Accident✴Peter Parker

y i r m i i k i

Bir önceki bölüm çok kısa olduğu için bu bölümü de paylaşayım dedim. İyi okumalar. :)

"Hey, civciv! Ben geldim! Başardım, kanserden kurtuldum!"

Genç kız koşturarak sevgilisine ilerlemiş, elini omzuna atmıştı. Fakat bir sorun vardı. Kendisini fark etmiyor, sadece dizlerinin üzerine çökmüş, gözlerini sedyeye kenetlemiş bir şekilde ağlıyordu. Kaşlarını çatarak odadaki diğer herkese baktı. Babası sedyenin üzerindeki beyaz bir çarşafa sıkı sıkıya sarılmış ağlıyor, vaftiz babası ise altın gibi parlayan saçlarını yoluyordu. Teyzesi Natasha ve amcası Clint ise bir köşede sessizce göz yaşı döküyordu. Gerçekten. Ne içindi, kim içindi bu kadar gözyaşı ve hüzün? O buradaydı işte. Neden kimse fark etmiyordu?

"Neden herkes bu kadar üzgün? Baba? Neler oluyor?"

Ayağa kalkarak babasının yanına ilerlemiş, kollarını boynuna dolayarak çenesini omzuna yaslamıştı.

"Seni bu kadar üzen ne baba? Kurtuldum işte! Sevinsene! Şuan kutlama yapmamız gerekmez miydi?"

O sırada sedyede yatan ve babasının sıkıca elini tuttuğu şeyin bir ceset olduğunu idrak edebilmiş, çığlık atmamak için ellerini dudaklarına bastırmıştı.

"Tanrım! Kim öldü?"

Gözleri cesedin bileğindeki mavi renkli kauçuk bilekliğe takılmış, parmakları ile kavrayarak üzerindekileri okumuştu.

Stark, Valerie Astrid.
Doğum tarihi: 24.01.2000
Ölüm tarihi: 05.04.2018
Ölüm saati: 18.45

Tuttuğu bileklik parmakları arasından kayıp giderken göz yaşları bir bir beyaz çarşafın üzerine akıyor, etrafındaki sevdiklerine bakıyordu.

"Ben ölmedim! Buradayım! Beni duyan yok mu? Beni gören yok mu? Yaşıyorum! Buradayım!"

Tony Stark'ı omuzlarından kavrayarak sarsmaya çalışmıştı. Fakat nafile. Adam bir kaya gibi karşısında dikiliyordu.

"Babacığım! Yalvarırım bana bak! B-Ben buradayım!"

Yere çökmüş sevgilisinin karşısına çökerek ellerini yanaklarına koymuş, boynuna astığı madalyonuna baktıktan sonra dudaklarına uzun bir öpücük bırakmıştı. Fakat bu boşluğu öpmekten farksız hissettirmişti.

"Sevgilim, ben buradayım. Ağlama. Bak karşındayım. Yanındayım. Lütfen. Lütfen."

Yerde cenin pozisyonuna gelip gözlerini yummuş, ağlamaya devam etmişti.

"Ben ölmedim. Ölmedim. Ben buradayım. Kimse beni duymuyor mu? Biri bana yardım etsin!"

Finale son iki...