Ο Πρώην

Κεφαλαιο 23

Το κουδούνι του σπιτιού μου χτυπούσε σαν τρελο και αμέσως ταραχτηκα. Ήμουν τέσσερις μέρες κλεισμένη στο σπίτι κι το μόνο που έκανα ήταν να τρώω και να σκέφτομαι. Κοιταξα από τα ματάκι της πόρτας και ανακουφίστηκα όταν είδα τον Πανο. Του άνοιξα αμέσως και αυτός μπήκε μέσα φουριόζος .
« Καλησπέρα» είπα ήρεμα και έκατσα στον καναπέ.
« Τι είναι αυτά τα χάλια; Που είσαι τόσες μέρες; Ανήσυχησαμε όλοι μήπως έπαθες κάτι πιο σοβαρό; Σου πέρασε η γρίπη; Τι σκατα έχει συμβεί ;;» άρχισε να πανικοβάλλεται μόνος του και να χαζεύει το διαμέρισμα που ήταν σε άθλια κατάσταση.
« Είμαι κάπως καλύτερα Πανό , σε παρακαλώ μην φωνάζεις , δεν αντέχω εντάσεις» μουρμούρισα ήρεμα και του έβαλα λίγο καφέ.
« Πως να μην φωνάζω! Εσυ είσαι εξαφανισμένη, ο Δημήτρης έρχεται και μας ανακοινώνει ότι αποχωρεί από την μπάντα, έρχομαι εδώ και είσαι σε άθλια κατάσταση» μόλις είπε το όνομα του το στομάχι μου δέθηκε κόμπος. Έφευγε.. οριστικά! Έπραττε σωστά μάλλον. Δεν ήθελα να τον ξανά δω ποτε στην ζωή μου.
« Φεύγει ε ;» Ψέλλισα και προσπάθησα να πιάσω τα μαλλιά μου σε μια κοτσίδα. Μάλλον ήθελαν λούσιμο.. Ο Πάνος ξεφυσηξε και στάθηκε στο πάγκο της κουζίνας και πήρε το σοβαρό του ύφος.
« Θέλω να μου πεις την αλήθεια, παίχτηκε τίποτα μεταξύ σας και το διαλύσατε; Για αυτό φεύγει;» Με κοιτούσε αγχωμένος και προσπαθούσε να βγάλει άκρη.
«Μα τι είναι αυτά που λες.. Τι να παιχτεί με τον Δημήτρη.. Απλά μάλλον δεν είχαμε χημεία» δεν άντεχα ούτε να μιλάω για εκείνον.
« Δεν σας πιστεύω! Και οι δυο μισόλογα είστε»
« Πανό πραγματικά, είμαι ακόμα χάλια από πυρετό και εσυ μου σπας τα νεύρα» τόλμησα να ύψωσε την φωνή μου για να βγω από πάνω.
« Ο δίσκος με την Μαριώ την άλλη εβδομάδα βγαίνει στην αγορά. Φρόντισε να συνέλθεις και να λύσεις ότι θέμα έχεις με αυτόν γιατί ο Δημήτρης είναι υποχρεωμένος σε ότι εμφανίσεις θα έχουμε για το άλμπουμ να είναι και αυτός . Έχει υπογράψει! Μετά ας κόψει το κεφάλι του θα βρούμε άλλον στο μπουζούκι..» ήξερα ότι δεν πίστευε αυτά που έλεγε. Ήταν πολύ καλοί φίλοι με τον Δημήτρη και τον πονούσε να τον βλέπει να φεύγει.
« Θα φροντίσω μέχρι την άλλη εβδομάδα να γίνω άνθρωπος.. Το μαγαζί ποτε ανοίγει;»
« Σε 3 μέρες.. Επίσης μπορεί ο Δημήτρης να αποφάσισε να φύγει έτσι γιατί του την κάπνισε, αλλά μέχρι να βρούμε αναπληρωτή δεν έχει να πάει πουθενά» πεισματικά σταύρωσε τα χέρια του και έκανε την κατάσταση πιο δύσκολη.
« Πάνο πραγματικά..μην το κανείς πιο άσχημο από ότι ηδη, λυπήσου μας..» είπα ξεψυχισμενα και παραδέχτηκα ότι κάτι είχε συμβεί.
« Πηνελοπη τόσο χάλια είναι τα πράγματα;» Αμέσως χαλάρωσε όταν του πα αυτό που ήθελε να ακούσει.
« Δεν θέλω να το αναλύσω»
« Είμαστε μια ομάδα, όλο αυτό επηρεάζει και την δουλειά μας. Εδώ δεν μιλάμε για έναν απλό τσακωμό , ο άλλος θέλει να φύγει οριστικά» με πλησίασε και έτριψε απαλά τα χέρια του στους ώμους μου. Χωρίς να το σκεφτώ μπήκα στην αγκαλιά του σαν μικρό παιδί και τον έσφιξα δυνατά. Αμέσως τον ενιωσα να λιώνει και με χάιδεψε απαλά στην πλάτη.
« Γνωρίζεστε από παλιά ε;» Ρώτησε με περιέργεια.
« Πως το κατάλαβες;» Σκουπισα τα μάτια μου και τραβήχτηκα για να τον αντικρίσω.
« Δεν είμαι χαζός βρε κορίτσι μου.. Και οι δυο από την Θεσσαλονίκη.. μόλις σε πήραμε στην μπάντα ο άλλος έπαθε κοκομπλοκο.. Χώρισε με την Κωνσταντίνα..» έλεγε ένα ένα τα στοιχεία που είχε μαζέψει .
« Συγνώμη για όλη την αναστάτωση που σας έφερα . Αν δεν είχα μπει εγώ στην μπάντα τώρα δεν θα διαλυοσασταν»
« Άμα δεν είχες μπει στο γκρουπ τώρα θα είμαστε σε καμία πλατεία και θα παίζαμε για να μας ρίξουν κανα ευρώ..Όποτε μην ακούω βλακείες » γέλασα με δάκρυα στα μάτια και προσπάθησα να χαμογελάσω.
« Θα κάτσεις να σου μαγειρέψω; Εγώ ανάγκη από λίγη παρέα για να ξεχαστω»
« Θα κάτσω, αρκεί πρώτα να κανείς ένα μπάνιο» έκλεισε κοροϊδευτικά την μύτη του και με έδιωξε προς την τουαλέτα.