verliefd op mijn broer

hoofdstuk 3

Damian's pov

Ik hoorde haar huilen op haar kamer, ergens voelde ik me toch wel schuldig maar ze denk dat alles over haar gaat. De echte reden waarom ik huilde was om mijn moeder. ik snap nog steeds biet waarom ze het gedaan had, ze wad zo mooi zo lief en gewoon geweldig. maar zei vond van niet het is echt verschrikklelijk wat er gebeurt is.

*flashback (damian 10 jaar)

" mammie ben thui-huis ..... HALLO HALLOHO MAMA!!!!!! "

waar zou ze nou zijn?  ik liep naar boven naar de kamer van mijn ouders en deed de deur open. en ik zag iets verschrikkelijks dat ik echt nooit wou meemaken.

"mama nee niet doen! "

"sorry zoon, ik kan het niet meer maar ik hou van je ' het spijt me "

en dat waren haar laatste woorden voordat ze zichzelf ophing. voordat ze een einde maakte aan haar mooie leven die ze helaas eindigde. ik schreeuwde en huilde totdat al mijn tranen op waren. ik haalde mijn moeder los maar omdat ik niet zo sterk was viel ze op de grond. ik legde haar goed en ging bij haar liggen. en zo vond mijn vader ons. hij dacht eerst dat ze sliep maar toen hij mijn tranen zag en de afdruk op mijn moeders keel en het touw wist hij al gauw wat er aan de hand was "nee laura! waarom! " hij knielde bij haar neer. en zo zaten we voor een lange tijd. ik werd naar een huis gestuurd met allemaal mensen die een traumatische ervaring hadden gehad. en toen ik weer naar huis mocht vertelde mijn vader mij dat hij al wist dat mijn moeder depresief was. ik was een lange tijd boos op hem omdat hij mijn moeder niet hielp ik heb het hem lang  verweten, ik heb sindsdien al 2 maanden niet echt met hem gepraat. tot op een dag dat hij met me wou praten, hij zei dat ze voor mijn geboorte al depressief was en toen ze zwanger was van mij al van haar depressie af was maar hij wist niet dat het terug was. vanaf dat moment praatte ik wel met me vader maar ik was nog steeds verdrietig elke dag opnieuw totdat ik hoorde dat ik een stiefzus kreeg ik was al een hele lange tijd eenzaam,en ik was super enthousiast. maar ze is gewoon een ego.

bleep

het geluid kwam van me telefoon.

ik zag dat ik een berichtje had van laura mevrouwtje ego.

het spijt me echt ik dat gewoon dat ....... laat maar het spijt me

ik wist niet hoe ik erop moest reageren dus legde ik mijn telefoon op mijn nachtkastje en ging slapen.

hopelijk hoef ik niet meer met haar te praten