HORROR KAMP

.

Uiteindelijk ben ik toch in slaap gevallen, en werd ik de volgende ochtend om half 11 wakker. Zuchtend gooide ik mijn benen over de rand van mijn bed en duwde mezelf omhoog. Ik slofte naar beneden en pakte een glas sap. Vervolgens slofte ik naar de woonkamer en plofte op de bank. Ik zette de tv op MTV en keek naar de zoveelste herhaling van AWKWARD. Opeens ging de bel en ik sprong op. Verschrikt keek ik in de spiegel. Ik liep nog in mijn pyjama en mijn haar leek net een vogelnest. Weer ging de bel. Ik deed een verwoeste poging om mijn haar in een staart te doen en rende naar de voordeur. Daar stond Bein, en hij keek me grijnzend aan. Net uit bed? Ik knikte en voelde mijn kaken warm worden. Hij grijnsde nog steeds, en ik keek hem vragend aan. Wat? Ik trok 1 wenkbrauw op. Oh niks. Is je moeder thuis? Ik schudde mijn hoofd. Nee. Mijn moeder en zusje zijn shoppen, dus die blijven nog wel even weg. Bein knikte. Ik keek even ongemakkelijk om me heen. Ik uhhm… Ga me even omkleden. Zei terwijl ik naar mijn badjas gebaarde. Bein grinnikte. Lijkt me een goed plan, ik wacht wel even. Ik knikte en snelde me naar boven. Ik trok mijn pyjama uit en hijste me in een skinny jeans en trok een hemdje aan. Ik smeerde snel wat mascara op mijn wimpers en fatsoeneerde mijn haar. Ik rende weer naar naar beneden, maar halverwege de trap draaide ik me om, beseffend dat mijn mobiel nog boven lag. Ik griste mijn mobiel van mijn nachtkastje en rende weer naar beneden. Bein was ondertussen op de bank gaan zitten. Wil je wat te drinken? Vroeg ik en hij knikte. Ik liep naar de keuken en schonk 2 glazen ice tea in. 1 glas gaf ik aan Bein, de ander hield ik zelf. Ik ging naast hem zitten en bracht het glas naar mijn mond. Ik nam een slok en zette het glas op de salontafel. De stilte was om te snijden. We vermeden allebei het pijnlijke. Dat waar ik zo bang voor was. Ik wist niet meer wat ik moest doen. Ik wist alleen dat ik de waarheid wilde weten. Ik wil de waarheid weten. Of dat nou betekent dat mijn vader dood is of niet, kan me niet schelen. Maar ik wist dat dat niet waar was. Je weet dat dat niet waar is. Je weet dat het heel veel uitmaakt als je vader nog leeft. Bein kijkt me aan, en opeens weet ik het niet meer. Ik laat mijn hoofd op zijn schoot vallen en rol me op. Ik voel hoe Bein over mijn haar strijkt en langzaam word ik weer rustig. Ik sluit mijn ogen en haal diep adem. Dan gaat de bel en ik spring op. Ik kijk Bein bang aan, en hij kijkt geruststellend terug. Ik loop langzaam naar de voordeur, en hoor hoe hij achter me aanloopt. Ik doe de deur open, en slik moeizaam. Daar staat de agent, met het blauwe kistje…

Nog even een nieuw deel. Ik verwacht nu nog 2 stukken te schrijven, en dan is dit verhaal helaas afgelopen. Laat even weten van dat 2e boek. Luf u all! xxx Mij