''Melissa, zullen we vanmiddag gaan zwemmen? Op dinsdag is het nooit druk in het zwembad en de prijs wordt ook altijd verlaagd. We zijn toch al om uit en het is pas 12 uur.''
''Klinkt leuk alleen mijn bikini ligt nog bij mijn moeder.''
''Dan lopen we daar wel langs na school. Misschien vindt je moeder het ook wel leuk als ze jou weer eens ziet. Of is ze dan aan het werk?''
''Nee, op dinsdag heeft ze altijd vrij. Ik stuur geen sms, ik wil haar verrassen.''
''Leuk idee! Kan ik me meteen voorstellen als je vriendje. Ik hoop maar dat je moeder mij goed vind.''
''Natuurlijk vindt zij jou goed. Jij bent een schat.'' Ik durfde echt niks te zeggen over Nicolai. Straks maakte Youri het met mij uit door zoiets stoms.
Ik maakte de deur van mijn huis heel stil open. Ik liep naar de keuken maar er was niemand. Dan maar boven kijken. Misschien zat ze wel in bad. Ik hoorde stemmen en het was niet alleen de stem van mijn moeder. Hendrik, de man die ik al eerder had ontmoet aan de keukentafel, liep alleen in zijn boxershort over de overloop.
''Mam!? Waarom loopt Hendrik hier in zijn boxershort rond?'' Mijn moeder had ook alleen haar ondergoed aan. ''Laat maar zitten. Ik kom mijn zwemspullen ophalen maar er is nog iemand die jij moet ontmoeten. Hij is beneden maar kleedt je alsjeblieft eerst aan.''
''Ik trek al wat aan. Wie is er dan beneden voor mij?''
''Youri, schiet nou maar op! Wij willen zwemmen.''
''Ik kleed me al aan.''
Mijn moeder had zich snel genoeg aangekleed en kwam de trap afgelopen. Youri stond al meteen op met zijn hand vooruit.
''Hallo mevrouw Van Dam, ik ben Youri, het vriendje van Melissa.''
''Het vriendje? Dat zag ik niet aankomen. Noem mij maar Olivia, de moeder van Melissa zoals je al wist.''
''Als u het niet erg vindt, gaan Melissa en ik nu zwemmen want het is vandaag lekker rustig in het zwembad. Kunnen we lekker rustig rondhangen.''
''Ik vind alles goed zolang Melissa maar niet van de glijblaan af gaat of van de duikplank springt. Gewoon een beetje relaxen, geen te gekke dingen.''
''Dat weet ik al allemaal, mam. Maak je maar geen zorgen. Wij gaan nu, we willen lekker lang zwemmen. Doei!''
''Doei, lieverd. Tot volgende week maandag maar weer!''
Youri en ik liepen het huis uit, op weg naar het zwembad.
''Ik betaal wel voor jou. Jij bewaart maar lekker al je geld voor de baby.''
''Hoe kan ik jou toch ooit laten gaan. Jij bent zo'n erge schat!''
''Ik laat jou gewoon nooit meer gaan en het kindje ook niet. Jullie zitten voor altijd aan mij vast.''
Weer dacht ik aan Nicolai. Hij wilde mij terug en als ik die keuze maakte, moest ik Youri toch laten zitten. Dat zou echt heel erg pijnlijk zijn voor Youri. Hij is zo lief.
We liepen het zwembad binnen. We gingen samen in een hokje. Youri deed toch niks bij mij. Toen we onze zwempampers (privé grapje, ik bedoel natuurlijk zwemkleding) aan hadden liepen we het hokje uit en gingen lekker zwemmen.
We waren net een halfuurtje aan het zwemmen toen Nicolai met drie van zijn vrienden binnen kwamen. Toch elke keer wanneer ik hem zag, kreeg ik weer kriebels in mijn buik maar ik mocht van mezelf niet vergeten wat hij mij had aangedaan.
''O nee, daar heb je Nicolai,'' Youri zag het ook al meteen en waarschuwde mij.
Ik deed alsof ik hem nog niet had gezien. ''Nee, ik blijf wel gewoon zwemmen hoor. Ik laat me niet kisten door die jongen.''
Nicolai had ons ook al snel genoeg opgemerkt en kwam naar ons toe gezwommen.
''Heey Melissa, heb je er al overnagedacht?''
''Waar over nagedacht?'' Youri wist natuurlijk niet waarover het ging.
''Nicolai, je zou ons met rust laten. Ik weet nog niks. Nu ben ik te druk bezig met mijn baby, Youri en school. Laat ons!''
''Melis, waar heeft Nicolai het over?''
''Heeft ze jou dat niet verteld? Ik had haar gevraagd of ze me terug wilde en ze zou er over nadenken. Waarom heb je het niet vertelt Melissa?''
''Ik vond het onbelangrijk. Ik wilde je niet onnodig ongerust maken, Youri. Ik dacht, Nicolai laat ons lekker met rust omdat ik zei dat hij mij tot die tijd met rust moest laten. Dan kunnen wij ondertussen lekker genieten van onze baby.''
''Jullie baby? Het is mijn baby! Wat lig je nu te wazelen, Melissa? Het is onze baby, niet die van jullie!''
''Jij wilde er niet voor zorgen, Nico! Youri geeft tenminste om mij én de baby! Ik wil je niet meer zien! Ik wil het niet meer met je! Snap je het nu?''
''Zit het zo? Vieze vuile hoer! Van mij ga je naar Youri, wie en wanneer is de volgende aan de beurt?''
''Zo praat je niet over haar!'' Youri nam het voor mij op en sloeg Nicolai met zijn vuist in zijn gezicht.
De badmeester kwam naar ons toegerend. ''Stop daarmee, gaan jullie allemaal het zwembad uit! Dit wil ik niet in ons zwembad!''
Ik zag dat Nicolai een bloedneus had. Ik had toch wel medelijden met Nicolai terwijl dat helemaal niet mocht. Hij noemde mij een hoer! Youri deed het juiste. Of zou hij ons nu nóóit meer met rust laten?
