VEFÂ

1.Bölüm

Günün en sıcak saatiydi.Hızlı adımlarla kaldığım özel yurttan çıkıp, sokaktaki kalabalığı yararak kendimi zar zor tramvaya attım. İstanbul kalabalığıydı malum.Gündüzleri bu yolda adeta yaşam mücadelesi vardı. Okula gidebilme çabasında olan öğrenciler, şirkette biriken dosyaları teslim edebilme derdinde olanlar,toplantıya vaktinde yetişmeye çalışan iş adamları, insanı hayattan soğutan trafik ve daha nicesi.Tüm bu yoğunluğun içinde insan biraz olsun kendine vakit ayıramaz mıydı? İstanbul'da okumak oldukça yorucuydu.Sessiz, dingin ve rahat olduğum aile ortamından çıkıp gürültünün hiç eksik olmadığı, yorucu,"oku,çalış,sen de kazan,ayaklarının üzerinde dur."sloganına bağlı bir hayat standardı sanırsam bana ağır gelmişti. İstanbul Universite'sinin önüne geldiğim ana kadar bu düşüncelerle meşgulken arkadan 'Senaa!' diye kültürel antropoloji dersine giren hocamın seslendigini işittim.Okuldaki en iyi anlaştığım hocaydı kendisi.Dahası fikirlerimden ve hayatı değerlendirme şeklimden dolayı beni özel ve potansiyel biri olarak görüyordu.Yanıma geldi:
-Selam Senacım,nasılsın?
-İyiyim teşekkürler hocam.Vermem gereken 2 dersim kaldı, onun için geldim,siz nasılsınız ?
-İyi diyelim iyi olsun.Dün akşam attığın gönderileri inceledim,okudum çoğunu .Değişik yaşam öykülerine dair bir çok bilgi toplamışşın.İçlerinde
ilgimi çeken hikayeler oldu.Tebrik ediyorum.Oldukça azim ve şevkle çalışıyorsun.Bu proje için değeceğine eminim.Değişik ve farklı hayatları anlatan ve toplumun bilincine ve öz değerlerine ışık tutacak ,yaşamı böylece daha farklı perspektiflerden de gözlemleyebilme fırsatı sunan, toplumun kültürüne ayna olabilecek bir proje bu.Buyüzden yazılarını bitirmek için daha vaktin var.En iyi şekilde hazırlanacagına inanıyorum.
-Öncelikle böyle düşündüğünüz için sağolun hocam.Bir çok köy , kasaba dolaşıp insanların yaşamlarını ve hikayelerin başkahramanlarını daha yakından tanıma fırsatı buldum.Bizim samimi ve kültürel yapısına bağlı bir milettimiz var.Anadolu insanlarımız bu toplumun paha biçilmez değerleri.Buyüzden onlardan çıkan her sözü kaydetmeye çalıştım, onlar da içtenlikle paylaştılar hikayelerini benimle.Elimden gelenin en iyisini yapacağım inşaAllah.
İstanbul'a beni bağlayan şeylerden biri de buydu belki de.Topluma ve çevreme faydalı olabilme arzumdu.İnsanlığın varlığını hep sorgulayan, heveslere tutsak kör bir gözle değil de özgür bir ruhla etrafımı seyredebileceğim, yeni ufuklara açılacağım bir hayatım olsun istemiştim hep.