Bugün yine tatildi yani ben çok mutluydum. Yatağımdan tam kalkacakken mesaj geldi:
Harry:
-İlişki dersleri alabilir miyim?
Addison:
-Harry, bunu hayatında hiç sevgilisi olmamış birine mi soruyorsun? Bence Kristy, Sherry ya da Bertha sana yardımcı olabilir ayda bir sevgili değiştiriyorlar sonuçta...
Beni görmezden gelip devam etti:
Harry:
-Kalbi kırık bir kıza kendimi nasıl affetirebilirim? Biz sanırım ayrıldık :/
İçimden sevinç çığlıkları atarken yanıt yazdım:
Addison:
-Harry üzgünüm, gerçekten yardımcı olamam. Kendini üzme
Harry:
-Tamam teşekkür ederim yine de Addy :/ Bugün bize gelir misin? Belki sana başka bir şiirimi daha gösteririm.
Addison:
-Tabi, hemen.
***
Harry'nin odasına girip kanepeye oturduk. Gerçekten üzgün görünüyordu.
"Kendini üzme sen yürütmek için elinden geleni yaptın, eminim."
"Annemin aptal işleri yüzünden Redditch'den ayrılmasaydık şu an birlikte, onunla olabilecektim."
Gözleri hafif dolmaya başladığında ona sarıldım ve bu sefer ağlamaya başladı:
"Harry, lütfen ağlama. Üzülüyorum."
Bu kızın ne özelliği vardı da bu kadar seviyordu anlamıyordum. Birkaç dakika daha öyle durduktan sonra çalışma masasından bir kağıt alıp bana uzattı:
"Bunu onun için yazdım."
Bu otel odasında yalnız başıma uyandım.
Kendi kendime oynadım, neredeydin?
Geri uyudum, öğlene doğru sarhoş oldum
Daha önce hiç bu kadar kötü hissetmemiştim.
Sen gittiğinden beri hiç konuşmadık.
Sessizliğin rahatlatıcılığı çok abartılıyor.
Neden hiç sessizliği bozan ilk kişi olmuyorsun?
Telefonum bile senin aramanı özledi, bu arada...
İşten tanıdığın bir arkadaşını gördüm,
Senin iyi olduğunu söyledi.
Eski tişörtümü ona verdiğini gördüm.
Eskiden benim olan diğer her şey gibi...
Belki bir gün ararsın ve senin de üzgün olduğunu söylersin,
Ama sen, sen bunu asla yapmayacaksın.
Tıpkı sana benzeyen bir kız ile uyandım,
Neredeyse senin ismini söyleyecektim...
***
Eve gittiğimde anneme aklımdan geçenleri söylemeye karar verdim:
"Anne bence sen uyuşturucu kullanıyorsun."
Farkındayım biraz ani bir şekilde olmuştu ama artık içimde saklayamazdım:
"Ne alakası var. Saçma-"
"Bak anne, ben artık küçük bir çocuk değilim ve bazı şeyleri anlayabiliyorum. O adam yüzünden olduğunun da farkındayım, bence ya onu hayatından uzaklaştır ya da ben polise şikayet ediyim ve hapse girsin."
"Addison sen ne dediğin farkında mısın! Kimseyi şikayet edemezsin ve istediğim kişiyle de yaşarım. Şimdi git."
Tabiî ki bu konu bu şekilde kapanmayacaktı. Yarın Andy ile de konuşacaktım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Our Dream | hs
FanfictionHayatıma son vermeyi düşündüğüm bir zamanda, kıvırcık saçlı yemyeşil gözleri olan bir çocuk beni bambaşka bir insana çevirdi...