Kendim İçin

12.Bölüm " Pişmanlık"

Merhabalar :-) Sözlerimi kısa tutuyorum, Hepinize önceki bölüme yaptığınız oy ve yorumlar için teşekkür ederim. Ayrıca bu bölümde bana yardımcı olan @bulutkokusu kullanıcısı Rümeysa ya da çok teşekkür ederim. Bölümde onun da emeği var :-)

Hepinize iyi okumalar ! Öpüldünüz :*

Sıcak dudaklarını hissettigimde beynimdeki düşünceler sanki bu anı bekliyormuş gibi birden yok olmuşlardı. Eymen dudaklarını dudaklarımdan ayırmadan elini belime koydu ve yavaşça kendine çekerek öpmeye devam etti. Sert olan öpüşmesini daha da sertleştirirken belimdeki elleri de belimi daha cok sıkmaya başlamiştı. Acemi hareketlerle ona karşılık vermeye çalışıyordum fakat dudağımın üstünde sert darbeler bırakan dudakları profesyonel olduğunun birer kanıtı gibi beni utandırmaya yetiyordu.

Alt dudağımı emmeye başladığında yanındaki yastığı boş olan eliyle yataktan firlattı ve yatağa daha da yayılmamı sağladı. Ağırlığını vermeden üstüme cıktığında ellerini yanaklarıma sabitleyerek öpmesini daha da derinleştirmişti. Fırsattan istifade olarak ellerimi boynuna doladım ve hep hayran kaldığım saçlarını parmaklarımın arasına alarak hafifçe çekiştirmeye başladım. Sanki bu anı bekliyormuş gibi boğukça inlediğinde gülmek ve utanmak arasında kalmıştım. İlk defa bir erkekle bu kadar ileri gitmiştim.

Nefes nefese kaldığımızda alnını alnıma yaslayarak bir süre nefesini düzene sokmaya çalıştı. Bense utançtan ellerimi yüzüme kapatmamak için zor duruyordum. Sahi ne kadar suredir öpüşüyorduk biz ? Cesaretimi toplayıp gözlerimi açtığımda gözlerindeki arzuyu inceleme fırsatı bulabilmiştim. Her baktığımda etkisinde birakan gözlerine arzuda etkilenince midemde garip ağrıların oluşmasına neden olmuştu. Gözlerim dudaklarına kaydığında kırmızı ve şişmiş olduğunu görmem beynim bana 'daha ne kadar utanmayı düşünüyorsun' diye bağırmaktan geri kalmamıştı.

Nefes nefese "Dudaklarını ısırarak baktığın Four kadar zevk verdim mi ?" diye konuştuğunda gözlerine bakmaya çalıştım. Gözleri kapalıydı ve hala göğsü hızla inip kalkmaya devam ediyordu.

"Be-ben onun için ısırmıyodum du-daklarımı" diyerek kekelediğimde bir saniyeliğine gözlerimin içine baktı ve dudaklarını yavaşça yukarı kıvırarak "Bir daha dudağını ısırma o zaman" diye dudaklarıma fisıldamasının hemen ardından tekrar dudaklarıma kapandı. Bu sefer ki diğerinin aksine daha yumuşaktı. Kendimi değerli biri gibi hissettirmişti. Gölzerimi kapatarak bu büyülü ana eşlik ederken kendimi bir an garip hissetmekten alı koyamadım. Fazla heyecanlıydım.

Dudaklarını dudaklarımdan çektıkten sonra hızla üzerimden kalktı ve kapıyı açıp çıkarak beni odada tek başıma bıraktı. Hem nefes nefese kalmam hem de heyecanlı olmam göğsümün daha da hızlı inip kalkmasını sağlıyordu. Öpüşmenin şokunu atlatamadan bide üstüne şaşkınlık eklenmesi duygularımı alt ust etmeye yetmişti bile.

Gözlerimi odada boş boş bir süre gezdirdikten sonra ancak kendimi toparlayabilmiştim. Yavaşca ayaklarımı aşağı sarkıttım ve yatakta doğruldum. Ayağa kalkarak üstümü düzenledikten sonra yavaş adımlarla kulübeden çıktım. Kollarımı kendime sararak güç almaya çalışıyordum fakat titremem başarısız olduğumu gösteriyordu.

Üşümüyordum. Sadece ağlamamak icin kendimi sıkıyordum. Boğazımda oluşan yumruyu görmezden gelkmek o kadar zordu ki şuan. Yine herşeyi berbat etmişti işte. Gelip bir anda düzenimi alt üst etmiş, sonrada açıklama yapmadan uzaklaşmıştı benden. Gittiginden sonra bir saat boyunca odada beklemiştim onu.

Ne kadar süredir yürüdüğümün hiç farkında değildim. Belki de kamp alanından uzaklaşmıştım ama kimin umrundaydı ki. İlerde gördüğüm ağaca yöneldim. Ağacın dibine oturup sırtımı yasladıktan sonra gözlerimi kapadım. Kendimi bir fahişe gibi hissediyordum. Odadan çıkmak yerine bana beni sevdiğini söylemeliydi. Pişman olup gitmeyi değil. Ama Eymen'den bahsediyoruz değil mi ?