TUTSAK

2.MESAJ

Bazen düşünürüm neden benimde süper bir hayatım yok arkamda duracak bir babam elimi tutacak bir annem ve bana sımsıcak bakan küçük bir kardeş huzur dolu ufak bir yuva çok mu istediklerim. Ama hayat bana daha küçükken çelmesini attı bir kazada hayatımın neşesi olan bana yaşam ışığı veren annemi ve babamı aldı. Teyzemin evine gelerek yeni yalnız bir hayata başlangıç yaptırdı.
Yalnız....yapayalnız ...
Yeni hayatım o kadar güzel mi peki herkesin imrenerek baktığı bir hayat mı ??? Kimine göre evet çünkü varlıklı bir aile teyzemler her istediğim yapılabilir hiç bir eksiğim olmaz. Kimine göre hayır sanki bir sığıntı gibi teyzem ve eniştemin yanında duruyordum peki ben ne düşünüyordum. Tabii ki şanslı bir kızım dünyalar tatlısı bir teyzem ve süper denilecek dostlarım var.. Evren,Demir ve Ateş....
Yine güneş tam gözlerime vuruyor her sabah böyle olmak zorunda miydi acaba!! Çıplak ayaklarım soğuk parkeyle buluşunca bedenimi ufak çaplı bir titreme aldı ama hemen kendimi topladım. Dolabımin önüne geldim. Kollarında yırtıkları olan bir t-shirt ve dizlerinde yırtıkları olan siyah bir kot çıkarıp yatağımın üzerine koydum sonra hemen banyoya girdim. Suyun rahatlatıcı hissi ile aklıma bir anı geldi ve gözlerim doldu....
"Anne ben yıkanmak istemiyorum. Şu çok soğuk nutfen!!! Annem yine yüzünden hiç silinmeye o muhteşem gülüşüyle bana baktı. Ardından yanağıma bir öpücük kondurdu.
"Benim güzel kızım. Söz suyu soğuk yapmicam hadi bakalım gir kuvete bak sevdiğin kopuklerde var hadi!!! Köpük sözünü duyar duymaz kuvete girmemle annem ufak bir kahkaha attı ve alnıma öpücük bıraktı ve benim yıkamaya başladı. Saçlarıma o kadar nazik dokunuşları vardı ki heran kırılacakmisim gibiydi. Küçük beyaz bornoza sarmalayip banyodan dışarı kucağında odama taşıdı en huzur bulduğum yer olan annemin kucağında odama girdik beni yatağa bıraktı ve giydirdi sonra saçlarımı kuruladı ve taramaya başladı. "
O gün anneme son kez sarılmış son kez naz yapmıştım çünkü o gece beni bırakıp gitmişti hemde babamla beraber gözlerimden istemsiz düşen gözyaşları ile hıçkırıklarda beraberinde geldi. Kendimi toplamam gerekiyordu çünkü teyzem anlarsa çok üzülürdü ve en son isteyeceğim şeylerden biriydi bu. Duştan çıkıp üzerimi giyindim saçlarımı da tepeden toplayıp kahvaltıya indim. Aynı klasik olayları tekrarladık. Kahvaltıdan sonra ise gitmek üzere evden ayrıldım.
Sokağın başında beni bekleyen bir adet Evren görünce istemsiz gülümsedim. O da aynı şekilde karşılık verdi. Yanına vardığımda kahkaha atarak hemen sarıldı. Beraber ise doğru yürümeye başladık. Yolda yürürken gece gelen gizemli mesajdan bahsettim. O da şaşırdı azıcık. Çünkü kendi halinde işten eve evde ise giden sıradan bir kızdım işin doğrusu.
'Bir bu eksikti ya !!'
' Nereden çıktı inan bende bilmiyorum Evren ama tamamen bir şaka bence kim benimle uğraşmak ister ki '
'Bilmiyorum kuzum bunu düşünmemiz lazım belki tehlikeli bir şeydir'
' haklısın ' dedim ama hala kimin yapabileceğine dair bir fikrim yoktu ve bu iş artık canımı sıkmaya başladı. Her kimse biran önce ortaya çıkmasını deli gibi istiyordum. Biz böyle düşüncelerimizin gazabına uğrarken ise gelmiştim hemen soyunma odasına gidip önlüklerimizi bağladık ve servise başladık. Burası çok popüler bir kafeydi. Yeri geldiğinde ünlü isimler bile olur ama bu coook nadir olurdu. İki katlı ve biraz pahalı bir yerdi. Müşterilerimiz çoğunlukla gençlerdi. Lise yada üniversite öğrencileri gelirdi.
Günümüzde baya yoğun geçmişti çünkü bugün hafta sonuydu. Çıkış saatimize az kalmıştı ama hala tıklım tıklım doluydu kafe. Bu da biraz geç çıkıcaz demek oluyordu. Evren alnındaki teri silip bana döndü
'' Ne gün ama bugün baya iş yaptık. ''
'' Aynen öldüm vallahi ''
'' Melek iş çıkışı bir şeyler yapsak mı yorgunluğunu da atarsın azıcık."
" Bilmiyorum Evren eve geç gitmemem lazım eniştem bu aralar biraz tuhaf."
" O hep öyle hiç gülmüyor adam ya ne gıcık."
Evrenin sözü üzerine gülümsedim ama bu gülümsemem uzun sürmedi. Çünkü elimize birer tepsi tutusturmuslardi.
" Heh tam oldu illa bozacaksiniz kızın gülüşünü ufff bitmedi bitmedi. Şimdi kovalicam hepsini hadi anam evinize uyku saatiniz geldi. "
Ben daha çok gülerken elimdekini dusurmemeye çalışarak masaya ilerledim ve servisi yaparak geri döndüm.
Artık ayaklarımı hissedemeyecek dereceye gelmiştim tezgaha yaslanarak kafeyi süzdükten sonra gözlerim Evreni aradı. Ama bulamadım sanırım lavaboya gitti diye düşünürken yanağımdan makas alıp tezgaha oturan bir adet Evren gördüm. Bu kız hep şen şakrakdi ve ben onun bu halini çok seviyorum çünkü ne olursa olsun kendini güçlü gösteriyordu.

İşten çıktıktan sonra Demir ve Ateşi arayıp sahile indik. Evrenle beraber ayaklarımızı suya soktuk ve rahatladık Demirin soğuk espirileri ile intihar etmeye çalışan Evreni saymazsak çok güzel zaman geçirdik. Eve geldiğimde teyzemi ağlarken buldum biran gözüm karardı bu dünyada değer verdiğim diğer bir insan gözyaşları içinde ağlıyordu. Hemen yanına gittim ve yüzünü ellerimin arasına aldım. Yüzü solmuştu ve gözleri ağlamaktan kızarmıştı. Onu bu halde görünce gözlerim doldu ama ağlamadim.
" Noldu teyze neden ağlıyorsun "
Gözleri daha çok doldu ve bana sarıldı hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam etti. Teyzem böyle ağlarken eniştem neredeydi. Ne biçim koca bu böyle. Biran etrafı inceledim kırılmış bir adet vazo ve yerle bir edilmiş masa etrafında karman corman görünüyordu. Sıkı sıkı sardım teyzemi tıpkı annemin beni sarmaldigi gibi....
Yarım saat geçmişti ama teyzem susmadan ağlıyordu enistem de eve gelmemişti şimdiye kadar eve gelmiş olması lazımdı ama anladığım kadarıyla kavga etmişlerdi. Sebebi her neyse teyzemi derinden etkilemiş olmali. Biraz daha sakinleşmesini bekledikten sonra
"Teyzem ne oldu anlatacak misin bana eğer özel bir konuysa anlatmak zorunda değilsin lütfen hirpalama artık."
Başını kaldırdı üzgünce yüzüme baktı ellerini kaldırıp yanağımı okşadı ağzından ufak bir hıçkırık kaçtı.
"Kızım nasıl soylicem hiç bilmiyorum bu...bu çok zor ama söylemem lazım inan benim için de çok zor ve elimde olsa bunu asla söylemezdim." Dedi ve yanağına bir damla daha düştü. Galiba az çok ne demek istediğini anlamıştım ve bu normaldi kimse bana sonsuza kadar bakamazdi ve eniştemin rahatsız olması normaldi. Devam etmesi için başımı aşağı yukarı salladım ve gözlerine baktım hafif tutkunu ve devam etti..
" Canım benim biricik Meleğim bu benim için inanılmaz zor ama enişten....e-enisten şey dedi yani şey"
Söylemeye dili varmıyordu teyzemin ve kendini acayip kasıyordu ona yardımcı olmak amacıyla ben bitirdim cümlesini
" Gitmemi istiyor değil mi kendime bir ev bulmamı istiyor d-degil mi??
Teyzem başını eğip yere baktı ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı tekrar ve tekrar yine yüreğim burkuldu hayat bana bir çelme daha attı ve düşürdü en dibe. Hiç birşey demeden odama yani sadece bu gecelik olan odama çıktım. Son kez ufak bir duş aldım ve aynaya baktım. Yüzüm hiç gülmeyecek bunu anladım en ufak bir mutluluk yaşadığım zaman hemen en ağır acıyla en dibe çekiliyordum. Acı bir tebessüm gönderdim aynaya ve banyodan çıktım. Bavulu çıkarıp bana ait ne varsa içine koydum. Son olarak aile fotoğrafını elime aldım hepimiz gülüyorduk. Ne kadar mutluyuz fotoğrafta. Annem ve babamın fotoğraflarını öperek bavula koydum.
Yatağa girip uyumak üzere gözlerimi kapadım ama olmuyor uyuyamıyorum. Yatakta bir sağa bir sola dönüp duruyordum ki telefonum titredi. Biran kaşlarımi çattım. Yine o numara ve bir mesaj artık kızmaya başladım her kimse bu sinirlerimi bozmaya başladı. Telefonu elime aldım ve tam tahmin ettiğim gibi aynı numara ve bir mesaj daha. Mesaj kutusuna girdim ve mesajı açtım.
*********
Boğuluyorum inan sensiz geçen her saniye acılarını sarmak sana merhem olmak tek hayalim meleğim.
A
**********

Artık gözlerim daha fazla yorgunluk ve acıyı kaldıramaz hale gelip kapanmaya başlamıştı. Uyandığımda ilk işim ufak bir duş alıp evden ayrılmak olacaktı benim yüzümden bir evliliğin bozulmasını asla kaldıramaz ve kendimi affetmezdim. Bir de şu mesaj meselesi var onu da biran önce açıklığa kavuşturmam gerekiyordu. Gözlerim yavaş yavaş kapandı ve huzursuz bir uykuya daldım.
************
Arkadaşlar fikirleriniz benim için çok önemli lütfen belirtiniz
Sizleri çok seviyorum 🤗🤗🤗