kalbim sana emanet (tamamlandı)

8. Bölüm: Anne Yap Beni

Evett sevgili arkadaşlarım yeni bölüm ile karşınızdayımm😁😁😇
Bakalım bu bölüm bizleri neler bekliyor?
Aklıma bu hikayeyi yazarken yeni yeni kurgular geliyor bunu tamamlar tamamlamaz direk onları yazmaya başlarım şuan kafamda 3-4 kurgu var ama hepsini aynı anda da yazamam çünkü aklımın kalbimin r tanesinde olup ona yoğunlaşmak isterim ama bu demek değil ki diğerlerini yazmıycam tabiki yazacam ama final verdikten sonra bu Hikayem erken final yapmayı düşünüyorum erken dediysem 35 filan. Zaten ilk fikir geldiğinde bana öyle kafamda kurgulamıştım. Neyse fazla gevezelik yaptım. 😂

Bölüm şarkımız : tarkan:inci tanem

Sabah gözümü açtığımda yanımda uyuyan kocama gözüm kaydı kasları harika gözüküyordu ellerim kaslarına giderken dokunup dokunmamak arasında kaldım aman dedim kocam dokunacam tabi ister dokunur ister sevişirim benim kocam dedim ve ellerim karın kaslarına gitti ve karın kaslarını okşamaya başladım birden hakan beni altına almasıyla kasıklarım acıdı ve inledim. Hakan benim karımın canımı acıdı dedi ve çarşafın altına girdi ve kasıklarımı öpmeye başladı. Birden kalkarak hadi bakalım duş zamanı çok yormayalım seni akşam yorarız artık dedi ve kucağına aldığı gibi beni jakuziye doğru yol aldık.. 🙈 🙉 🙊

Aynada kendimi beğendim. Kot sort ve yarım atlet gitmiştim ayağımda parmak arası terliklerim vardı sıfır makyaj yapmıştım hakan yüzüyordu. Bu aralar Fazla yoruldu kalp nakli işlemlerini halletmiştim yani gerekli prosedürler filan hallolmuştu beyin ölümüm gerçekleşeceği saniyesinde hakana haber gidecek ve kalp nakli olacaktı kurtulacaktı ve hep mutlu olacaktı benim kalbimle ama Hakanın bundan haberi yoktu olsa asla kabul etmezdi ki zaten yok tedavi ol yok yaşama ihtimalin var.. Zaten benim kendim bu ihtimali yok etmiştim umudum yoktu ki son evresindeyim. Neyse diyerek Hakan 'ın yanına gittim sevgili kocam güneşleniyordu ve baklavaları göz önündeydi aman yarabbi! Sen neler yaratmışsın öyle😍😍😛 bende üstümü çıkardım ve bikinimle kaldım ve gittim Hakanın üstüne uzandım başımı boynuna gömdüm oda bir kollarını belime sardı.
"ömür boyu böyle kalabilirim sevgilim" dedim gülümsedi bende dedi. Hadi yüzeyli diyince endişeyle ona baktım hakan fazla yoruldun kalbin için iyi değil dedim.. Şşş prenses endişelenme balayımızda bunları düşünmeyelim dedi. Gülümseyerek tamam dedim ve denize doğru yol aldık. Hadi yüzme yarışı yapalım dedi hakan Gülümseyerek tamam dedim ama bi iddia olacak kabul mü dedim Gülümseyerek kabul dedi sınır belirledik ve oraya ilk sen gidersen benden ne istersin dedim Gülümseyerek yanıma geldi ve fısıltıyla kulağıma doğru ay ışığında denizde benim olmanı geri çekilerek of hakan sende ne doyumsuzsun dedim Gülümseyerek. Kahkaha attı ve eh öyleyimdir dedi peki sen dedi sen ne istiyorsun dedi bana yaklaşarak eh onu da kazandığım zaman söylerim dedim. Gülümseyerek öyle olsun bakalım dedi ve başladık yüzmeye.
Hızlı hızlı ilerliyorduk ama benim nefesim artık tükenmişti hızım düşmüş ve kollarımı çırpacak takatim kalmamıştı ama belli etmemeliydim hadi melisa yaparsın hadii!
Hayır yapamıyorum ah! Birden belimden biri beni tuttu ve yukarı çekti artık ne olup ne bittiğini bilemiyorum çünkü etraf bulanıklaşıyor halsizliğim git gide artıyordu. Karanlık hızlıca beni kendine çekiyordu.

Gözlerimi açtığımda nerde olduğumu idrak edemedim en son yüzüyorduk bi dakika hakan? Hakan nerde diyerek doğruldum ah canım acımıştı kolum serumluydu ve canım acımıştı ama önemli değildim hakan diyerek ağlayarak bağırdım neredeydi? Bişey mi olmuştu çıldıracam kalkmaya gücüm yoktu hıçkırıklarım artarken serumu çıkardım yanlış çıkarmış olmalıydım ki kolumdan kan akmaya başladı. Yatağa tutuna tutuna kapıya ilerliyordum gözlerim yaşlardan dolayı bulanıklaşırken gözüm kararıyor ve kendimi yerde buldum. Birden kapı açıldı elinde papatyalarla içeri giren hakanı gördüm rahat bir nefes alırken derin bir nefes aldım iyiydi papatyaları hızla yere atarak yanıma geldi yanıma geldi hızla "sevgilim sevgilim... Lütfen gözlerini kapama... Ah neden yerdesin aşkım sen" gibi cümleleri sıralarken ben kendimi onun kollarının sıcaklığına bırakmıştım. Hızla beni kaldırarak yatağıma bırakmıştı ne zaman geldiğine dair fikrim olmayan hemşireler ve doktorlar odaya girmiş üzerimi kablolarla donatmışlardı. Asıl oksijenimi ise dışarı almışlardı. Ölüm kendini her dakika hatırlatabilir mi insana? Bari balayı da mutlu edebilseydim hakanı? Gözyaşlarım artarken gözkapaklarım ağırlamaşmaya başlamıştı. Kendimi uykuya teslim etmeden önce gözüm yerde çiğnenen papatyalarımda kaldı.