Our Dream | hs

-5-

Okul kapısından içeri girdiğimde Harry ile yürümeye başlamıştık. Merakıma yenik düşüp sordum:

"Nasıl geçti buluşmanız?"

"Gayet güzeldi Addy, biliyor musun farklı okullarda ilişkimizi sürdüremeyeceğimizi düşünmüştüm ama tamamen yanılmışım. Dün sanki hiç ayrılmamış gibiydik."

"Ne güzel umarım hep böyle devam edersiniz."

Son laflar ağzımdan nasıl çıkmıştı bilmiyorum ama şuan tek düşündüğüm o kızı ve Harry'i boğazlamaktı. Dayanamayıp bir soru daha sordum:

"İsmi ne peki?"

"Margery, belki bir gün geldiğinde tanışırsınız. Sonuçta bu okuldaki tek arkadaşımsın."

Gülümseyerek karşılık verdim. Aslında tanışmayı isterdim. Dış görünüşünü merak ediyordum ama o karşımda dururken boğazına atlama riskim de vardı. Bunları düşünürken kendimi çok aptal hissettim. Ne saçmalıyordum ben? Aynı salak ergen kızlar gibi davranıyordum.

***

Başım sıraya dayalı uyuklarken Harry bana fısıldadı:

"Addy galiba çantalarımızı kontrol etmek için gelmişler."

Tamamen aklımdan çıkmıştı. Ayda bir kere kontrole gelirlerdi, herkes çantalarındaki uyuşturucu, alkol sigara gibi şeyleri saklamaya çalışırdı telaşla. Ben asla kullanmazdım, o yüzden içim hep rahat olurdu. Sıra tam bana geldiğinde Berthy'nin bana göz kırptığını gördüm. O anda kafama dank etti. Çantama uyuşturucu koymuştu. Ne yapacaktım ben şimdi? Okuldan uzaklaştırma alacaktım üstüne üstlük adım uyuşturucu bağımlısına çıkacaktı, bunlar önemli değildi. Tek önemli olan ya Harry bana inanmazsa? Artık çok geçti rehber öğretmenimiz çantamı aramaya başlamıştı bile. İçinden sarı paketli bir toz çıkardı. Bana şaşkın bir şekilde bakarken konuştu:

"Çabuk odama gel Bayan Allen"

Çok utanmıştım, Harry bana şaşkın bir ifadeyle bakıyordu. Şok olmuş gibiydi. Başımı öne eğerek öğretmenimiz Bayan Dawson'ı takip etmeye başladım. Odasına girdiğimizde bana karşısındaki koltuğu işaret etti:

"Otur."

Sessizce oturdum ve Bayan Dawson'ın bir şey demesini beklemeye başladım:

"Uyuşturucu kullanmaktan dolayı başına kötü şeyler gelebileceğini hiç düşünmüyor musun? Sürekli bu konu ile ilgili seminerler veriyoruz demek ki bizi hiç dikkatte almıyorsun. Bir sorun yaşadığında uyuşturucu gibi maddelere değil, bize danışmalısın. Bu tarz maddeler geçicidir, ama konuşarak çözüm bulmak kalıcı sonuç verir. Bekle."

Dedi ve telefonundan bir numarayı tuşladı, birkaç dakika konuştuktan sonra telefonu kapattı ve bana döndü:

"Şanslısın sadece bir hafta okuldan uzaklaştırma aldın. Anneni arıyorum gelip seni alsın."

"Ama Bayan Dawson, açıklama yapmama izin verin, o benim değildi. Sınıfımızdaki biri çanta-"

Sözümü kesti ve konuşmaya başladı.

"Ben bunları çok duydum Bayan Allen. Şimdi evine gidebilirsin."

Bu kadar adaletsiz bir okul olamazdı. Berthy'nin ne yapsa yanında kalıyordu. Şimdi bu olay sicilime işleyecekti ve para kazanmak için tek umudum olan lanet olası iğrenç bir üniversiteye bile giremeyecektim.

Eve yürüyerek gittim ve çalışma masama oturdum. Daha sonra aklıma bir şey gelmiş gibi dolabıma doğru ilerledim. Aradığım şeyi bulunca kesik bir nefes aldım. Uzun zamandır bunu yapmamıştım ama iyi hissettiriyordu. Yaranın acısı kendi ruhsal acımı biraz olsun unutturuyordu. Kolumdaki kesik kanarken gözyaşlarım elmacık kemiklerimden akmaya başlamıştı bile. O an tek düşündüğüm intikam almaktı ama yapamayacağımı biliyordum...

Farkındayım biraz bunalım bir bölüm olmuş ama güzel bölümler de var😏 Lütfen oy verip yorum yapmayı unutmayın.🌺🌺💜