Our Dream | hs

-8-

Uyandığımda hemen markete gittim ve birkaç tane havuç ve süt aldım. Çünkü Harry bana havuçlu keki çok sevdiğini söylemişti. Ben de onun için yapacaktım. Dün gece şarkının ritmi ile ilgili kafamda birkaç şey kurgulamıştım bakalım ortaya nasıl bir şey çıkacaktı. Keki fırından aldığımda zil çaldı ben de koşarak açtım:

"Günaydııın" diyerek içeri girdi ve gitarını kanepeye bıraktı:

"Bu mükemmel koku nereden geliyor bakalım" dedi ve mutfağa ilerlemeye başladı.

"Addy havuçlu kek yapmışsın! Çok muhteşem görünüyor" dedi ve her zamanki çarpık gülümsemesini yüzüne yerleştirdi.

Kek ve kahvelerimizle birlikte kanepeye oturduk ve ikimiz de gitarlarımızı aldık. Yarım saat boyunca şarkı sözlerini okuduk ve bir şeyler yapmaya çalıştık. En sonunda ben bir öneride bulundum:

"Harry bence..." dedim ve parmağımla kağıttan şiirin o kısmını buldum:

O iyi bir kız,

O öyle iyi bir kız ki...

Evet, o iyi bir kız

O bana iyi geliyor

"Bu kısım nakarat olsun. Eğer uymazsa sonra değiştiririz."

"Biliyor musun ben de öyle düşünmüştüm, zaten diğerleri uymuyor ki."

Sonra aklıma bir şey daha gelmiş gibi Harry'e döndüm:

"Ama çok kısa olacak aralara bir şeyler eklemeliyiz."

Biraz daha düşündükten sonra Harry bana döndü:

"Sadece la la la desek nolur" dedi gülerek. Sonra devam etti:

"Tabiî ki şaka yapıyorum. 3 yaşındaki çocuk için şarkı yapmıyoruz burada."

Aslında mantıklıydı, bazı şarkıcılar öyle yapıyordu:

"Bence söylediğin gayet mantıklı, hem zaten araya eklenebilecek doğru düzgün başka bir şey yok."

***

Birkaç saat boyunca çalışmıştık. Çok az da olsa bir yol katetmiştik sonuçta. Benim çok umudum yoktu ama Harry çok heyecanlıydı. Ben de ona uymaya çalışıyordum.

Yemek yemek için mutfağa indiğimde annem yanıma geldi ve konuşmaya başladı:

"Yarın okula gidiyorsun değil mi?"

Hafifçe başımı salladım. Birkaç dakika sonra annem yine konuştu:

"O şiirler kimin için söyle bakalım."

Sınıfımdaki kimseyi tanımıyordu bile, söylesem de bir şey değişmeyecekti. Ben de cevap verdim:

"Hiç kimse, öylesine yazdım. Önemli değil"

Annem zaten beni dinlememişti. Neden bilmiyorum son bir haftadır sürekli sarhoş gibi davranıyordu. Beni hiç dinlemiyordu zaten ortalıkta da gözükmüyordu. Onun için endişelenmeye başlamıştım ama elimden gelen bir şey yoktu. Annem karşımda otururken sormaya karar verdim:

"Anne iyi misin?"

Başını masadan kaldırdı, gözlerinin içi kırmızıydı:

"Ha ne dedin. Şey ben iyiyim neden olmayayım."

Diye cevap verdi yine sarhoş gibi ve devam etti:

"Addison yarın bir ara konuşalım tamam mı, sana bir şey söylemem gerek."

Dedi ve kalkıp televizyonun karşısına oturdu. Ben de odama çıktım.

***

Yarın okula gidince kesin herkes bana bakıyor olacaktı ve aralarında fısıldaşacaklardı. Kesin aralarında lakap da takarlardı. Bunları düşünmemeye çalıştım ve bir şarkı açtım. Hiç farkında olmadan derin bir uykuya daldım...