သားတစ္​​ေယာက္​ဆို...အ​ေဖလိုက္​ပြဲ![ျမန္​မာဘာသာျပန္​]အတြဲ၁ Zawgyi Only

အခန္း(၁၀) ​ေဒါသူပုန္​ထ​ေနတဲ့ရတနာ​ေလး

"အစ္ကို မင္းျပန္လာၿပီပဲ. မင္းရတနာေလး ႐ုတ္တရက္ႀကီးထၿပီး စိတ္ေကာက္ေနတယ္!"

"ဘာျဖစ္တာလဲ?" လုထင္းေရွာင္က အသံႏိွမ့္ၿပီးေမးလိုက္တယ္။

"က်ေနာ္လဲ ဘာျဖစ္မွန္းမသိဘူး.သူႏိုးလာေတာ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ရွာဖို႔လုပ္တယ္.က်ေနာ္လဲ သူနန္ရီွကို ရွာေနတယ္ထင္လို႔...အန္တီလွလွက သြားၿပီလို႔ ေျပာလိုက္တာ.ေျပာလဲေျပာၿပီးေရာ သူထၿပီး စိတ္႐ူးေပါက္သြားတာပဲ.ရတနာေလးက နန္ရီွကို ေတာ္ေတာ္သေဘာက်ပံုပဲ.ဘယ္သူ႕စကားမွ နားမေထာင္ေတာ့ပဲ ဒီလိုျဖစ္သြားတယ္!"

ဒီတေလာအတြင္းမွာ ရတနာေလးဒီေလာက္ထိ ခံစားခ်က္မတည္ၿငိမ္တာ ဒါပထမဆံုးပဲ။

အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုလံုးကို ၾကားၿပီးေတာ့ လုထင္းေရွာင္ ရတနာေလးဆီ ေလွ်ာက္သြားတယ္။

လုထင္းေရွာင္က သူ႕ဆီခ်ဥ္းကပ္လာတာကို သတိထားမိေတာ့ ကေလးကလန္႔ၿပီး ကိုယ္ေလးျပန္က်ံဳ႕သြားတယ္.သူ႕မ်က္လံုးေတြက စူးစမ္းၿပီး သတိထားေနတယ္.သူ႕အေဖအရင္းကိုေတာင္ မတုန္႔ျပန္ဘူး။

လုထင္းေရွာင္က ရတနာေလးနဲ႔ သံုးလွမ္းအကြာမွာရပ္လိုက္ၿပီး တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔... "သားဦးေလး၂ေျပာတဲ့ အန္တီသြားၿပီဆိုတာ...ဒီတိုင္းထြက္သြားတာကိုေျပာတာ.သူ႕႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အေျခအေနကေကာင္းတယ္...ဒီတိုင္း ေဆး႐ုံကထြက္သြားၿပီး အိမ္ျပန္သြားတာ. ေသၿပီး ဒီေလာကႀကီးက ထြက္သြားတာမဟုတ္ဘူး...သားဘြားဘြားလိုမ်ဳိး ေသသြားၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာေတာ့တာမ်ဳိး မဟုတ္ဘူး. နားလည္လား?"

လုထင္းေရွာင္ ဒီေလာက္ပဲစိတ္ရွည္ႏိုင္တယ္ ၿပီးေတာ့ သူ႕သားကို စကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာလိုက္တယ္။

လုက်င္းလိ ဆြံ႔အသြားမိသည္။ "ေနာက္ေနတာလား? ငါေျပာလိုက္တဲ့ 'သြားၿပီ' ဆိုတဲ့ စကားေလးႏွစ္လံုးထဲနဲ႔ သူကဒီေလာက္အမ်ားႀကီး ေတြးခ်လိုက္တယ္ေပါ့"

တကယ္ေတာ့ နန္ရီွ လဲက်သြားတာကို ျမင္လိုက္ကတည္းက ေၾကာက္လန္႔ၿပီး ေျခာက္ျခားသြားတာဆိုေတာ့ ရတနာေလးရဲ႕ စိတ္အေျခအေနပံုမွန္မဟုတ္တာ လံုး၀မထူးဆန္း...