Chapter 17
Audynne Christopher Evans
"Christopher apo, hindi pa ba sinasagot ni Charlotte ang tawag? Any minute now dadating na ang mga Osbornes. Madilim na rin delikado pa naman sa dilim." kasalukuyan lang namang nakaharap si Tanda sa bintana tanaw ang madilim na langit. Its passed 7 in the evening at wala pa ang magaling kong kakambal na dinaig si Dora sa paglalakwatsa.
She might be enjoying the night with her boyfriend. Nailing kong tinawanan ang kalaswaang pumasok sa utak ko. Sa landi ba naman ng dalawang yon. Sorry to cockblock them but may curfew si Dora. Asan na ba yon? Ilang tawag na ang ginawa ko pero hindi niya parin sinasagot.
Panglimang tawag ko na ay hindi parin nasasagot ang tawag ko. The fuck? Minsan talaga napapaisip ako sa kaartehan ng kakambal ko, ang dami niyang inarte. Gusto pa ata niyang magpasundo. "Sunduin ko nalang Tan--" akmang kukunin ko na yung susi sa kotse ko nang may biglang nagdoor bell.
Mukang nandito narin pala ang mga pataygutom. On the second thought, I'll just stay here where foods are served. Bahala ka Kambal, umuwi kang magcommute. Hindi mo ako mauutusang sumundo sayo. May pera ka, may susi ka sa palasyo and you know your curfew.
Bumungad saakin si Tanda number two na may dala dalang wine. Mukang may mahabang paguusapan nanaman ang dalawang matanda. Naiiling kong tinignan yung naiwang na ugok, halatang bwisit sa suot nila. Lantaran ko silang sinalubong na may nakakalokong ngiti. Balot na balot lang naman sila ng Jacket, mukang mahal na mahal talaga sila ni Gramps at ayaw nitong nagkakasakit ang mga minamahal niyang apo. Napangiwi naman ako sa naisip ko.
"Ilang patong yan Lawrencio?" nambibwisit kong inusisa yung pinakabata sa kanilang muka lang namang ponkan sa suot niyang Orange na mga jacket. "Tigilan mo akong patanda ka." sabi ni Lawrencio saka mabilisang pumasok. Naiiling kong pinagmasdan ang likod niya. Masyado nanamang mainitin ang ulo, siguro siya nanaman ang napagtripan.
Nilingon ko yung natitirang tatlo na nagsisimula nang magsialisan ng jacket. Nandoon si Tobyas inaalis ang putanginang sunod sunod na pink na jacket. Kingina ang sakit sa mata. Kinikilabutan talaga ako sa galawan ni Tobyas, nakakabakla. Ganun din si Vicente, hindi ko rin mapigilang matawa. Kung yung isa ponkan ito naman repolyo sa pagsusuot niya ng Green na mga jacket.
Fuck. Pinakahuling pumasok si Dominiko na mukang Talong na Jutay. Hindi ko talaga pinigilan ang pagtawa ko at hinayaang marinig niya ito. Hindi ko talaga kinaya ang kabaduyan ng magpipinsang ito. Napakabantot na nga ng mga pangalan nila ay tinernuhan pa nila ito ng baduy na kasuotan. Ibang klase! Hinanap ko yung sasama sanang jutay kay Dominiko. Nang mapansin kong wala nang nasa likod niya.
"Wala yung kasama mong Jutay na saging?" dahil sa sinabi ko ay nakatanggap ako ng napakalakas na pambabatok. Itong ayaw ko sa lahat. Sa dinami dami ba naman ng magpipinsan si Seth pa talaga ang nambatok. Putangina ang bigat kaya ng kamay niya, kala mo madidislocate na yang leeg mo eh.
"Nagpaiwan si Zachario, nagiinarteng mababasa daw siya sa ulan." tanging pagtango lang ang nagawa namin habang kumakain ng Curry. Malamang pupunta ba yon, matapos kong sabihan na layuan si Auby? He can't flirt with my twin. Maling mali dahil nanjan si Crane. Putang ina mas boto ko pa Crane kaysa sa Zachariong iyon. Having their genes are not good. Nasa dugo na nila ang manloko at manakit ng puso ng babae. Sa maiksing salita. Pakboii.
