Gizli Prenses

14/ Aa senin zaten bir ayın varmış.

"Ay inanamıyorum ya kocaman resmen."

Lilly'e gözlerimi devirip ayıcığıma baktım. Salonun ortasına getirdiğimiz ayıcık tüm her yeri kaplamıştı resmen.

"Bana gözlerini devirme Alexis, haklı değil miyim?"

"Haklısın."

"Off şu Bradley ne çocuk ama baksana sırf lunaparktaki ayıcığı alamadığın için üzülme diye 3 katını almış."

"Saçmalamayı keser misin artık?"

"Zengin galiba, oysa hiç belli de etmemişti ama, gizli zenginlerden sanırım."

"Off Lilly, off!"

Çalan kapıya bakmak için yerimden kalkarken Lilly'e söylenmeye devam ediyordum.

Kapıyı açtığımda elinde önceki kadar olmasa da yine büyük bir ayıcıkla dikilen Bradley'i gördüm.

"Aa şey merhaba, Alexis yok mu?"

"Ha?"

Arkadan Lilly koşturarak gelip beni kenara çekti.

"Sen bekle o yukardaydı ben çağırırım."

Gözlerimi büyülttüm. Ve rastgele bir ceket alıp kapıdan çıktım.

"Bende gitmek üzereydim tam. Görüşürüz Bradley." elimi sallarken bir yandan da Lilly'e gözümle arka kapıyı işaret ediyordum.

Hızlıca çıkıp sessizce arka kapıdan dolaştım. Odama çıkıp üzerimi değiştirdim ve peruk, lens, gözlük üçlemesini takıp yüzüme pütürlü fondöten sürdüm. Aşağı inerken sakinleşmeye çalışıyordum.

"Ah, Bradley bu ne hoş ve beklenmedik bir süpriz!"

"Ben senin için ayı almıştım, onu vermek istedim."

"Biliyoruz onu." Bradley şaşkın bakışlarını bize çevirdi.

"Biliyor musunuz? AA senin zaten kocaman bir ayın varmış." Salonun ortasında duran büyük ayıdaydı gözleri.

Lilly'le kısa ama anlamlı bir bakışmanın ardından ona doğru yürüdüm.

"AA şey evet, büyük bir ayım var."

Elindekini bana uzatıp sarıldı.

"Bu da benden sana hediye olsun o zaman."

"Teşekkür ederim ne gerek vardı." desem de ses tonum ne haltlar dönüyor burada şeklindeydi.

"Bradley kahve içmek ister misin?"
"Tabii,sevinirim."

**

Bradley gittiğinden beri, yani yaklaşık bir saattir ayıları karşı koltuğa oturtmuş gözümüzü ayırmadan onlara bakıyorduk.