Mafia leader and the Coldhearted Girl (ON HIATUS)

CHAPTER 41

I stopped infront of my mom's house. Iniwan ko ang motor sa harap ng isang malaking bahay at tinungo ang pintuan. Tanisha Henli is living alone in our old house. Nakuha namin ito matapos mamatay ni mei jung. Ang aking madrasta.

I didnt care to knock , i just open the door and saw a woman sitting on a rocking chair, elegantly sipping her orange juice with so much poise. Bahagyang tumaas ang sulok ng mga labi nito ng makita ako.

"Louella, you surprise me ." Bati nya sa masayang tinig.

I did not even bother to reply. Mabagal kong tinungo ang kinaroroonan nya at mabilis syang niyakap. Naramdaman ko ang pagkabigla sa kanya ngunit agad ding nakabawi. "Umiyak ka louella, ubusin mo ang lahat ng luha at huwag kang magtira, pagkatapos ay ayokong makikita kang iiyak ulit." She said in sterned voice. Tumingala ako at nagtama ang mga paningin namin, nakita ko ang pagpula ng kanyang mga mata at ang ngitngit sa kanyang mukha.

I cried.

Akala ko hindi na ako iiyak. Akala ko kaya ko ang wala sya sakin. Nasanay kasi ako. Masyado nya akong sinanay na andyan sya at hindi ako iiwan. Then i smile.. a very sad smile formed in my lips. "Thanks mom." Then i let go of her.

"Care to tell me what happen louella?" Taas ang kilay na tanong nito. Ngunit umiwas ako ng tingin at tumanaw sa kawalan. Narinig ko naman ang malalim nyang buntong hininga. " lets go, its dinner time louella , i'll cook for us." Nagpahila nalang ako sa kanya hanggang marating namin ang kusina.pinaupo nya ako sa isang mataas na stool habang sya ay mabilis ang kilos sa pagluluto.

Pagkatapos ng hapunan ay umakyat na ako sa kwarto ko, hindi na muna ako tutuloy sa dorm ngayong gabi. I stared blankly at my self in the mirror. Nothing so special.it seems that he forgotten our whirlwind romance.he forgot about me.sad truth.

I tried to sleep but my eyes keeps on watering.hindi na ako nag-abala pa na punasan ang mga butil ng luhang tumulo mula sa aking mga mata.
Ahhh..damn feelings.damn him.

Mabilis na lumipas ang tatlong araw at sa lumipas na mga araw na iyon ay ni hindi ko nakita kahit anino ni Creyvoughn.pinagpasalamat ko din iyon dahil hindi ko alam kung paano ko sya pakikiharapan.

"Hey elle!" Mimi snapped.

I just looked at her with question in my eyes.

"Kanina pa kita kinakausap pero tulala ka lang dyan! May problema ka ba?"kunot noo pa nitong tanong.

Umiling lang ako at nagpatuloy kumain.its lunch time and we are eating in front of the soccer field.nagyaya kasi si mimi na dito nalang kumain sa dahilan na puno ang cafeteria. Hindi naman ako tumutol pa.

We decided to go to our classroom ng makarinig kami ng sunod sunod na putok ng baril di kalayuan.

"Wait! Louella sasama ko!" Sigaw ni mimi ngunit hindi ko na iyon pinansin.mabilis akong nagtungo sa kinaroroonan ng putok ng baril.ngunit wala akong nakitang kahina hinala.tatalikod na sana ako ng may malaglag mula sa taas.

A black bold letters written in a white note.

"A life for a life"

Mabilis na nagdilim ang paningin ko ng may tumamang kung ano sa batok ko.

——————-

Syd's pov

I tapped my fingers aggressively as i watched my dad and his men talking intensively. Its about the guns that we need to deliver to a certain business tycoon named Adam Gonzales.

Yes we do illegal things.we make guns and drugs.we sell it to businessmen,politician and other high profile people in the society.we do underground deals.

We are Mafias.

Mabilis na napatingin ako sa cellphone ko ngmag-ring iyon.

"Syd, elle is nowhere to be found", malakas akong napamura sa nalaman.tumayo ako at nag-iigting ang mga bagang bago nagsalita

"Gather all the reapers Francisco ,ill be there in a minute."pagkatapos niyon ay mabilis kong tinungo ang pinto at walang lingon likod na tinungo ang garahe at pinasibad ang sasakyan ko patungo sa meeting place ng mafia reapers.

"Syd reapers are here".Francisco said with a low voice.

Pinasadahan ko ng tingin ang natitirang reapers,Kurt Mendo and Lucas Ford are in their black suits while Max hee ,Taki Miyuki and Brent Lois are in their ragged attires.

I swallowed the lump on my throat before i speak harshly." I gathered you all here because one of the reapers are missing ,Louella Chan is nowhere to be found ,kindly tell me what happen in the school?"lumagpas ang tingin ko sa limang reapers sa harapan ko at diretso ang tingin sa nagiisang reaper sa likod.no other that Francisco Toledo.

"A certain Elliot Dubois run a small drug factory,i bet nasakanya si Louella."nakangisi pa nitong sabi.

"Damn that french bulldog!".nangngingitngit ang aking mga bagang sa galit.

Sinenyasan ko ang lahat ng reapers at agad naman silang tumalima ,lahat sila ay may kanya kanyang hawak na dekalibreng baril.

Mabilis naming nilisan ang lugar patungo sa french bulldog na pilit akong kinakalaban.

"Ill show you no mercy Dubois".i said with greeted teeth.