Bi gece,
Gece de bi uyku,
Uykumun içinde ben,
Uyuyorum..
Uykudayım.. yanımda sen..
Uykumun içinde bi rüya,
Rüyamda bi gece,
Gecede ben.. bir yere gidiyorum.. delice,
Aklımda sen..
Ben seni seviyorum.. güzelce,
eli pençe duruyor, yüzüne bakıyorum
Söylemeden tek hece..
Seni yitiriyorum, çok karanlık bir anda..
Birden uyanıyorum..
Bakıyorum, aydınlık..
Uyuyorsun yanımda, güzelce...
Göğsümde uyuyan nefesi uyandırmadan yatağına güzelce yatırdım, yüzüne baktım. Çok masumdu, öpmek istedim geçen yaralarının her zerresinden, saçını okşamak uyurken.. kıyamazdım ki öpmeye bile.. kıyamazdım elimi saçında gezindirmeye.. üzerini örtüp Osman hoca gelmeden dışarı çıktım. Konağa gidip üstümü değiştirdim. Aşağı herkesin inmesini bekledim. Yengem Osman hoca da olduğundan anam indi ilk kahvaltıyı hazırlamak için.. hoşgeldin bile demedi, umrumda da değildi zaten.. herkesin kahvaltı masasına toplanmasını bekledim.. nihayet herkes gelmişti, ben de konuyu açmak için boğazımı temizledim.
"Sizinle konuşmak için geldum.. şimdiden söyliyeyim, nefes hakkında saçma sapan konuşup canımı sıkacak bir şey derseniz ha bu eve adum bile atmam."
Herkes şaşkın Tahiri dinliyordu.
"Söyle hele koçum niye nefes bazım hakkında kötü konuşalum?"
Tahir anasına dönüp;
"Konuşuluyo abi konuşuluyo.. mazlumun arkasından, yaşadığı her acı olayı yüzüne vurur gibi konuşuluyo.. mazluma yardum değil de, zalime haklu gibi konuşuluyo.." Tahir kafasını saniye hanımdan abisine çevirip;
"Ben dün nefese evlenme teklifi ettum."
"Ula ne ara ettun ha oni."
Saniye hemen telaşlı telaşlı;
"Uyhh ne ettun ne ettun ?"
Tahir hiç oralı bile olmadan Mustafa'ya cevap verdi.
"Ettum işte bi ara. Orayı geç, Osman hocayla konuştuk, eğer nefes de kendini hazır hissediyse istemeye gidecuk, nefes ne zaman tamam derse."
"Koçum beni yanlış anlama, nefes bazımı istemediğimden değil, başımuzun üstünde yeri var. Ha bu kız daha yeni yeni iyileşmeye başlayy da."
"Biliyrım abi, nefese söz verdim ben.. onda açılan her kötü anıyı, iyisiyle kapatıcam. Zaten hemen demedum ki da, nefes ne zaman isterse."
"Haçan bu evluluği kolay bişey sanaysun herhalde koçum. Evinin erkeği, yiğitin babası, nefesin eşi olmaya hazur misun?" Sadece korumak, yara kapatmak zannetme. Evluluğun baştan başa sorumlulukları vardur."
"O zaman bizde evluluğun baştan başa sorumluluklarını 9 yıldır evli abimizden öğreniruz olmaz mi?" Diyip güldü Tahir.
"Gel ula buraya." Mustafa kollarını açmış Tahir de sarılmıştı. Saniye şaşkın şaşkın onlara bakarken;
"Bunlarin hepsi delirmuş. Tahir, benum cesedimi çiğnemeden o gariyla evlenemezsun. ha bu da böyle biline."
"Sen benim sevduğum kadını ha bu eve sığdıramayınca, haketmediği sözleri söyleyince, zaten üzerime kürek kürek toprak attun ana.. üstüne bi Fatiha oku. "
Saniye Tahire dolu dolu gözlerle baktı.
"Oğlum tahirum etma o kız sağa layuk değul, yakma kendinu."
Tahir sinirli bir şekilde ateş fışkıran gözlerle saniye hanıma baktı.
"Kim ana bağa layuk olan? Sırf uslu, sessiz diye zorla evlendirmeyi düşündüğün mercan mı? Yoksa Bekir abinin kızı Leyla mı? Hangisi ana? Dur ben diyeyim hiç biri. Duydun mu ana! Hiç biri.. ula ilk defa.. ilk defa hayatımda bi kadın sevdim.. çok gördün dimi ana. ha bu deli oğluna sevdiği kadunla mutlu olmayı çok gördün. Onun yaralarını sarmayı çok gördün.."
Saniye bu sefer gerçekten Tahir için üzülmüş. Ağlamaklı gözlerle kafasını hafif sallayıp yukarı çıkmıştı. Tahirde ceketini alıp civraya gitmişti. Arkasından da Mustafa ve yangazlar.
Mustafa Tahir'in omzuna dokunup;
"Boşver koçum o da alışacak elbet. Asiye yengeni de istemiydı bak ne oldi? Ne durdi sevdaluğun karşusunda?"
"Abi etma, nefesi niye istemediğini biliyrız. En çok acıtan da bu. Deli tahirdim abi ben. Canım yanmazdı abi benim. Ama sırf sevduğum kadunun canı yanayi diye kendumi ha bu Karadeniz'e atasum var."
"Sevdaluk işte koçum.. insanın sevduğune hemdert olmasi.. acısını acısı bilmesi.. yalnız iyi sevdalanmuşsin Tahir Kaleli." Yangaz Fatih girmişti bu kez konuya.
"Abi, biz her zaman yanındayız. Desteğumuzi esirgemeyiz, nefes yengemi de başumuzun üstüne koyaruz sen hiç merak etme. " O arada Murat'da destek olurcasına konuştu;
"İkizum yine ağzumdan kelimeleri aldun, tebrik ediyrım. Abimiz sevdalanmuş ya, ha bu goca Karadeniz'e sığdıramayacak miyuz? Nefes de, oğlu yiğit de başumuzun üstüne.."
"ula yangazlar ula yangazlar." diyip ikisine birden sarıldı Tahir.
Hep birlikte civardan ayrıldılar, Mustafa ve yangazlar ofise Tahir de çarşıya gitti.
