Destined to Love You( I'm his obsession sequel) COMPLETED!

Chapter 22

Wendy's POV

Kumatok ako sa office nila kian at pagpasok ko mukhang galing sila 

sa seryosong usapan ni eunice.

''Hi''-nakangiting bati ni eunice at lumapit sa akin sa pagtayo niya

napansin ko kaagad na nagiging halata na ang baby bump niya.

''May kailangan ka ba?''-she asked ngayon ko lang napansin ng pagmature

ng boses niya parang kelan lang nung nagpapagawa siya ng assignment sa akin

at kapag  pinaguusapan namin mga crush niya.

''Iinvite ko sana kayo for dinner''- i said at biglang tumayo din si kian at 

di ko alam pero parang sumigla mga mata ni eunice.

''Sure'''-sabay pa nilang sabi at natawa na lang ako.

''Okay see you later''-paalam ko sana pero bigla akong pinigilan ni eunice

at hinila niya ako palabas at pumunta kami ng elevator pagpasok pa lang

namin bigla niya akong yinakap at nagulat ako pero ang mas kinagulat ko 

ay marinig siyang umiiyak

''I'm so sorry''-bulong niya tsaka ko siya yinakap din

''Bakit ka nagpapasorry? wala ka naman ginawang kasalanan''-i said

Umiling lang siya.

Bigla akong mapatingin ng bumukas ang elevator at nagulat yung

mga tao.

''Sige pasok lang hehe''-sabi ko mukhang akala nila inaway ko to.

Pagkababa namin inaya ko siya sa isang malapit na coffee shop

para doon magusap kasi umiiyak pa din siya.

''Tama na''-sabi ko at inabutan ko siya ng tissue.

Ilang minuto din bago siya huminto sa pagiyak at hinintay ko lang

siyang magkwento.

''Gusto kong magsorry para sa lahat''-umpisa niya at pinunasan niya

uli ang luha niya.

''Magumpisa nung nasa senior high pa tayo, alam ko naging mabuti 

kang kaibigan at pinagtaksilan kita, i'll admit nung naging busy ka non

sineduce ko siya kasi i was so in love with him back then at nagseselos

ako sainyo dahil alam kong nauna ako sa kanya pero bakit siya napunta

sayo kaya nung nagkachance ginrab ko ito kaagad, i'm really sorry di man

ako nakapagexplain at di man ako nakapagsorry bago ka umalisi know you 

suffered i was so guilty lalo na ng makita kita uli at kaya eto kinarma din ako''

sabi niya na habang lumuluha pa din.

Di ko na napigilan ang sarili ko at tumabi ako sa kanya at yinakap siya.

''Okay lang yan i already forgived you di ko lang napansin 

pero nagawa ko na i'm very happy for both of you.''-i sincerely said

kala ko okay na pero umiling siya at tinignan ako.