''Wil je bij mij in bed slapen, Melissa?''
''Vind je het niet erg dat ik veel plek in neem door mijn buik? Vind je het eigenlijk niet erg dat je het met een zwanger meisje hebt?''
''Nee, ik wacht al 2 jaar op jou, nu hebben we het eindelijk en dat kind is van jou en alles wat van jou is, is belangrijk voor mij.''
''Wat lief! Dan kom ik graag bij jou slapen. Zullen we morgen na schooltijd naar het zwembad gaan om te zwemmen?''
''We hoeven helemaal niet naar het zwembad toe en ons kapot betalen. Wij hebben een overdekt zwembad. Wat jij niet weet is dat wij nog een vleugel hebben en op de beneden verdieping hebben wij een heel groot zwembad. We hebben ook een glijbaan, als je dat leuk vind.''
''Geweldig! Alleen ik durf niet te glijden met mijn baby.''
''Dat zou ik ook niet doen als ik jou was. Straks gebeurt er iets ernstigs.''
''Super lief dat je zoveel om mij geeft. Ik had ik een week geleden totaal niet gedacht. Was je echt al die tijd op mij? Zelfs toen je zo nors deed?''
''Ja, toen jij mij vroeg om je project partner te worden, moest ik mezelf heel erg beheersen omdat ik niet te enthousiast over wou komen.''
''Dat is je goed gelukt. Ik dacht dat je mij echt totaal niet mocht.''
''Als ik iemand echt leuk vind, houd ik afstand anders merken ze het.''
''Maar goed dat je mijn projectpartner bent geworden dan.''
''Zullen we gaan eten? Mijn moeder heeft nu het eten klaar en ik denk dat alle kinderen nu bij elkaar zijn speciaal omdat wij jou ons leven moeten laten zien. Kun je ze meteen ontmoeten. Mag ik je eigenlijk voorstellen als mijn vriendin of moet het als mijn project partner zijn.''
''Je mag mij je vriendin noemen maar straks denken ze dat jij de vader bent.''
''Nee, ze wisten al dat jij zwanger was. Ik vertelde ze heel veel over je. Twee jaar lang hebben ze alle verhalen aan moeten horen maar ze wisten nooit wie je was.''
''Ow, dan is dit een speciaal moment.''
We liepen naar beneden en de keuken zat bomvol.
Ik leerde iedereen kennen en moest heel veel handjes schudden. Michelle was het meest enthousiast. Ze had heel veel bewondering voor mij door mijn zwangerschap.
We hebben lekker van het eten genoten en we hebben veel gepraat over de verschillen tussen Youri's huishouden en dat van mij maar zoals Youri en ik allebei gewend waren, leefden we zonder vader.
''En hoe vond je de eerste dag bij ons in het gezin en hoe vond je mijn zus die zo blij met jou was?''
''Ik vond heel erg gezellig en ik kijk er ook eigenlijk naar uit hoe jij het bij ons zou gaan vinden. Ik heb alleen één vraagje.''
''Stel maar. Na deze dag mag je mij alles vragen.''
''Hoe doen we het met de baby? Jij bent mijn vriendje maar niet de vader. Je moet beseffen dat ik het heel druk krijg als de baby er is. Dan kunnen we zo'n dingen niet zo maar doen zonder dat de baby erbij is.''
''Ik snap dat. Ik kan toch heel vaak bij jou langskomen en als je naar mij toe komt kun je je baby meenemen. Mijn moeder heeft er 7 gehad, ze kan deze baby best in huis hebben.''
''Ik wil niet dat jouwn moeder er dan voor moet zorgen. Ik moet het zelf doen.''
''Ja, maar ik bedoel, als je hier logeert en de baby huilt kan mijn moeder je eventueel ook helpen. Ik wil best de vader voor het kindje worden. We moeten natuurlijk op een gegeven moment zeggen dat zijn of haar vader hem of haar in de steek heeft gelaten maar ik kan er toch voor het kindje zijn.''
''Dat vind ik erg lief.'' Ik gaf hem een dikke zoen en toen vielen we in elkaars armen in slaap.
