Heel de dag had ik zitten aftellen tot het 20.00 uur was. Ik had een mooi rood jurkje en dezelfde kleur hakken aan. Mijn bruine haren liet ik golvend over mijn schouders vallen en voor de rest had ik enkel wat een paar armbandjes en mascara toegevoegd. Eindelijk ging de bel. Het was stipt 20u00. Ik roep nog daag tegen mama en doe de deur open. Tristan stond in een mooi pak met een das. Ik schaamde me een beetje omdat ik zo simpel aan was. "Sofie" Zei hij terwijl hij me een knuffel gaf. "Tristan" antwoordde ik. Raar gesprek. Hij nam mijn hand vast en leidde me naar zijn auto. Ik wist niet dat hij auto kon rijden. Ach ja. "Waar gaan we naar toe?" vroeg ik toen hij mijn straat uitreed. "Een restaurant" antwoordde hij geheimzinnig. Na een kwartier rijden kwamen we aan bij een restaurant genoemt 'Chèr' Volgens mij had het niet echt een betekenis maar ik wist wel dat het een heel duur restaurant is. Ik schrok een beetje want ik had niet zoveel geld mee. "Ik betaal" Zei Tristan die precies mijn gedachten kon lezen. Zwijgend stapte we uit de auto en wandelden het grote gezellige gebouw binnen. We werden verwend en kregen een tafel met kaarsjes naast een vissen aquarium. Nadat we ons eten besteld hadden vroeg ik:"Dus, ga je het nu eindelijk allemaal uitleggen?" Tristan knikte en begon met zijn verhaal:"Dus ik was naar een fuif maar ik vond het saai omdat jij er niet was en wou eigenlijk naar huis. Maar een paar kerels lieten me niet gaan en begonnen me te dwingen om te drinken. Daarna hadden ze een blonde slet geroepen en voor ik het wist.. Ja.. Je weet wel maar toen ik terug nuchter was, was ik echt bang" Tristan stopte even en keek naar zijn eten. "Bang voor wat?" Vroeg ik. "Ik was bang om je te verliezen, voor ik je zelfs had.." Mijn hart smolt helemaal, maar ik weet het niet.. wie weet liegt hij en breekt hij mijn hart opnieuw.. Ondertussen hadden we ons eten al op en Tristan vroeg de rekening. "Zullen we anders even gaan wandelen?" Vroeg hij. Ik knikte bijna onzichtbaar maar gelukkig ha hij het gezien.
We wandelden langs een meer, er was niemand meer aangezien het al laat was. "Ik heb je gezien aan het zwembad" Zei Tristan lachend. "Ik jou ook" Antwoordde ik en bloosde een beetje. Plots begon het te regen. En hard. "Awh dawn!" Riep ik. Tristan pakte mijn hand vast en begon te lopen maar omdat de grond modderig werd kon ik niet lopen met mijn hakken-dat was echtde eerst keer-. "Wacht! Wacht!" Riep ik al lachend terwijl ik half viel. Tristan grijnsde en pakte me op, hij begon te lopen met mij in zijn armen. Ik barstte uit omdat we toch al helemaal nat waren en begon te roepen: "Tristan! Stooooop!" Tristan stopte en ik probeerde uit zijn armen te komen maar dat lukte niet. "We zijn toch al helemaal nat": Lachtte ik. Tristan zette me uiteindelijk neer maar zijn armen lagen nog steeds rond mijn heupen en mijne rond zijn nek. "Sofie?" Vroeg hij. Ik antwoordde niet en keek hem recht in zijn mooie ogen. "Ik hou van jou" zei hij net voor zijn lippen de mijne raakten. Het moment was magisch, ik voelde de regen druipen lang mijn haren op mijn gezicht en hoorde de dikke druppels op de grond vallen maar het enige wat me echt interesseerdde was Tristan. Ik trok me even terug en keek opnieuw recht in zijn ogen "Ik ook van jou". Hij glimlachtte en ik ook.
-Jeeeeej, ze zijn eigenlijk samen! hoe gaan we ze noemen samen als koppel noemen? Je weet wel bijvoorbeeld: Tristan+Sofie=Sostan (deze is echt stom maar het is moeilijk met deze twee namen daarom vraag ik jullie hulp) Ik zet hoofdstuk 16 er op als ik de perfecte naam gevonden heb!
Dit hoofdstuk draag ik op aannnn... @yarakalara ! Bedankt voor al je votes en comments! xoxo
JE LEEST
100% Verliefd
RomanceAlle rechten voorbehouden ©2014 Lara_M_ ~Sofie is een sportief, lief, mooi en talentvol meisje. Ze zit in een band, in een volleybalteam en in een dansgroep. Maar als haar ouders scheiden en ze naar een nieuwe school moet waar ze niemand kent, draai...