Yavasca gozlerimi araladim, pencereden sizan isik yuzume carpiyordu. Uyuya kalmis olmaliydim. Kafama vurdum elimle , yapacak cok isim vardi . Nasil uyurdum! Yavasca dogruldum ve ayaklarimi yataktan sarkittim. Ani bir hareketle kalkmaya yeltendim fakat yerdeki kirik parcalarin ayagima batmasiyla yataga geri oturdum. Acitmisti.
Lanet, lanet olsun , ah!
Hayir hayir abartmiyordum ,cidden acitmisti. Tekrar bir seyleri kirip, dokme istegi uyandirdi bu durum icimde.Kafami kaldirip etrafa baktim fakat goruntu pek ic acici degildi. Odam tek kelimeyle berbatti. Kirilcak bir seyin kaldigi soylenemezdi ,acikcasi bu umrumda da degildi. Elimle saclarimi karistirdim. Bunu uyandiktan sonra hep yapardim.
Kapiya dogru dikkatlice yurudum, tekrar yaralanmak en son isteyecegim seydi. Ceplerimi yokladim , telefonum ve cuzdanim bendeydi. Anahtarlar...anahtarlar masamin uzerinde olmaliydi. Arkami dondum ve biraz bakindiktan sonra buldum, evet iste ordalardi. Anahtarlara dogru uzandim fakat , aniden gozum aynaya takildi. Daha once hep dinc ve cekici gorunen yansimam simdi cok bitkin ve halsizdi. Bir gunde insan bu kadar degisebilir miydi?
Odadan ciktim ve hic vakit kaybetmeden kosar adimlarla kendimi evden disari attim. Annemlere rastlamamis olmak beni bir nebze mutlu etmisti. Hemen garaja dogru yoneldim ve arabalarin onunde durdum. Bugun motoruma binemezdim. Yok, bugun olmazdi.
Ya da motoruma binip, asiri hizla agaca falan mi carpmali, biyerden mi atlamaliydim? Olur muydu boyle bir sey? Yakisir miydi bana?
" Gidip bir daha donmemek gibi bir aptallik yapma. Bu seni daha da dibe batirir. "
Babamin kulak tirmalayan sesi beni tum dusuncelerimden siyirip almisti.
"Lanet olasica yapmam gerekenleri zaten biliyorum! " diyiverdim bir cirpida.
Duyup duymadigindan emin degildim , dislerimin arasindan cikmisti bu kocaman cumle. Agzimi hic acmadan. Nefes bile almadan. Babamda zaten , hic umursamadan konusmaya devam ediyordu. Sanki bagirsam bile duymayacakmis gibi.
" Suanlik yapman gereken pek bir sey yok. Haa, birde su arkadasim dedigin insanlarla da vedalasmayi unutma , onlari uzun bir sure gorebilecegini sanmiyorum. Hos bana gore onlarda senle gelm- "
Artik susmasi gerektigini belli eden bir sekilde elimi havaya kaldirdim.
" Tamam Henry , tamam! Bence soyleyeceklerin bu kadardi. "
" Simdilik. " diyebildi sadece.
Ben de firsattan istifade hemen arabalardan birine atladim ve gazi kokledim. Tekerleklerin asfaltta biraktigi aci sesten hemen once, Henry ninkini duydum. Birseyler mirildaniyordu fakat son sozcugunu acikca duymami amaclamisti.
" ...rak serseri! "
Bunu duydum Henry bakisi attim aynadan. Gordugunu pek dusunmesemde coktan sinir oldugunu bilmem beni gulumsetmisti. Nereye surdugumu bilmiyordum, aklimda hicbir yer yoktu. Pederle ayak ustu yaptigimiz su kucucuk konusma bile, tum aklimdakileri dagitmaya yetmisti. Saat kacti ? Hemen cebimden telefonumu cikardim ve tus kilidini actim, ustunde 10.45 yaziyordu.
Yarin saat 3 teydi degil mi lanet ucak ,yanlis hatirlamiyordum? O zaman biraz cocuklarla takilmanin bir zarari olmazdi. Sonra yapilacak ufak captaki islerimi halleder eve gecerdim. Dur bir dakika.
Tanrim, gercekten lanet olsun. Ne kadar aptal biri olmustum ben boyle! Dus almam gerekiyordu evden cikmadan. Kusura bakmayin ama, tam olarak bok gibi gorunmek boyle bir seydi galiba. Eve mi donmeliydim? Olmaz, bu babamin bana tonlarca soru sormasi demekti. Hizlica arabanin gorunen heryerini karistirmaya basladim. Elime gecen siyah bir gunes gozlugunu ve sansimin getirisi kabul ettigim sapkayi hemen taktim. Boyle daha az igrenc gorunurdum heralde. Umarim oyleydi yani.
