Koleje Hoş Geldin

23. Bölüm : Kardeşim

Yağız toparlanıp hızla küvetin yanına koştu.

Yağız : Hayır.. hayır!!

Hazan'ı çıkarıp kollarına aldı, saçlarını düzeltti ve yüzüne baktı.

Yağız : Hazan.. hayır.. neden ?

Hazan tepkisiz ve hareketsizdi. Yağız korkuyla onu kaldırıp arabasına kadar taşıdı ve onu arkaya yatırıp öne geçti, hastaneye sürdü.

***

Selin : B..ben!

Maraz : Bu gördüğünü unut!

Üstünü toparladı hemen ve Selin'e geri döndü.

Selin : Ama.. nasıl ?

Maraz : Bir şekilde unut gitsin! Şimdi git!

Selin apar topar çıktı otelden, gördüğünü nasıl unutacağını düşünüyordu, bir yandan da sırıtmadan duramıyordu.

***

Sinan Ece'nin evinin kapısında durup saçlarını düzeltti, boğazını temizledi, ceketini kontrol etti, gülümsedi. Kapıyı iki tık çalarak bekledi, bir süre açılmadı, daha sert vurdu.

BAM BAM BAM!

Burak zıplamıştı yataktan elini gözüne götürüp ovuştururken kapıyı açtı bir yandan ve karşısında gözleri kapalı, dudaklarını öpücük yapmış bir adet Sinan vardı, Burak gülmeden edemedi, Sinan gözlerini açtığında Burak'ı görünce utandı.

Sinan : Sen miydin ?!

Burak : Bir an seni öpmemek için kendimi zor tuttum (kahkaha attı)

Sinan : Siktir! Ece nerede ?

Burak : Uyuyor..

Sinan : Nerede uyuyor ?

Burak : Mutfakta tezgahın üzerinde..

Sinan : Mal mı o kız neden orada uyuyor ?

Burak (güler ) : Acaba sen mal mısın ? Kız neden orada uyusun yatağı varken ? Hem çok saçma bir muhabbet dönüyor, gir içeri!

Sinan göz devirip içeri girdi, Burak ona Ece'nin odasını gösterdi.

Burak : Ha.. kapıyı açık tutun, maazallah değişik sesler duymak istemem.

Sinan 'ya sabır ' deyip Ece'nin odasına girdi, orada yatan bir melek gördü adeta. Yanına geçip oturdu, saçlarını okşadı. 'Bir insan uykusunda bile mi bu kadar güzel olur ?' diye geçirmeden edemedi içinden. Ece aniden gözlerini açar açmaz Sinan'a çaktı ve yataktan hoplayıp daha yanındakinin kim olduğunu bilmeden odadan çıkıp bağırmaya başladı.

Ece : Odamda biri var!! BURAK!!

Burak telaşla Ece'nin yanına gidip durdurdu onu.

Burak : Ne oldu sürprizi beğenmedin mi? Yoksa sana dokundu mu?

Ece : Ne diyorsun, ne sürprizi ?

O sırada odadan eli burnunda Sinan çıktı, Ece onu görünce şaşakaldı.

***

Yağız Hazan'ı hastaneye götürmüş, kapısında bekliyordu. İçinde yanan koca bir ateş vardı, canı neredeyse ilk defa bu kadar çok yanıyordu. Ellerini saçlarına daldırıp yere çöktü, gözyaşları bir bir akmaya başladı.

***

Maraz otelden çıkar çıkmaz Ece'nin evinin önüne geldi, artık bu yükü daha fazla taşıyamayacak hale gelmişti. Derin derin nefes aldı ve kapıyı tıkladı. Yine kapıyı açan Burak oldu.

Burak : Ma..

Onu konuşturmadan geçti içeriye, Ece ve Sinan Marazı görünce şaşırsalar da Ece 'Maraz?' diyebilmişti.

Maraz : Sana çok önemli bir şey söylemem gerek, Ece.

Burak'ta kapıyı kapatıp yanlarına geldi. Maraz elini yumruk yapıp sertçe yutkundu.

Sinan : Ne diyeceksin ?

Ece : Evet Maraz ne oldu ?

Maraz : Ece.. bunu söylemek ne kadar da zor olsa da.. sen..sen ben..benim. SEN BENİM KARDEŞİMSİN!

Ece güldü.

Ece : Bunu biliyorum zaten Maraz.

Maraz şaşkınlıkla Sinan'a döndü.

Maraz : Sinan mı söyledi sana ?

Ece yine güldü.

Ece : Allah iyiliğini versin Maraz, sen benim kardeşim gibisin zaten bunu söylemek için mi geldin ?

Sinan ve Maraz birbirine baktıktan sonra Eceye döndüler.

Burak : Neler oluyor ?

Maraz : Ece.. gerçekten kardeşiz.. Senin baban.. Karan Dolunay ve sen bir Dolunay kızısın.

Ece tam gülecekken ağlamaya başladı derin derin, elleri titremeye başlamıştı. Geri geri gitti ve kendini Sinan'ın kollarında buldu. 

Sinan : Ece!! Ece!!

Ece kendine gelip Maraza baktı, Maraz kafasını iki yana sallayıp ağlamamak için kendini zor tuttu.

Maraz : Kardeşim.

Ece : Kardeşim.

Maraz ve Ece birbirine koşup sarıldılar. İkilinin bu sarılması belki tarihe geçmeliydi, bu sanki özlem gibiydi, varlığını sanki biliyordun da özlüyordun ama bir süre kavuşamıyordun, gibiydi.

***

Doktor içeriden çıkar çıkmaz Yağız kalktı ayağa.

Yağız : İy..iyi mi ?

Doktor : Biraz kan kaybetmiş ama düzelttik, dikişleri atıldı, yani iyi. 

Yağız : Çok şükür Allah'ım, teşekkürler. Peki görebilir miyim ?

Doktor : Biraz dinlensin, ben size haber vereceğim..

Yağız : Tamam tamam!

Doktor gidince Yağız mutluluktan sanki havalara uçacaktı.

***

Karan : Bir savaş başlatıyorum.. O kadar büyük bir savaş ki ölenler ve yaşayanlar umursanmayacak, sadece bir kazanan olacak, o da ben. 

Hazım Karana güldü ve el sıkıştılar. 

-Kankalar yb geldi sizleri seviyorum, yorumları eksik tutmayın! 3 bölüm sonra final!-