgileniyordum da. ;^)

Valerie Stark: Bir de Stark'lara egoist derler.

Valerie Stark: Peki sen iyi misin? Yaralandın mı?

Peter Parker: Bir kaç sıyrık dışında iyiyim.

Valerie Stark: Senin için endişeleniyorum, Pete.

Valerie Stark: Tüm gün bir şey olacak korkusuyla babamı beklediğim gibi seni de bekliyorum.

Valerie Stark: Size bir şey olacak diye ödüm kopuyor.

Peter Parker: Endişe etme. Ben iyiyim. Bay Stark da iyi.

Peter Parker: Hem benim göbek adım tehlike.

Valerie Stark: Hayır değil. Senin göbek adın Benjamin.

Peter Parker: ...

Peter Parker: Lanet!

Valerie Stark: :D

Valerie Stark: Seni çok özledim civciv.

Peter Parker: Ben de seni. Hem de çok.

Peter Parker: Yarın sinemaya mı gitsek?

Valerie Stark: Bana uyar yakışıklı.

Peter Parker: Peki. Seni almaya gelirim. İyi geceler Lery.

Valerie Stark: İyi geceler. Rüyanda beni gör Pete!

Peter Parker: Göreceğimden eminim.

***

Valerie Stark: Rapunzel! Sarkıt saçlarını!

Valerie Stark: Rapunzel?

Valerie Stark: Peter kime diyorum ben ya?

Genç kız mesajlarına cevap alamayacağını anladığında elleri cebinde kapıya ilerlemiş, bir kaç kere tıklattıktan sonra orta yaşlı güzel bir kadın kapıyı açmıştı.

"İyi geceler. Rahatsız ediyorum kusura bakmayın. Ben Valerie. Peter evde mi acaba?"

Genç kadının yüzünde geniş bir gülümseme belirirken kızı içeri buyur etmişti.

"Ben de May. Halasıyım. Demek Peter'ın sürekli mesajlaştığı Valerie sensin." Genç kızın şaşkın bakışlarına gülerek karşılık vermişti. "Ona telefonunu kurcaladığımı söyleme. Peter yukarıda. Odası sağdan ilk kapı canım."

Valerie teşekkür amaçlı gülümseyerek merdivenlere yönelmiş, seri bir şekilde çıktıktan sonra May Parker'ın söylediği odaya girmişti.

Peter tam karşısında, yatağında pencere tarafına doğru dönmüş, derin nefesler alarak uyuyordu.

Kocaman gülümseyerek kapıyı ardından kapamış, üzerindeki yağmurluğu çıkararak kenara bıraktıktan sonra yatağın boş tarafına uzanarak kollarını Peter'a dolamış, yüzünü sırtına yaslamasıyla genç çocuk irkilmişti.

"Sakin ol civciv. Benim." Demişti Valerie gülerek sevdiği adamı sakinleştirmeye çalışmıştı.

"Valerie? Burada ne arıyorsun?" Peter kızın olduğu tarafa döndüğünde genç kız bir elini yanağına koymuş, dudağına minik bir öpücük bırakmıştı.

"Yarını bekleyemedim."

Peter uykulu bir şekilde tebessüm ederek sevgilisinin burnuna minik bir öpücük bıraktıktan sonra başını göğsüne yaslayarak gözlerini yummadan önce uyku sersemi bir şekilde ne dediğinin farkında olmadan yanıtlamıştı.

"Kokun huzur veriyor. Seni seviyorum Stark."

Valerie içine dolan sıcaklıkla gülümsemesi büyürken kalbinin ritminin değiştiğini hissedebiliyordu. Üç yıl boyunca bu kelimelerin Peter'ın dudaklarından dökülmesini beklemiş, sonunda istediği olmuştu. Eh, uyku sersemi olduğu için söylemişti ama onun için fark etmezdi. Şuan hiç olmadığı kadar mutluydu.

"Ben de seni seviyorum, Pete. Hem de çok."