Hoofdstuk 18

6.9K 360 12
                                    

"U hebt een bloeddrukval gehad, wat opzicht niet zo ernstig is. Maar uw bloeddruk is nu nog steeds heel laag, als u nog een bloeddrukval gaat krijgen dan zullen uw darmen niet meer goed fuctioneren waardoor u buikpijn zal krijgen voor vele dagen. We gaan u twee dagen hier houden om water met zout en mineralen, via die zak hierboven u, bij te voegen. U mag in geen geval te veel inspanningen doen want er is een grote kans dat u opnieuw flauwvalt." Zei de verpleegster. Oh, zo erg is het niet. Ik dacht dat ik een super erge ziekte ging hebben. Maar Tristan was nog steeds bezorgd. "En mag er iemand hier blijven vanacht?" Vroeg ik hopend dat Tristan hier mocht blijven. "Ja, 1 persoon. Die krijgt het bed hier langs u" Antwoordde de verpleegster. Daarna begon ze nog wat uit te leggen over alle aparaten die in me zaten en hoe ik ze moest uitzetten als ik naar het toilet moest. Ik zuchtte toen ze weg was. "Kan je mijn iPhone even geven? Oh wacht, die ligt nog thuis" Zei ik tegen Tristan. Tristan grijnsde en nam mijn iPhone uit een tas. Ik trok een wenkbrauw omhoog. "Ik was snel naar jouw huis gereden om je moeder op de hoogte te brengen, ik moest trouwens van haar zeggen dat ze binnen een uur op bezoek kwam. En ze had me een koffer met allemaal spullen en kleren van je meegegeven. En ik ben je iPhone ook even gaan halen bij mijn thuis" Legde hij uit. Mijn mond vormde zich tot een 'O' en ik nam mijn iPhone aan. Ik smste snel naar papa wat er gebeurt was. Ik miste hem zo fel, maar volgend weekend mocht ik eindelijk weer naar hem!

Mama kwam de kamer bezorgd binnen. "Dag schatje, wat is je toch overkomen arm kind" zei ze terwijl ze haar hand op mijn voorhoofd legde. Ik legde haar exact uit wat de verpleegster zei op een toon dat het niet erg is maar mama bleef ongerust. "Moet ik bij je blijven vanacht?" Vroeg ze snel nadat ik mijn uitleg af had. "Tristan blijft wel bij me" Antwoordde ik met een glimlach en pakte Tristans hand vast. Wat was ik toch blij dat hij van mij was. Hij is zo perfect, het verbaasd me zelfs dat hij mij wou! Mama was nog in de kamer gebleven tot het bezoek uur eindigde en de verpleegsters haar kwamen wegjagen. Ze had nog zo lang mogelijk tijd gerekt maar uiteindelijk was ze vertrokken een half uur na het bezoek uur (wat eigenlijk niet mocht). Ik vond het best wel grappig!

-Hallooooo ik zet dit hoofdstuk er toch snel op wanttttttt ik ben ik ben super mega blij dat ik 3000 lezers heb!! :))) Vorige week had ik er nog maar 2000 :0?!?!?!?

Enorm bedankt aan al mijn lezers! Voor ik mijn verhaal begon was mijn doel 5000 halen maar dat leek me toen onmogelijk maar nu komt het toch in zicht :) en ohja ik ga het volgende hoofdstuk extra lang maken dus hij komt er misschien een beetje later op.

Ik heb lang getwijfeld maar dit hoofdstuk draag ik op aan @0Carmen0 , bedankt dat je altijd vote je bent echt geweldig!

Vergeet niet de

vote

comment

follow (ik volg vanaf nu terug :) )

100% VerliefdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu