t w e n t y-f o u r

17 8 2
                                    

Chapter 24













"Bida ang saya!" Tinitigan ko si Nihahabol. "Seriously? Jollibee?" natatawa kong siyang hinarap pagkaupo namin sa table namin. Nagorder na siya ng Chickenjoy, fries saka coke float since yun din ang gusto kong upakan. I can't believe na pumapasok din pala tong psycho na to dito.










"Yeah, para sa bata." ngumiti siyang parectangle habang inaabutan ako ng straw making me eye at him. Hindi ba baliktad? Siya kaya tong mukang atat maglaro sa play place. "Speak for yourself." I stucked my tongue out saka kinagat yung chicken legs. Damn, ang hirap na ngang maging dyosa, papahirapan pa sa gutom. Hayys. Life is quite hard.









"Thanks for the meal anyway." I smiled at him habang ngumunguya ng chicken. Hindi ko alam kung ano nang gagawin ko kung di niya ako pinakain. Damn I might die from starving kahit na ilang oras lang ang lumipas. "No, You owe me."Nakangisi siyang sumisipsip sa float niya. Fine by me then.









"Whatever you say." poker face kong sabi na siyang ikinalawak lalo ng ngiti niya. "You won't ask me?" di makapaniwalang tanong niya habang tumatawa. "No." Straightforward kong sabi saka ulit sumubo. I'll ask him later, Ghad I need to eat. "Okay." kumain narin si Nihahabol nang matigil ito at tumingin saakin ng may kunot noo. What now?












"May allergy ka diba? Akin na yan." akmang hihilahin niya na yung plato ko nang ilayo ko ito at tignan siya ng masama. For Pete's sake walang allergy allergy sa taong gutom! Saka paano niya nalaman--"Sinong may allergy?" pagpapatay malisya ko just to eat. Damn, hindi ko naman ikamamatay ang pagkain ng manok, itlog o kahit ano pang lamang dagat. Bukod sa pangangati lang ng mata ko....but that's all.










"Ya!" tumayo na ako kahit pinagtitinginan na kami ng ibang customers. Ano ba yan Nihahabol pakainin mo lang ako. That's all. I must've been looking like a dork running around Jollibee. Dahil hindi kinaya ng kahihiyan ko at gutom narin ay nagpunta akong third floor since oonti lang yung tao at mga bata lang ang nandoon since dun din yung Play Place while Nihahabol's searching for me.









"Opps! Sorry." I accidentally bumbed into a kid nang mapadpad ako don, nang lingunin ko yung bata kung nauntog ba siya ay natigilan ako. "Okay lang po." said the kid whose smiling at me behind those dirts in his little face and even if he's clothes are torned. Lumuhod ako nang maging kapantay ko yung level ng bata since alam kong nasa baba pa naman si Nihahabol naghahanap saakin.










"Kumain ka na ba?" tanong ko sa bata habang inaayos yung damit niya. Isang tingin palang ay alam mo nang hindi pa ito kumakain at halatang pumasok lang dito para makipaglaro. Lalong nabasag yung puso ko nang umiling ito kaya naman ay inaya ko siyang umupo muna sa isang tables dito kahit na nagaalangan siya.










"Sinong kasama mo?" Maybe he's parents are here--I doubt. Kanina pa akong lumilingon sa paligid pero wala namang mga Adults dito maliban saakin at sa crew ng Jollibee. Damn, naawa ako sa lagay nitong bata. I gave him my meal kahit na medyo nakagat na yung chicken since di ko rin lang naman makakain ito. Damn you Nihahabol nakakainis ka for reminding my allergies.










"Ako lang po." he flashed me a tootles smile. Gutom na gutom niyang inupakan yung binigay ko. Dahilan para lumambot lalo yung puso ko seeing him this hungry. Yung lahat ng kalaro niyang bata may kinakain tapos siya nakikipaglaro lang doon walang wala. Pero kahit na ganon ay nakangiti parin siya. For his young age I really pitty the world. Ang aga niyang namulat sa realidad. Sa hirap ng buhay.









Back To Square OneTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon