Horse Problem

Mogen we rijden?

"Wacht even!" sist Maud naar me.
"Nee, Maud niet doen!" Ik ga voor haar staan. Want blijven praten helpt blijkbaar niet. "Ga eens aan de kant!"
Ze duwt me aan de kant waardoor ik bijna struikel over mijn eigen voeten.
"Ja, wat is er meisje?" vraagt oma terwijl ze zich om draait. "Mogen wij inchecken? Want wij vinden dat namelijk heel erg leuk! Dan kunnen jullie vast op een terrasje zitten, dat wouden jullie toch graag?"

Ik heb er wel vertrouwen in, die zus van mij kan dat wel!

"Ach, we zijn er nu toch, laat ons dat maar even doen, dan kunnen jullie vast lekker bij de paarden gaan kijken." zegt oma lief. "Oh nee, en nu?" zeg ik vol stress. "Ehh..", het blijft even stil, "Oké, dan gaan wij vast kijken bij de paarden, tot zo." zegt Maud en we joggen naar de paarden.
"Weet jij waar de paarden staan?"

"Wat is deze ontzettend schattig, zoooo liefff.." zeg ik en ik aai een heel lief schattig klein shetlandertje over haar hoofd. Ze heeft een hele mooie kleur vacht, een beetje zo'n kleur van een haflinger.

"Deze ook, eigenlijk allemaal!"

"Hoe gaan we opa en oma ooit over halen dat we hier blijven slapen dit hele weekend?" vraag ik plotseling na een lange stilte.
"Ehm, dat, ehh.. dat zien, dat komt vanzelf wel. Denk ik". Dat 'denk ik' komt er een beetje onzeker achteraan.
"Ja, denk het ook."

"Wat willen jullie drinken?" herhaalt oma van de ober. "Doe mij maar een Ice Tea alstublieft", Maud zegt hetzelfde.

"Oké, komt eraan", zegt de ober als opa en oma ook iets te drinken besteld hebben.

"Opa, mogen wij vragen of wij mogen paardrijden hier?" vraagt Maud kort nadat ze haar glas met drinken neergezet heeft.

"Ja hoor, van mij wel. Waar wil je dat vragen dan. Bij zo'n medewerker?"

"Ja dat kan, maar ik dacht misschien kunnen we dat ook bij de receptie vragen. Hoelaat en waar het is enzo."

"Dat is wel slim ja, doe dat maar. Drinken jullie het wel eerst even op?"

"Ja!"

Hijgent van het rennen komen we aan bij de receptie, "Hallo dames, kan ik jullie helpen?"

"Ja", *hijg hijg*, "kunnen wij hier paardrijden?"
"Jazeker kan dat, hebben jullie de pony's nog niet gezien?"
"Jawel, ze zijn heel lief!"
"Nou, dan krijgen jullie van mij een boekje, hier zie je een plattegrond met de informatie over activiteiten. Dus hoelaat en waar", terwijl ze praat wijst ze sommige dingen aan.
"Oké, heel erg bedankt!"

We lopen een stukje weg van de receptie en dan kijken we in het boekje, "Wat han-" Ik kan mijn verhaal niet afmaken of Maud praat er al doorheen: "Kijk! Hier is de manege, nummer 8", en ze bladert door het boekje om de informatie over paardrijden te vinden.
"Ja hebbes!"

- Paardrijden -
Vrijdag:

Van 11:00 tot 16:00 is de manege open en ben je altijd welkom. Als je hier binnenkomt komt er altijd een medewerker naar je toe lopen die vertelt wat je moet doen. Wil je weten wat? Ik zou zeggen: Check het!

Zonder iets tegen elkaar te zeggen lopen we richting de manege.
Als we eenmaal binnen zijn komt er
-net zoals er in het boekje stond- iemand naar ons toe lopen.

"Hallo meiden, welkom in onze manege. Jullie willen dus graag paardrijden neem ik aan. Ik zou mij even voorstellen, ik ben Michelle", zegt ze vrolijk en ze geeft ons een hand. Ik doe hetzelfde en zeg:
"Ja, ik ben Nikki."
"Hoi, ik ben Maud!"
"Nou, loop even met mij mee naar het bord." We doen wat zij zegt.

Ik krijg een aantal kriebels in mijn buik.

"Hier zie je het bord", ze toont het bord. "Als eerste nemen we even door wat voor een regels jullie allemaal al kennen, en dan vertel ik jullie nog andere instructies. Daarna lopen we richting de stallen waar alle paarden en pony's staan en zeg ik welke pony jullie krijgen. En tot slot zadelen we de pony's op en geef ik jullie paardrijles. Hebben jullie er zin in?"
"Ja heeeeel erg!" roepen we tegelijk met een big smile op ons gezicht.

Na de uitleg en de regels lopen we naar de stallen. "Ik ga even kijken door middel van meten en wegen op welke pony jullie kunnen. Ik zie dat jullie allebei al een mooie paardrijdbroek aan hebben."
"Dankjewel!"
"Bedankt!"
"Goed, Nikki, kom jij maar hier staan."
Stiekem ben ik blij dat ik als eerste mag. Michelle zegt dat ik 1.60 m ben.
"Oké goed, en nu mag je op de weegschaal gaan staan", ik doe wat ze zegt. "41 kilo, netjes hoor! Oké dat is goed, Maud kom jij even hier?"

"1.63 meter en 42 kilo, zozo, dat is ook netjes hoor! Goed, trek je schoenen maar aan en loop even mee."

"Kijk, Nikki, je mag kiezen, leuk hè? Deze ontzettend lieve Haflinger pony of deze iets ondeugendere Welsh pony. Dan moet ik wel één dingetje weten, hebben jullie al vaker gereden?"

"Nog niet heel vaak dus ik denk dat de haflinger iets beter is."

"Ja dat denk ik ook. Oké, mooi, dan krijg jij deze! En Maud, jij mag ook kiezen! Tussen deze lieve Fjord of de iets snellere kleine Fries."

"Ik heb ook nog niet heel veel of vaak gereden dus ik denk die eerste."

"Oké, ja dat lijkt me verstandig! Dan zou ik ze even pakken en mogen jullie ze straks met mijn hulp gaan opzadelen, weten jullie hoe dat moet?"
We antwoorden met 'half, niet helemaal'.
"Oké dan ga ik het voordoen met dit paard hier naast mij, Balinio. Trouwens de pony van Nikki heet Bailey en de pony van Maud heet Mikky."
"Ahh, cutee..." zeggen we tegelijk.
"Oké meiden, let goed op. Pak als eerste het dekje en leg die zo neer."
Ze doet het voor en ik leg hem precies zo neer als zij. "Ja, heel goed Nikki. Maud nog iets hoger, iets meer naar voren. Ja, zo ja. Super! Dan pakken we het zadel. Leg de singel nog maar even aan de kant. En leg het zadel even hoog als het dekje. Gewoon er op leggen. Ja zo. En dan doe ik even de singel want die is nog een beetje lastig."

Als ze de singel gedaan heeft doen wij het hoofdstel. "Het lukt niet helemaal, kun je me even helpen?"
"Ja tuurlijk. Zo, één twee en tada. Zo moet het. Valt best mee hè? Maar voor een eerste keer snap ik dat het nog een beetje moeilijk is."

"Doe deze cap maar even op." zegt ze als ze terug komt lopen.

"Oké, alles klaar?"
"Ja"
"Ja"
"Mooi, dan kunnen we gaan. Borstelen hoeft niet want dat hadden andere mensen al gedaan. Pak de teugels vast en loop aan de linker kant naast je pony en kom maar achter mij aan."

We zijn wel op de goeie tijd gekomen want er is net een les af.
"Oké, loop even naar het midden van de bak."
We lopen dus naar het midden van de bak, precies wat zij zegt. Ze is heel erg aardig.

Ik heb er heel erg veel zin in.
"Oké, stap maar op. En voor de rest doen jullie wat ik zeg. Heel simpel", zegt ze lief.

(Oehhhh, sorry mensen.. jullie hadden vast net zo'n zin in de paardrijles en dan moeten jullie weer wachten.
Haha jammer joh, nee sorry.
En ik zit al weer op de 1239 woorden XX)