Accident✴Peter Parker

o n s e k i z

Üç ay sonra...

"Lery! Ben geldim!"

Genç kız yaşlı gözlerini elinin tersi ile hızla silerek odasına giren sevgilisine gülümsemeye çalışarak bakmış, genç çocuk çatık kaşlarla kapıyı örterek kızın yanına ilerlemişti.

"Neden ağlıyorsun?"

Valerie'nin gözlerinden tekrardan yaşlar dökülürken yumruk yaptığı ellerini açarak gizlediği şeyi sevgilisine göstermiş, Peter ne yapacağını bilemez bir şekilde donakalmıştı. Genç kızın avuçları, saçları ile kaplıydı. Doktor tedavinin yan etkisi olarak saçlarının dökülebileceğini söylemişti. Fakat bu kadar çok olmasını beklemiyordu.

"S-Saçlarımı tarıyordum."

Peter daha fazla dayanamayarak sevgilisini kolları arasına almış, Valerie genç çocuğun göğsünde ağlamaya devam etmişti.

"Korkuyorum, Peter. Çok korkuyorum. Ölmek istemiyorum."

Peter'ın gözlerinden yaşlar dökülürken sevgilisinin seyrek saçlarını okşamıştı.

"Korkma, sevgilim. Ben yanındayım. Ölmeyeceksin. İzin vermem."

"Şuan çok çirkinim. Gittikçe de daha beter olacak. Beni hala sevecek misin, Peter?"

Genç çocuk kollarını Valerie'nin beline dolayarak aynaya çevirmiş, çenesini omzuna dayamıştı.

"Şu haline bir bak, Lery. Nefesimi kesiyorsun."

Valerie tebessüm ederek aynadaki yansımadan sevgilisine bakmış, dudaklarını ıslatmıştı.

"Sen dünyanın en iyi sevgilisisin. Diğer kızlar kıskançlıktan çatlayabilir."

İkisi de gülüşerek ayrılmış, Peter dudaklarını kız arkadaşının dudakları ile buluşturduğunda Valerie de kısa bir süre sonra karşılık vermişti. Öpücükleri derinleşirken ikisi de o an için her şeyi unutmuştu. Tüm dertler ve sorunlar yok olmuştu. Hiçbir şey. İkisinin de umrunda değildi. Ve Peter Parker üç ay önce bu baş belası tacizcinin kendisine mesaj attığı için minnettardı.

***

"Peter. Peter uyan!"

Genç çocuk yerinde sıçrayarak panik içinde üzerine kıyafetlerini geçiren kıza bakmış, uykulu gözlerini ovuşturarak sormuştu.

"Ne oldu Valerie?"

"Ekip burada. Daha ne olsun?"

Peter yattığı yerden hızla kalkarak  üzerine kıyafetlerini geçirmiş, saçlarına çeki düzen vermişti.

"Gerçekten buradalar mı?"

Valerie başı ile onaylamıştı.

"Evet. Az önce Tasha halam geldi. Neyse ki akıl edip kapıyı kilitlemişiz. Aşağıda bizi bekliyorlar."

Peter zorlukla yutkunarak aynada son bir kez kendine bakmış, aşağıya inerken Valerie fısıldamıştı.

"Film izliyorduk. Sakın pot kırma. Yoksa dillerinden kurtulmayız. Hele ki Tasha halam ve Clint amcamın. Oh, bir de Steve amcam var. Saatlerce nutuk çeker."

Salona geldiklerinde Peter derin bir nefes almıştı. Thor ve Bruce dışında herkes buradaydı. Clint Barton ve Tony Stark konsolda oyun oynuyor, Steve Rogers ve Natasha Romanoff sohbet ediyordu. Gelen ikiliyi fark etmeleri ile hepsi genç çifte dönmüştü.

"Hoşgeldiniz! Beklettiysek kusura bakmayın. Film biter bitmez geldik."

Valerie tek tek hepsine sarılırken Peter sadece minik bir tebessüm ile herkesi selamlamıştı.

Genç kız, halasının gözündeki muzip parıltıyı görmesi ile zorlukla yutkunmuştu. Kesinlikle pot kırmış olmalılardı.

"Boynuna ne oldu hayatım?" Demişti kızıl saçlı kadın gülerek. Tony Stark'ın kaşları çatılırken Peter sevgilisinin boynuna bakmış, gördüğü morlukla elini hızla kendi boynuna atarak gizleme gereği duymuştu.

"Merdivenden düşmüştüm de."

"Ah, o zaman Peter da seninle birlikte düştü. Ve ne hikmetse sadece boynunuzda morarma var. Öyle mi?"

İkili öfkeden gözü seğiren Tony Stark'a bakmış, genç adam elindeki oyun kumandasını yere fırlatarak öfkeyle bağırmıştı.

"Sevgili oldunuz. Sesimi çıkarmadım. Ama bu kadarı da fazla, çocuk! Bir de utanmadan benim evimde yapıyorsunuz! Senin o böcek kıçını tekmeleyeceğim!"

"Tony bu şiddetle çözülmez. İki olgun insan-"

"Sen karışma, Rogers!"

Tony Stark genç çocuğun üzerine yürürken Peter korkuyla kaçmaya, bir yandan da çığlık atmaya başlamış, büyük bir kovalamaca başlamıştı. Herkes onların bu haline gülerken Valerie elleri ile yüzünü kapamış, bu utancın bir an önce bitmesini beklemişti.

"Kaçmak her şeyi daha kötü yapar, Parker! Buraya gel!"