Ο Πρώην

Κεφαλαιο 29

Ήμουν αγχωμένη . Ήμουν πολύ αγχωμένη!! Κοιτάχτηκα για άλλη μια φορά στο καθρέφτη και ζητησα από την κομμώτρια να στηρίξει ακόμα πιο καλά τον κότσο μου. Αν μου χάλαγε ξαφνικά μέσα στην βραδια;;
« Νομιζω πως είναι ήδη υπερβολικά κρατημένος» προσπάθησε να φανεί ευγενική αλλά της είχα σπάσει τα νεύρα.
« Όπως νομίζεις, αλλά αν μου χαλάσει εσυ θα φταις» φρικαρα ξεφυσώντας και η Στέλλα δίπλα μου της έκανε νόημα
« Μην της δίνεις σημασία. Έχει απλά τρελο άγχος » Σε λίγες ώρες ήταν τα βραβεία μουσικής και ήμασταν προτεινόμενοι. Το φόρεμα που θα φορούσα τελικά το διαλέξουμε μαζί με την Στέλλα. Έδωσα αρκετά χρήματα όμως δεν μπορούσα να πάω και σαν λετσος.. Ήταν ένα μακρύ ρομαντικό λάδι φόρεμα που εφάρμοζε υπέροχα στην μέση μου και σκέπαζε δεσποτικά το στέρνο και τους ώμους με μια πολυτελή κεντητη διαφάνεια. Ήταν υπέροχο!
« Και εσυ σταματα να πρήζεις την κοπέλα, μια χαρά είναι ο κότσος» μου επιτέθηκε και αμέσως ενιωσα τύψεις.
Όταν τελείωσε το μακιγιάζ , φόρεσα το φόρεμα και η αλήθεια είναι πως φαινόμουν πολύ όμορφη . Έκανα μια σβούρα για να με θαυμάσω και εντυπωσιάστηκα από το αποτέλεσμα.
« Αχ έλα να βγούμε καμία φωτογραφια» υστερικά η Στέλλα χοροπηδησε με την εμφάνιση μου και βγάλαμε αρκετές .
« Αχ δεν το πιστεύω πως έχω κολλητή διάσημη»
« Σιγά την διασημότητα ρε »
« Καλά καλά , λίγος καιρός να περάσει ακόμα και δεν θα μπορείς να κυκλοφορήσεις» είπε φαντασμενα και γέλασα που χαιρόταν τόσο με εμένα. Το κινητό μου δονηθηκε και ήταν ο Πάνος. Με περίμενε από κάτω για να φύγουμε.
« Αχ πρέπει να φύγω» αγχωμένα την αγκάλιασα και μου ευχήθηκε κάθε επιτυχία. 

Όταν φτάσαμε στο χώρο που γινόντουσαν τα βραβεία , ο Πάνος στάθηκε δίπλα μου κρατώντας μου το χέρι και μου πε για άλλη μια φορά ποσό όμορφη ήμουν. Τα υπόλοιπα αγόρια μας περίμεναν και μπήκαμε μαζί στην είσοδο . Ήταν γεμάτο φώτα και κόσμο και παντού υπήρχαν κάμερες και φλας . Δείξαμε την πρόσκληση μας στην υποδοχή και μας έδειξαν την διαδρομή που έπρεπε να ακολουθήσουμε . Στα μισα μας σταμάτησε μια νεαρή κοπέλα με ένα μικρόφωνο και μας σύστησε στις κάμερες.
« Και εδώ έχουμε τους νερό και αλάτι που είναι προτεινόμενοι για το βραβείο ανερχόμενου καλλιτέχνη. Πείτε μας παιδιά, πως νιώθετε για αυτό;» Έγειρε το μικρόφωνο προς εμένα και εγώ ασυνείδητα έσφιξα περισσότερο το χέρι του Πάνου.
« Είμαστε όλοι πολύ ενθουσιασμένοι που βρισκόμαστε εδώ και που η προσπάθεια μας εκτιμάται. » είπα με ένα λαμπρό χαμόγελο και όλοι έγνεψαν θετικά συμφωνώντας .
« θεωρείτε πως μπορεί να είστε νικητές;»
«Είτε κερδίσουμε είτε όχι , για εμάς είναι αρκετό που βρισκόμαστε εδω. » το χέρι του Πάνου περαστηκε στην μέση μου και μου έδωσε την υποστήριξη που ένιωθα πως είχα ανάγκη.
« Και τώρα ένα πιο γυναικείο θέμα. Είσαι μια κούκλα Πηνελοπη, νομίζω θα έχεις βαρεθεί να το ακούς. Τι φόρεμα επέλεξες για σήμερα;»
Οι κάμερες επικεντρώθηκαν μόνο σε εμένα και προσπάθησα να χαλαρώσω .
« Ειναι του Ζάχου Λαμιωτη, προσπαθούμε να στηρίζουμε ελληνικές μάρκες »
« Υπέροχη επιλογή πραγματικά»
Μιλήσαμε για λίγα λεπτά ακόμα για το άλμπουμ και τις εμφανίσεις μας στο μαγαζί και έπειτα προχώρησαμε προς τα μέσα.
Ο χωρος ηταν πλημμυρισμένος με κόσμο και ένα μικρό κοινό σχηματίζονταν μπρστα από την σκηνή. Βελούδινα καθίσματα γέμιζαν αμφιθεατρικά την θεα και κάπου εκεί ήταν και οι δικες μας θέσεις . Κάποιος νεαρός μας συστήθηκε και ζήτησε την πρόσκληση μας για να επιβεβαιώσει τις καρέκλες μας. Εγώ καθόμουν απέξω απέξω στην σειρά  και οι υπόλοιποι μπήκαν προς τα μέσα. Ο Πάνος κάθισε δίπλα μου και μου χαμογέλασε για να ηρεμήσω . Ο Κυριάκος σιγομουρμουριζε με την γυναίκα του και υπόλοιποι σχολίαζαν διάφορους διάσημους που αντίκριζαν για πρώτη φορά.