CANŞİKÂR

3.Av

#The Lumineers-Ophelia#

Yeni bölüm geldi. Artık olaylar başlayacak. Yorum bırakarak düşüncenizi belirtirseniz sevinirim.🖤

*

Sen hiç gitmedin benden.
Acımasız kalışlarına dayanamayarak gittim ben.
Bir gün geldin bana.
Ve ben, o gün öldüm sana.

***

"Tamam kardeşim. Ben etrafa soruştururum,sen canını sıkma. Evet evet , bir şekilde hallederiz. Tamamdır, görüşürüz kardeşim."

Barkan telefon konuşmasının son cümlelerini sıralarken karşıma oturdu. Kaşlarımı çatarak elimdeki kalemi masaya bırakıp onu dinledim. Nihayet telefonu kapattığında bana baktı.

"Seninki."dedi.Kalbim delice atmaya başladığında kaşlarımı mümkünmüş gibi daha çok çattım. "Ev sahibi ölmüş , adamın çocukları da bir hafta içinde evden çık,demişler. Onunla ilgilendiği için gelememiş okula."

"Dönem arası hem de..."dedim şaşkınca. Ellerimi birbirine kavuşturup düşünmeye başladım. "Ev arkadaşı vardı, o ne yapacakmış?"diye sordum.

"Bencil herif. Ona ayrı kızgın zaten . Kendine ev bulmuş hiç söylememiş bizimkine."

"Senin aklında bir çözüm var mı?"

"Biliyorsun ben ailemle yaşıyorum. Canşikâr yalnız yaşayan arkadaşın varsa bir sor, görüşelim, dedi. Yalnız yaşayan tek arkadaşım da..."

Elimi ağzıma kapatıp gözlerimi kocaman açtım.

"Şaka yapıyorsun. Şaka yapıyorsun."dedim neredeyse çığlık atarak. "Bunu kabul eder mi?"

"Başka çaresi olduğunu sanmıyorum."dedi sırıtarak.

Birden masadan kalkıp Barkan'ın üzerine çullandım ve ona sımsıkı sarıldım.

"Sen gelmiş geçmiş en en en tatlı arkadaşsın. Affettim seni."

Barkan kahkaha atıp elini hafifçe sırtıma vurdu. Kollarımı boynundan çekip yanaklarını sıkıp gözlerimi kısarak kocaman gülümsedim.

"Ara, söyle hemen, hadi Barkan hadi."

"Daha iki ders var Dehna."

"Olsun ara."

Barkan gülerek başını iki yana salladı ve telefonunu cebinden çıkardı. Arama kayıtlarından Canşikâr'ın isminin üzerine geldi ve telefonu kulağına götürdü. Ben de kulağımı telefona yaklaştırdım. O sırada Canşikâr'ın sesi duyuldu.

"Alo, Barkan. Bir haber mi var?"

"Aslında var. Bizim Dehna var ya, o evinde yalnız yaşıyor ve son zamanlar masrafları karşılamakta da zorlanıyor. Ben de dedim ki, sen onun evine taşın, masrafları paylaşırsınız. İki tarafa da yarar sağlar."

Kaşlarımı çatarak Barkan'a baktım. Ben para sıkıntısı yaşamıyordum ki.

İşaret parmağını dudaklarına götürüp susmamı söyledi.