-4-

104 11 18
                                    


Sabah alarmın sesiyle uyandım. Tam üstümü giyinecekken bugünün cumartesi olduğunu fark ettim. Ne kadar salağım diye düşündüm ama artık uykum kaçmıştı. Kahvaltımı yaptıktan sonra Harry'nin evine yürümeye başladım, bugün bana kurs verecekti. Eve ulaştığımda Anne beni her zamanki gibi cana yakın bir şekilde karşıladı. Gerçekten çok tatlı bir annesi vardı.

***

"Addy, ne kadar hızlı öğreniyorsun!" Ben bu bare akorları yapmak için en az beş ay uğraşmışımdır."

Gülümserken Anne'nin yaptığı kurabiyelerden ağzıma sıkıştırdım. Harry bu halime bakıp gülüyordu. Ama artık onun yanında rahat davranabiliyordum.

"Eee Harry, kendin beste de yapıyor musun?"

"Aslında düşündüm ama şarkı sözü yazma konusunda hiç yeteneğim yok. Bir kez denediğimde yeni okuma öğrenen birinci sınıf kitaplarındaki metinler gibi bir şey çıkmıştı ortaya." Diyerek güldü. Ben de ona karşılık verdim.

"O kadar kötü olduğunu düşünmüyorum, okumama izin verir misin?"

"Şu an nerede olduğunu bilmiyorum, ama söz pazartesi bulup sana vereceğim. Bu arada Addy, sen şiir yazıyordun, derste?"

Benim şiirimi kullanması çok büyük aptallık olurdu. Hem zaten üç beş satır bir şey yazmıştım. Omuz silkerek cevap verdim:

"Sadece bir şeyler karalıyordum."

Dedim ve konu kapansın diye hemen devam ettim:

"Yarın bir şeyler yapmak ister misin?"

Mahcup bir şekilde konuşmaya başladı:

"Yarın Redditch'den sevgilim gelecek. Ama söz sonra buluşuruz."

Bir anda donup kalmıştım. Sevgili mi!? Tamam yani buna kızmaya falan hakkım yoktu ama kendimi kötü hissetmiştim. Galiba onun bana karşı bir şeyler hissedebileceğini falan düşünmüştüm...

***

Eve geldiğimde baya ağladım. Harry'nin sevgilisinin olması beni çok etkilemişti. Galiba içimdeki kötü hissin ne olduğunu bulmuştum: kıskançlık. Kız güzel miydi acaba? Kesin sarışın renkli gözlü, uzun boylu mükemmel bir kızdı. Ona da böyle bir kız yakışırdı zaten. En azından benden güzel olduğu kesindi... Bu düşünceleri aklımdan uzaklaştırmak için şiir yazdığım kağıdı elime aldım ve yeniden okudum. Şu anda bu şiiri yazmak istememiştim. Elime başka bir kağıt aldım ve Harry'nin sevgilisini düşünerek yazmaya başladım:

Bencilim biliyorum,

Ama seni onunla görmek istemiyorum

Bencilim biliyorum,

Sana söyledim ama biliyorum ki hiç dinlemedin.

Umarım anlarsın, içinde bulunduğum durumu

O senin tenine dokunurken

O benim olmam gereken yerde,

Benim olmam gereken yer...

Ama sen beni kanatıyorsun.

Son kısma geldiğimde nasıl devam ettireceğimi bilememiştim. Bunu da sonra devam ettirmeye karar verdim ve elime gitarımı aldım... Artık bir şarkı öğrenmenin zamanı gelmişti...

Gitarımı çalarken annem odadan içeri girdi.

"Addison, bebeğim ne kadar güzel çalıyorsun!" diyerek bana sarıldı. "Seni o kadar özledim ki... Bana kızmıyorsun değil mi?"

Gerçekten annemi görmeyeli çok zaman olmuştu. Aynı evde yaşıyorduk ama hiç birbirimizi görmüyorduk. Bazen beni umursamadığını düşünüyordum. Karşılık olarak başımı iki yana salarak gülümsedim. Bu anın tadını çıkarmam lazımdı... Ona sarıldım ve sessizce ağlamaya başladım, hiç farkına varmamışım, uykuya dalmışım.

Wuh- woman lalalalala🎶🎶 , Lütfen oy verip yorum yapar mısınız🌺🌺. Yarın görüşürüz😍😚💋

Our Dream | hsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin