Being inlove is something that everyone has to experience. And yes masarap mainlove , gigising ka tuwing umaga na alam mo na pagbukas mo ng cellphone mo may mababasa kang "Goodmorning mahal kumain ka na dyan ah ingat ka rin at i love you so much" its one of best feeling . Hindi natin maisip ang isang bukas na wala yung partner natin, and yes minsan andun tayo sa point na naiisip na natin yung future nyong dalawa . Ang saya no ? Nagmamahal kayo e .
"Being alone was never hard before i met you" the cover says, which is nagiging mali natin once na mainlove tayo masyado nating dinidepende ang buhay natin sa partner natin, yung tipong "hindi ko alam paano kapag nawala sya" " hindi ko kayang mabuhay ng wala sya", here darling let say na at the age of 18yrs old naging kayo ng bf/gf mo so meaning to say for the past 17yrs of your life wala sya right ? So how come na hindi mo kaya na mabuhay ng wala sya ? . Actually kaya natin,kakayanin natin kung dumating yung araw na magsawa sya sayo at iwan ka nya , kaya mo . Oo sa una masakit kasi naginvest ka ng feelings at pagmamahal sa taong yun but always remember there is CALM after the storm there is a RAINBOW after the rain.
Ayokong i judge yung mga taong patuloy na nagstay sa karelasyon nila sa kabila ng lahat ng panlolokong ginawa sa kanila, i wont judge you guys kayo yan e kayo yung nagmamahal at kayo ang nakikisama . Pero sana hindi tayo nagstay dahil "3yrs na kasi kami " and so on, para sakin wala ng LOVE kung yun na lang ang nagiging basis natin. Sa tingin ko kailangan lang natin ng courage para sa sarili natin , tanungin mo ang sarili mo Mahal ko ba talaga sya ? Or nanghihinayang na lang ako sa tagal ng relasyon namin ?
Minsan kailangan nating manindigan para sa sarili natin at huwag idepende sa ibang tao ang kasiyahan natin
Ctto of the photo.
