Kendim İçin

9.Bölüm "İnanmak İstiyorum"

Sevimli yazarınız geldi :-D  3k olmuşuz bile! Vay canına :-D

Önceki bölüme yapılan yorumlar harikaydı ve fazlasıyla birlikte  bu bölüme de istesem sorun olmaz heralde :-D 

Vote ve bol yorumlarınız için şimdiden çok teşekkür ediyorum. :))

Forever yekta ve forever eymencilerim sizleri çok  seviyorum. Çok çok öpüldünüz :-* 

"Neden böyle birşey yapayım ki ?"

Alayla kocaman sırıttı ve " Sana bazı şeylerin karşılıklı olduğunu söylemiştim." diyerek göz kırptı.

"Bunu yapamayacağımı biliyorsun Eymen, Başka birşey iste benden."dedim sinirle. 

Şarkı söyleyemeyeceğimi bile bile benden bunu istemesi sinirlerimi bozuyordu. Neden böyle yapıyordu ki ? Onu farklı biri olarak  düşünememek canımı sıkıyordu.

"Biliyorsun değil mi? "

"Neyi biliyorum?" dedi salağa yatarak.

"O... olayı " dedikten sonra derin bir nefes aldım.

"Kısmen belki." dedi ve dudaklarının üstünü ıslatıp başka yöne çevirdi gözlerini.

Bir yandan kafama doluşan anılara yenik düşüp ağlamak isterken bir yandan karşımda beni sinir eden Eymen'e haddini bildirmek istiyordum.

Onun benden hoşlandığını düşündüğüme gerçekten inanamıyordum.

"Neden şarkı söylemem gerekiyor " diye tısladığımda dikikatini çekebilmiştim.

"Hadi ama Ilgın bu kadar çabuk sinirlenme, bak daha finali söylemedim sana " dedi ve pişkince sırıtmaya başladı.

Kaşlarımı kaldırıp beklentiyle ona baktığımda konuşmayacağımı anlamıştı.

" He is we- All about us ?" diyip tek kaşını kaldırarak baktı bir süre.

"Unut bunu, asla söylemem." diyip arkamı döndüm ve yürümeye başladım.

Kısmen belki kelimelerinin, Eymen'e göre 'kesinlikle evet ' olduğunu öğrenmek pek de iyi olmamıştı. Neden lanet olası bir zavallı gibiydim şuan? Ağlamamak için sıktığım yumruklarım yetersiz gelmeye başlamıştı artık.

Sırf Ayan'a duygularımı anlatabilmek için kampta yapılan karaoke de o şarkıyı söylemiştim. Hemde gözlerine bakarak.

Eymen bana yetiştikten sonra Kolumu tuttu ve kendine döndürerek konuştu.

"Şaka yaptım. Onu söylemiceksin"dedi ve güldü. Hala ciddi ve sinirli baktığımı farkedince gülümsemesi yavaşça soldu.

" john legend- all of me  bence bize çok yakışır. Bu şarkıyı söylemeni istiyorum. "

"Sen ciddi mi-"

"İtiraz yok Ilgın " dedi ve cevap vermeme fırsat vermeden yanımdan uzaklaştı.

Yerimde sinirle tepinirken içimden bunların sadece minik bir kabustan ibaret olmasını istiyordum. Beynime anılar doluşmaya başlarken ellerimi yumruk haline getirmem engellememe yardımcı olmuyordu.

-Flashback-

Hiç birine bakmaktan bıkmadığınız anlar oldu mu ? Mutlaka olmuştur. Kampa gelmiştim ama tek yaptığım sadece Ayan'ın hareketlerine, gülüşüne bakıp arada bir kendimi tutamayıp iç çekmek olmuştu.