The Pretended Bride (Completed)

Special Chapter 1

Hi to those who supported The Pretended Bride through the ending, this is my gift to all of you hope you enjoy 😄 Happy 1st year anniversary of being completed to TPB 🎉

--

Special Chapter 1

Catherine’s POV.

“Wifey! Nasaan ka?” umalingawngaw ang sigaw ng halimaw mula sa itaas.

“Nasa kusina.” sigaw ko. Naghahanda kasi ako ng almusal naming dalawa, he just don’t wanted me to get off his eyes lately ang halimaw nagiging possessive.

Hinanda ko sa mesa ang niluto ko. Currently, nakatira kami ni Kyle sa pent house niya hindi ko alam bakit pinili niyang bumukod kesa tumira kasama ang pamilya niya. Masaya naman sila kasama ah kaso ewan ko ba baka issue pa din sa kanila ang kahilingan ni Lolo.

“I told you, magpa-deliver na lang tayo. You know how I hate to wake up in the bed without you.”

“Gutom lang yan Kyle Xavier, ang mabuti pa eat your breakfast. Aalis pa tayo mamaya di ba? Pupunta pa tayo sa bahay nila Harvey at Lea.”

“Can’t we just go? Ayokong pumunta, all I want is to spend time with you. Give you cuddles and kisses. Masasayang lang oras natin doon.” Ngumiti na lamang ako at saka napailing sa kanya.

Kyle monster is being a baby, throwing tantrums at me. Gusto ko lang naman makasama yung mga kaibigan ko pero ewan ko ba dito kung bakit ayaw niya makita ang mga kaibigan niya katwiran niya nananawa na siya sa mga pagmumukha ng mga ito kasi lagi silang dumadalaw sa pent house.

Kilala niyo naman ang halimaw, hindi siya ang pumupunta sa mga kaibigan niya, siya ang nagpapapunta sa mga kaibigan niya dito.

“Ay nako, bahala ka sa buhay mo basta ako pupunta doon kung ayaw mong sumama bantayin mo na lang ‘tong pent house.” sabi ko saka humagikhik.

We’re married for more than 5 years, 2 years ago nag-propose siya saktong anniversary ng mag-asawang Park. A year ago, we held our second marriage on our 4th year anniversary. We perfectly shared our lovely vows, mas benta lang ang vows ni Kyle kesa sa vows ko dahil punung-puno ng cheesy lines ni Kyle doon and tuwang-tuwa naman ang mga kaibigan niyang mga siraulo.

“Nah, sasama na lang ako kesa mag-stay ako dito ng wala ka. You really leaving me without a choice hmm wifey? You’re really good at this, huh?” Nakasimangot na sabi niya. Kinurot ko ang pisngi niya saka tinawanan siya.

“Siyempre naman, oh di ba napapayag rin kitang sumama.” natatawang sabi ko.

“Fine!!! Basta, doon ka lang sa tabi ko at di ka aalis tandaan mo yan!” sabi niya na ikinasimangot ko.

“Are you throwing your tantrums, again?” tanong ko, yung ngiti ko sa labi naging straight horizontal line sa ginawa niya. Hindi na nga lumalabas ang halimaw nitong ugali pero grabe naman yung tantrums niya daig niya pa ang batang paslit.

“What?” sabi niya saka umarko ang kilay nito. Napahalukipkip na lamang ako sa kanya saka napailing.

“Kyle, eto na naman ba tayo?” sabi ko saka napabuntong-hininga sa ginagawa niya.

“Fine, you win. Do whatever you want, wag kang tatabi sakin mamayang gabi, tandaan mo yan.” sabi ni Kyle saka nagsimulang kumain. Napailing na lamang ako saka sinabayan siya pagkain.