Horse Problem

Naar opa en oma

"Meisjes, hebben jullie je spullen?"
vraagt papa naar boven. "Ja!" schreeuwen we naar beneden. Natuurlijk heb ik heel veel penny's in mijn koffer gedaan en natuurlijk mijn dagboek. Ik prop nog snel de oude paardrijdbroek in mijn koffer, die hebben we van onze nicht gekregen. Ook Maud heeft een paardrijdbroek in haar koffer gestopt.

Ik moet moeite doen om mijn koffer dicht te krijgen. "Ik help wel even." zegt Maud en ze springt op mijn koffer. "Gast!"
Ik rits mijn koffer dicht en zie dat die veel dikker is dan die van Maud.
"Mijn koffer is veel dikker."
"Wow ja! Wat heb jij er allemaal wel niet in?"
"Tja, laten we gaan."
We doen ons best om de koffer tillend van de trap te krijgen maar dat gaat lastig. Als ik op de laatste trede ben, laat ik mijn koffer met een plof zakken. *PLOF*
"Nikki?" vraagt papa op zo'n manier alsof hij weet dat ik het was.
"Waarom ik?" zeg ik lacherig.
"Dat weet ik gewoon", zegt hij plagerig.

"Dankje - wel," zegt papa met een zucht terwijl hij de koffers in de auto tilt, "wat hebben jullie hier allemaal in zitten? Pfff."
"Ehh, gewoon de dingen die we nodig hebben." zeg ik.
"Ga maar vast in de auto zitten." zegt hij.
We doen precies wat hij zegt.

"Heel veel plezier papa en mama", zeg ik en ik geef ze omstebeurt een knuffel. "Dankjewel, jij ook!" zegt papa. "Dankje liefje, jij ook heel veel plezier", zegt mama.
"Dankje!"
Dan geeft Maud ze ook een knuffel.

We zwaaien papa en mama uit.
"Hoi opa en oma!"
We knuffelen ze.
"Willen jullie wat drinken?" vraagt oma. "Eh jawel, ik wil wel gewoon ranja." zeg ik.
"Ik ook." zegt Maud.

"Zo, alsjeblieft." zegt oma als ze onze ranja neer zet. Dan gaat ze naast opa zitten. Hij leest een blad. "Wat zullen we eens gaan doen?" vraagt hij op een gegeven moment, en slaat zijn blad dicht en legt het naast hem neer.
"Oh, ik heb een heel leuk idee! Zullen we vandaag naar ponykamp Heerenveen gaan?"
"Eh, ponykamp Heerenveen?"
"Ja, dat is hier een uurtje vandaan!"
"Ik zou eventjes kijken, oké?" zegt opa.
"Maar ponykamp is toch dat je daar blijft slapen?" vraagt oma. Ze buigt zich voor over om bij haar thee te kunnen. "Ja, dat dacht ik wel." zegt Maud. Als opa het gevonden heeft zegt hij: "Ja, dat is inderdaad met slapen. Willen jullie daar graag heen?"
"Jaa!! Heel graag!" zeggen we tegelijk.
We geven elkaar een high five en vervolgens een knuffel. "Nou, we kunnen wel even gaan kijken daar, toch Madelief?" vraagt opa, "De meiden willen het wel heel graag."
"Ja, is goed. Dan gaan we na het drinken in de auto." zegt oma.
"Yes!!!!!!!!!" roepen we.
Ik loop naar opa en oma om ze een knuffel te geven. Ze zetten hun drinken neer en nemen de knuffel aan. "Dankjewel!"

Ik pak mijn mobiel uit mijn jaszak en begin te appen:

'♡♡HorseFriends♡♡' app:

Ik, 12:47: Yehesss, we gaan naar ponykamp Heerenveen!

Ik loop naar de kapstok om mijn jas te pakken. 'Oja, de paardrijdbroek!'
"Oma, ik heb nog een oude paardrijdbroek van Mare. Heb ik nog even de tijd om die aan te trekken?"
"Ja hoor, ga maar snel."
Dan kom Maud naar haar koffer rennen en haalt ook een oude paardrijdbroek eruit. Snel kleden we ons om. "Zou ik mijn mobiel nog meenemen?" vraag ik, "Nee hè? Ik denk dat we die toch niet gaan gebruiken." Maud knikt en zegt, "Ik neem hem wel mee voor in de auto."
"Ja, ik ook."
"Ik denk dat we daar wel laarzen en caps kunnen lenen, en al die dingetjes." zegt Maud.
"Hoezo, denken jullie dat jullie mogen rijden?" zegt oma ineens.
"Ehh, ja, het is ponykamp. Op ponykamp verzorg je een paard en ga je er mee rijden." zeg ik.
"Ik bedoel, van ons mag het niet."
"Eh, maar... oh.." zeggen we beteutert.
"Komen jullie mee in de auto?" vraagt oma en ze doet de deur open.
"Ja.. *zucht*", en we lopen achter oma aan. Als opa de deur achter zich dicht trekt, stappen er de auto in.

"Wat jammer dat we niet mogen rijden. Ik had me er helemaal op verheugd." zeg ik.
"Ach ja, ik ook. Maar andere dingen doen met je paard is ook heel erg leuk. Vind je niet?" vraagt Maud met een zielige stem.
"Ja, je hebt gelijk."
Opa start de auto en begint met rijden. We zijn we stil en zitten we wat op onze mobiel. Hé, ik heb een appje in de HorseFriends app. Ik open het:

'♡♡HorseFriends♡♡' app:

Sam, 13:00: Oh, zo lucky!! Ik ben er ook een keer geweest, weetje nog dat ik dat vertelde? Super leuk daar!

'Ze is nu helemaal blij, en dan moet ik gaan vertellen dat het niet door gaat. Oh nee...'

Ik, 13:02: Nou, het gaat niet meer door... echt heel jammer. We gaan er wel heen maar we mogen niet rijden!

Sam aan het typen...
Sam, 13:02: Oh, dat is echt heel jammer ja. Want rijden is super leuk. Je krijgt daar namelijk (als je wilt) korte lessen, soms ook springen. Super leuk! Sorry, ik zou jullie niet zo lekker maken want ja... byee girlss, als nog veel plezier!♡♡

Ik, 13:02: Geeft niet hoor, jij kan er niks aan doen! Thnx!♡

Maud aan het typen...
Maud, 13:02: Dat lijkt me zooooo leuk! Echt zo jammer dat het niet mag.. XX

Ik kijk naar Maud. Ze ziet er verdrietig uit, maar ze huilt niet. Ze vindt het echt heel erg jammer... ze baalt echt heel erg.

"Meisjes," zegt oma na 5 minuten, "heb ik jullie teleurgesteld?"
"Nee hoor, het is prima zo", zeg ik.
Maud knikt. "O, dat van net was eigenlijk een grapje, maar als jullie het toch niet erg vinden, kunnen we ook alleen even naar de paardjes kijken. Kijken is met de ogen." grinnikt oma. "Ohh, oma! Dat was echt gemeen!" lach ik.
"Dus we mogen wel rijden?" vraagt Maud. Ik hoor in haar stem dat ze nog een beetje onzeker is.
"Ja tuurlijk! Gaan jullie maar lekker je gang. Maar let even op wat ik nu ga zeggen, passen jullie wel goed op? Ik weet het jullie zijn oud genoeg maar we zijn zuinig op jullie!" zegt oma serieus. "Ja oma, dat zullen we zeker doen!"

"Yes!! Dat was echt een stomme prank maar, we mogen nu wel alles doen!" zeg ik blij. "Oh Nikki! I love you..", en ze geeft me een knuffel. "Oh Maud, I love you to.."
"Meiden, kijk eens naar buiten!" zegt opa. Hij rijd een parkeerterrein op.
"O Nikki, we zijn er!"
"Joepieeeeeeee!"
We doen meteen onze gordels af en springen de auto uit. "Voorzichtig", zegt opa.
"Kom, we gaan ons aanmelden." zegt opa. We lopen richting het aanmeld hok. "Sjips!", ik houd Maud tegen, "Maud, dan moeten we ons huisje nu al, ehh..." zeg ik geschrokken.
"Oja sjips!!! Ehmm... en nu?"
Ik blijf stil. Dan zegt Maud opeens: "Opa en oma?"
"Nee, niet doen!" gil ik zowat tegen Maud.

(Hey, ik heb de 1219 woorden bereikt! Sorry voor weer een cliffhanger. Ik weet zelf niet of ik er goed in ben en sorry voor het misschien saaie deel maar, ik beloof dat het heel leuk gaat worden!!♡♡♡)