5 dagen later waren we het voorval alweer vergeten. Aangezien er verder niks verdachts gebeurde en er niemand meer verdween, hadden we eigenlijk geen reden om de leiding niet te geloven. Daarnaast werden we hard aan het werk gezet. Elke dag oefeningen en training. Op een ochtend werd ons verteld dat we in sport BH en sportbroekje klaar moesten gaan staan. Toen we allemaal op een rij stonden zei Marcel dat we die dag opgemeten zouden worden. Dit om ons BMI en sportdieet te bepalen. We werden gewogen, onze lengte werd gemeten en onze omtrek. Daarna moesten we allemaal op de foto. Bruck zij dat dat was om de spiervordering te bepalen. Dit hele gebeuren gebeurde dan ook 2 keer per week. Zoals ik al zei leek alles weer normaal. Ook tussen de meiden was het allemaal heel gezellig. Op een avond zaten we in de tent. Niemand kon slapen dus we waren druk in gesprek over '"meisjes dingen''. Ik voelde me een beetje ongemakkelijk maar ach, zolang ik naar andermans verhalen kon luisteren en niks hoefde te zeggen was het wel grappig. Totdat we opeens iets hoorden. Een soort geritsel uit de bosjes naast onze tent. En ik had zo het gevoel dat het geen everzwijn was........
JE LEEST
HORROR KAMP
Mystery / ThrillerOke, nieuw dagboek. Ik heb je gekregen zodat ik kan opschrijven wat er is gebeurt........ Het dagboek van een meisje. Ze heeft verschrikkelijke dingen meegemaakt, en moet dat opschrijven van haar psycholoog Even voor de duidelijkheid: Dit verhaal is...
