Lost in your eyes/ შენს თვალებში დაკარგული

🍀🍀თავი-14🌸🌸

სახლში დაახლოვებით  ერთი საათის შემდეგ დავბრუნდით.
დავემშვიდობე და ოთახში ჩუმად შევედი, რადგან არ მინდოდა მინამი გამეღვიძებინა. ჩემს ითახში ავედი და საწოლზე უსულო საგანივით დავეცი. თითოეული ფრაგმენტები თვალწინ გამირბოდა და სულ არ ვფიქრობდი რომ ეს ჩემს თავს ხდებოდა. როდესაც ჩემმა გონებამ საბოლოოდ გაიაზრა, ის რაც დღეს ჩემსა და შუგას შორის მოხდა, გული ამიჩქარდა, სახე ხელებით დავიფარე და ფეხები ჰაერში ავათამაშე. რა ხდება ? ჰეა თავს შემოუძახე! როდის მოგინდა სიცოცხლე? შეუძლებელია, შეუძლებელია სიყვარული გახდეს იმის მიზეზი, რომ შენი სული დედამიწას მიაჯაჭვოს! არმჯერა, არ მინდა რომ დავიჯერო!

ამ ფიქრებმა თავი ძალიან ცუდად მაგრძნობინა. შეუძლებელია იმ გრძნობით ვიმართლო თავი რომელიც ჩემთვის "დღემდე" არაფერს ნიშნავდა! მე ყველაფერი დავკარგე! ახლა... ახლა რახდება?

    ⁃    ვიცი.... ჩვენ ბედნიერება არ გვიწერია! დრო გავა და შენც გამიგებ! ჩემი სული დიდი ხანია დაკარგულია!
ჩუმად ვბუტბუტებდი ჩემთვის და ცრემლები თავისითვე მოიიწევდნენ თავლებიდან, რათა საზღვრებს გასცდენოდნენ.   ბოლო დროს ძალიან ბევრს ვტირი.... ვფიქრობ საკმარისია! თუ შანსი მაქვს, რომ რამოდენიმე დღე, თუნდაც საათი, ბედნიერებაში გავატარო, მინდა რომ ვცადო! მიუხედავად იმისა, რომ არ ვიმსახურებ ამ ბედნიერებას.

დაღლილი ვიყავი და უბრალოდ მინდოდა დამეძინა, მაგრამ არ შემეძლო ცხელ აბაზანაზე უარის თქმა. ფეხზე წამოვიზლაზნე და სააბაზანოსკენ გავემართე, კომფორტულად მოვეწყვე, აბაზანაც მოვიმზადე და თან ერთი ჭიქა ყავაც შევაჩარჩალე, დღეს ვერც კი მოვახერხე წესიერად დალევა, ამიტომაც გადავწყვიდე, ღამის 3 საათზე ავინაზღაურო მისი უკმარისობა.

თბილ აბაზანაში ჩავწექი..... ოჰოო საიცრებაა. ყველაფერს დაგავიწყებს, თუნდაც რამოდენიმე საათით. ამ წამს დანამდვილებით შემიძლია ვთქვა, რომ საერთოდ არაფერზე ვფიქრობდი.... ამიტომაც ვუთმობდი, ხოლმე დიდი დროს სააბაზანოს, ეს ის ადგილია სადაც შემიძლია განვიტვირთო.
სააბაზანოდან მანამ არ ვინებე გამოსვლა, სანამ თითები არ დამინაოჭიანდა, მიუხედავად ამისა, ალბათ უკვე 5 საათიც დაიწყო, ცოტა ძილიც მჭირდება.
      სააბაზანოდან გამოვედი, საყვარელი საღამურიც ჩავიცვი.