Kendim İçin

Tanıtım

Sevgili günlük

Bu sana ilk yazışım ve biliyorum bidaha hiç yazmıcam sana. Üzgünüm dünyanın belkide gelmiş geçmiş en bahtsız günlüğüsün. Sence ben iyi biri miyim ? Yada günlük tutmayı düşünecek kadar cici kız ? Değilim.Herkes benden nefret ederken, yüzüme benim çirkin olduğumu haykırırlarken olamam.

Bu şehre taşındığımızda oldu herşey. Küçükken insan farkedemiyor. Herşey annemin ağzından benim mutluluğun için çıkan kelimeler kadar saf ve dürüst olmuyor.

Dışlandım. Hemde defalarca. Neden mi ? Bir sürtüğe kafa tuttuğum için. İnsanlara gerçekleri yüzlerine vurduğum için. Ağladım. hem de defalarca.

Sonra değiştim. Değiştirdim. Etrafımdaki insanları, arkadaşlarımı, okulumu çevremi. Yeni bir hayat kurdum kendime. Ağlama ve bağrışlarımın yerini, yalandan ibaret gülüşlerim ve sahte mutluluğum aldı.

Kendimi de değiştim. İnsanların gözünde artık güzel bir kızım. Güçlü olmaktan, can yakmaktan korkmadım ilk defa. Her can yaktığımda baktım aynada kendime. Ne var bende diye.

Elimdeki ses kayıt cihazını kapattım ve komidinin üzerine bıraktım. Günlüğümü ses kayıt cihazını kullanarak yapmak istedim. Dinlerken o anki ruh halimi anlayabileyim diye.

Hiç kendinizi berbat hissettiniz mi ? Ben hissettim. Hem de defalarca. sevdiğim çocuğun gözlerinde kötü biri görünmek, arkadaşlarımdan onun benim hakkımdaki kötü düşüncelerini öğrenmek, nefes almamı zorlaştırıp, boğazımda yumrunun oluşmasına sebep oluyordu.

Ağlayamıyordum. Çünkü ben güçlüydüm. Güçlü insanlar ağlamaz değil mi ? Artık hakkımda konuşanlara günlerini göstermeliyim. Bu liseden gitmeden hepsi yalvarmalı bana.

Selam :) Bu benim ilk hikayem ve biraz heyecanlıyım. Şuan tanıtımı yayınladım. Eğer beğenirseniz yeni bölümü yayınlamayı düşünüyorum. Düşünceleriniz benim için çok önemli. Sizleri seviyorum :)