Het was de eerste dag in een nieuwe school waar ik niemand kende... 'Een nieuwe start' zei mijn mama tegen me.. Door die stomme echtscheiding tussen mijn moeder en mijn vader zit ik hier nu, ze denken ook echt dat het goed voor me is en dat het een nieuwe ervaring voor me zal zijn. Ik ben echt geen 'avonturenverslaafde' ofzo. Achja, dat wouden ze toch niet begrijpen.
De bel ging, het mooiste is nog dat ik hier geen enkele ziel ken. In tegenstelling tot in mijn vorige school, daar voelde ik me ten minste goed. En nu zit ik hier helemaal alleen door die stomme verhuis. Wel een troost dat ik om de twee weken weer een weekend naar papa mocht gaan of zeg maar: 'De vertrouwde omgeving'.Het was maar te hopen dat die 2 weken snel voorbij gingen. Ik stond in een zaal vol meisjes en jongens van mijn leeftijd, alle meisjes waren aan het giechelen in kringetjes en de meeste jongens waren gewoon wat aan het wandelen in groepjes van 5 tot 8... Oke Sofie, zei ik tegen mezelf, even sociaal gaan doen. Ik keek rond zoekend naar iemand die ook alleen stond maar al voor ik iemand kon spotten riep er een kleine strenge leerkracht:"STILTE NU!" iedereen keek naar haar. "Ik ga nu de klassen afroepen, luister goed in welke klas je zit... 5A: Liesje Anarts, Tom Aurens, ...." Ik wachte geduldig af tot mijn naam geroepen werd..... Pas in de laatste klas (5N) Werd mijn naam geroepen.. Ik liep mee met de groep, ik moest snel sociaal gaan beginnen doen want zometeen moest je per twee gaan zitten aan een bank. Natuurlijk vond ik niemand optijd dus ging ik maar apart zitten: we waren oneven... Typisch. De leerkracht kwam naar me toe:"Oei! Hoe komt het dat je geen parter hebt? Mijn collega zei net tegen me dat we even waren!" Net dat moment kwam er een grote brede jongen binnen. "Oh! Daar is hij al!" Riep de leerkracht en ze liep naar hem toe. Even later kwam de jongen naast me zitten, ik keek hem onderzoekend aan. Zou hij ook nieuw zijn hier? Ik moest het hem vragen maar ik durfde niet... Stel nou dat hij super populair was? Met dat lichaam zou het niet vreemd zijn, hij was alles wat een meisje zich kon wensen: groot, sterk , knap en hopelijk was hij nog lief ook... Wow, wacht. Wat zit ik nou te zeggen? Iemand als hem met iemand als mij. Nee, dat gaat me nooit lukken. Hij zou werkelijk alle meisjes in deze school kunnen krijgen! Tussen alle die grieten hier heb ik geen schijn van kans. Maar hij is zo perfect... Oke ik moet echt ophouden met die discussies in mezelf. Wat moesten we nou eigenlijk doen hier in dit lokaal? De leerkracht stond op en klapte even boven het gepraat van de andere tafels uit."Oke , jullie gaan nu per twee een lijst krijgen met een paar opdrachten! Die moet je dan zo goed mogelijk uitvoeren en dan de vraagjes op het tweede blad beantwoorden. Jullie krijgen de hele dag om de hele lijst op te lossen!" Dat meen je nou toch niet, heel de dag met zoeen lekkerding? Pff, hopelijk zijn het niet te persoonlijke opdrachten.
We kregen een blad, de eerste opdracht was:'Stel jezelf aan elkaar voor, vertel je naam, hobby's enzovoort!' Ik keek even naar het lekkerding of hij het al had gelezen. Toen keek hij naar me. Even voelde ik me bekeken en zei verlegen:"Nou, eh, ik ben Sofie, mijn hobby's zijn dans, volleyball en ik zit in een band met wat vrienden van mijn oude school." Hij glimlachtte even:"Ik ben Tristan, ik doe hockey en basketbal" Ik lachte even, Tristan: Wat een goddelijke naam. Ik keek terug naar het blad met de opdrachten, de tweedde opdracht:'Doe samen de Chubby Bunny Challenge! (Spekjes te vinden in het restaurant)' "Dat meen je toch niet." zei ik terwijl ik rood werd. Hij lachte, pakte mijn hand vast en trok me mee naar het restaurant. We pakten een zak spekjes en gingen terug naar het lokaal waar we eerst zaten. Toen we terug kwamen was iedereen weg. "Ze zijn waarschijnlijk de laatste opdracht aan het doen: 'De ochtendwandeling'" Zei hij terwijl hij op een bank ging zitten. Ik ging tegenover hem zitten en maakten het pakje spekjes open. Ik gaf het zakje aan hem:"Begin jij maar" Hij lachte en propte een eerste spekje in zijn mond. "Chubby Bunny" zei hij. Ik schoot in de lach en pakte ook een spekje:"Chubby Bunny" Hij pakte er nog 1: "Chubby Bunny" Ik pakte er weer 1:"Chubby Bunny" Ik lach al plat van het lachen terwijl hij er opnieuw eentje pakte:"Chuwy Wunny" Ik pakte er vervolgens nog 1: "Chuwy Wunny" Hij propte er nog eentje al lachend in terwijl ik zijn voorbeeld volgde, we zeiden tegelijk: "chujy junny" We waren beide heel hard aan het lachen en stopte er nog 2 in, ik voelde het kwijl uit mijn mond vloeien maar het kon me niets schelen want ik zag dat hij hetzelfde voor had.. Toen hij zei:" u y u y" Spuugde ik al de natte spekjes in de vuilbak en liet me op de grond vallen terwijl ik overdreven hard aan het lachen was. Hij volgde mijn voorbeeld en daar lag ik dan, met het lekkerding genoemd Tristan naast me. Hij voelde al aan als iemand die ik al jaren kende. Best leuk, dat gevoel... Misschien hadden mijn ouders wel gelijk met die nieuwe ervaring. Buiten dan dat ik maar 1 keer om de twee weken kon optreden met mijn band.. Dinsdag deed ik wel nog mee met de repetitie, al was dat niet lang.. Maandag en donderdag had ik volleybaltraining telkens een uur en elke zondag een match, en woensdag had ik 2 uur dansles en elke maand een hele zaterdag danscompetitie. Geen denken dat ik met 1 van de 3 dingen ging stoppen hoor, dat zijn nog maar de enige uurtjes waar ik mijn oude vrienden zie. Wacht even, zei ik nou 'oude' vrienden? Ik kan ze pas 'oude' vrienden noemen als ik nieuwe vrienden heb, wat niet het geval is. Of misschien wel. De jongen waarmee ik nu ben aan het lachen op de grond.
~Heyyy dit is mijn eerste verhaal, het volgende hoofdstuk komt er aannn...... Bedankt voor het lezenn! xoxo~
JE LEEST
100% Verliefd
RomanceAlle rechten voorbehouden ©2014 Lara_M_ ~Sofie is een sportief, lief, mooi en talentvol meisje. Ze zit in een band, in een volleybalteam en in een dansgroep. Maar als haar ouders scheiden en ze naar een nieuwe school moet waar ze niemand kent, draai...