Secret Cafe ~ Min Yoongi ~ Completed

~I~

ZANIM ZACZNIESZ CZYTAĆ, PROSZĘ, ZAJRZYJ DO ROZDZIAŁU "INFO", INACZEJ RAK NIEUNIKNIONY ;3 DZIĘKUJĘ Z GÓRY

Wstałam wcześnie rano, zresztą jak zwykle. Szybko ubrałam swój mundurek i ruszyłam do łazienki, aby trochę się ogarnąć. Poukładałam swoje ciemne roztrzepane włosy, a następnie nałożyłam lekki makijaż. W końcu jestem już pełnoletnia, no dobra jeszcze nie ukończyłam 18 lat, ale nie zmienia to faktu, że chyba mogę się już malować. To jest jedyna zasada, która łamię, chodząc do tej szkoły. Tak szczerze to wątpię, aby kto kolwiek tego się czepił, bo nie jeden raz widziałam na korytarzu dziewczyny z dosłownie tapetą na ryju. Skończyłam rozmyślać, kiedy usłyszałam wołanie mojej mamy, abym zeszła na śniadanie. Wróciłam jeszcze na chwilę do mojego pokoju zabrać plecak, który spakowałam poprzedniego dnia.

Kiedy weszłam do kuchni zobaczyłam uśmiechniętą kobietę siedzącą przy stole, a na przeciwko niej była moja młodsza siostra. Zajęłam miejsce obok Yoojin i zaczęłam jeść posiłek. Moja mama naprawdę świetnie gotuje i gdybym mogła na pewno miałaby własną restauracje, jednak nie stać nas na to. Jesteśmy naprawdę biedna rodziną, a w dodatku bez ojca. Wiem o nim tylko, że zginął, kiedy miałam 10 lat.
Może to dziwne nie wiedzieć nic o ojcu, mając tyle lat, ale leżałam w szpitalu i jakoś nie miał czasu nas odwiedzić - mnie przez wszystkie te lata, a ją przez nawet przez te kilka dni. Tak, w tym czasie też urodziła się moja siostra, więc byłam tam razem z moją rodzicielką. Nah.... Żeby leżeć w szpitalu jakieś 8 lat (oczywiście z przerwami, ale najmniejsze pogorszenie się sytuacji od razu powodowało powrót) i nawet nie zobaczyć ani razu taty, bo jakoś nie miał czasu na wizyty. Może trochę przesadzam....
Bywał u mnie dwa razy na rok, a czasem rzadziej. Zresztą to nie jest tak istotne. Najgorsze jest to, że jedyną rzeczą jaką nam po sobie zostawił to długi. Niedość, że moja kochana mama, która zawsze wita mnie z uśmiechem na twarzy, aby dodać mi otuchy, że będzie lepiej, haruje dzień i noc, to jeszcze ja zawsze po szkole idę pracować, choć powinnam szykować się do wielkiego testu, który czeka mnie już w tym roku, to i tak ledwo wiążemy koniec z końcem.

W końcu zjadłam śniadanie, wstałam od stołu, a następnie nałożyłam moje okrycie wierzchnie. Przy drzwiach stała moja siostra, która ostatnio poszła do gimnazjum i była nim jeszcze bardzo podekscytowana, więc już zniecierpliwiona czekała przy drzwiach.

Kiedy doszliśmy na miejsce, pożegnałam się z Yoojin, mocno przytulając się do niej. Wiem, że jest już odpowiedzialna, ale no przyznam, że jestem no tak troszeczkę nadopiekuńcza. Na szczęście wiedziałam, że się nie zgubi, bo nasze szkoły były na przeciwko siebie. Następnie poszłam w swoją stronę. Wchodząc do budynku, zostałam zatrzymana przez Adę, która zasypywała mnie informacjami o jej wczorajszej randce z Sugą. Ada jest Polką, która urodziła się w Korei, a zarazem moja najlepszą przyjaciółką. Tylko ona potrafi mnie zrozumieć i nie obrażać się za byle co, bo wie, że jestem naprawdę zajętą osobą, ale mimo wszystko zawsze próbuję znaleźć dla niej choć odrobinę czasu. Suga, znany również jako Min Yoongi, to chłopak, który podoba się każdej dziewczynie i nie tylko, no może poza mną. Nigdy go nie lubiłam i chyba od zawsze rywalizujemy ze sobą, jeśli chodzi o wyniki w nauce. Zawsze idziemy łeb w łeb. Jeśli wygram na przykład olimpiadę przyrodniczą, on nadgoni to matematyką. Nah... Denerwujacy człowiek. Ale wracając, to tak naprawdę nie słuchałam jej. Co jakiś czas tylko słyszałam coś typu :"Boże, ale on jest boski" albo "Powiedział, że ślicznie wyglądam. Rozumiesz to? Sam Min Yoongi pochwalił mój wygląd". Nie rozumiem tych wszystkich dziewczyn. Co one widzą w nim takiego szczególnego?

~~~~~~~~~
Hejoskkiii
Mam nadzieję, że się nawet podoba, bo to moje pierwsze opo, które w sumie pisane było naprawdę dawno, bo ten rozdział był pisany jakoś w 2017, ale w końcu postanowiłam wystawić je ocenie innych, bo wcześniej widziała je tylko Gozdziu10❤️

Myślę że jak będą jakieś 3 gwiazdki to wydam kolejną część, bo do napisania został mi tylko epilog, a reszta jest już gotowa do wydania 😊
Inaczej będę wypuszczała rozdziały co 2-3, będzie to zależeć od tego czy napisze ten epilog czy też nie 😉

Miłego dnia/wieczoru/nocki czy kiedy tam to czytacie i do następnego :3