Café De Boom leek mij wel een geschikte plek om eventjes iets te drinken. Ik ging in een leeg tafeltje in de hoek zitten en bestelde een biertje. Het is volgens heel veel mensen niet vrouwelijk als vrouwen bier drinken maar nu kon ik echt een biertje gebruiken.
Bij mijn derde biertje kwam hij binnenlopen. Ik kende hem nog totaal niet maar ging mijn hele toekomst veranderen.
Wat een mooie jongen kwam daar binnen gelopen. Bruin haar en blauwe ogen, een heel klein beetje gespierd maar niet té. Zijn ogen keken mij meteen aan en ik liet die blik nooit meer gaan.
''Is deze plek bezet?'' Vroeg de naamloze jongen terwijl ik hem maar ongelovig aan bleef kijken. Hij had een hele mooie, zachte stem die mijn hart deed smelten.
''Nee, ga maar zitten.''
Hij begon zich voor te stellen en hij bleek Nicolai te heten. Ik stelde mij natuurlijk ook voor.
''Ik ben Melissa.''
''Wat doet zo'n mooi meisje als jou hier alleen aan een tafeltje in de hoek van een restaurant?''
''Ik kom hier best vaak en nu had ik echt even een drankje nodig. Mijn beste vriendin is net naar Amerika vertrokken en mijn moeder werkt de hele dag dus ik heb toch niks beters te doen.''
We raakten aan de praat en hij vertelde dat hij op zichzelf woonde. Hij is 19 en had zo veel ruzie met zijn vader dat hij niet meer thuis wilde blijven wonen. Zijn moeder had hun, net zoals mijn vader, achtergelaten toen hij 5 jaar was. Er was meteen een klik en ik was vanaf het eerste moment meteen op hem verliefd.
''Het was leuk met je gepraat te hebben, Melissa. Hier heb je mijn nummer zodat we nog eens af kunnen spreken. Mag ik jouwn nummer ook?''
''Ja tuurlijk.'' Ik gaf hem meteen mijn nummer.
Toen hij uit het zicht verdwenen was rekende ik af met het café en ging ik naar huis.
Thuis aangekomen zat mijn moeder aan de keuken tafel te puzzelen. Wanneer ze de deur open hoorde gaan keek ze meteen op en ik zag de ongeruste blik in haar ogen.
''Melissa, hoe durf je zolang weg te blijven zonder dat ik weet waar je bent! Laat voortaan een briefje achter of stuur een sms.''
''Sorry mam, ik was gewoon zo ver weg met mijn gedachten door het vertrek van Lisa dat ik er gewoon even niet aan dacht.
''Is al goed lieverd maar doe dit nooit meer!''
Ik ging naar boven, trok mijn pyjama aan en ging lekker onder de dekens liggen maar kon niet slapen want ik moest steeds aan het gesprek met Nicolai denken. Ik hoop dat ik hem snel weer zie.
De volgende ochtend ging ik lekker in mijn pyjama naar beneden want het was gebruikelijk dat mijn moeder en ik op zondag de hele dag in onze pyjama zaten en dat we helemaal niks deden. Ik ging altijd lekker languit op bed liggen en zette de muziek altijd heel hard aan maar doordat ik Nicolai steeds in mijn hoofd had kon ik gewoon niks doen. Ik dacht alleen maar aan hem dus ik ging hem maar een sms'je sturen.
Ik miste je al na 1 minuut toen je weg was.
Wanneer spreek ik je weer?
Kus Melis.
Was het wel slim om dit te typen? Ik drukte maar op verzenden, kijken wat ik terug krijg.
Een minuut later kreeg ik al een berichtje terug.
Ik lag gister de hele avond aan je te denken.
Kun je vanavond om 8 uur in Café De Boom?
